zaterdag 27 september 2008

Hongerstaking, een democratische uitdaging?

Samen met acht anderen heeft de Gentse Nepalees Prasad Rajendra Debkota in het Latijns-Amerikaans Huis in Elsene zijn tachtigste dag hongerstaking "beleefd". Iedereen houdt zijn/haar hart vast. Lang kan het niet meer duren. En de federale regering volhardt in de weigering om toe te geven aan "de chantage".

In De Standaard van 23 september 2008 stelt Wouter Kinds uit Gentbrugge dat de discussie over de chantage naast de kwestie is. Marnix Beyen gaat in onderstaande bijdrage in De Standaard van 27 september 2008 hierop verder. Ik neem ze integraal over, bij wijze van mijn persoonlijke smeekbede. Pitié!

Prasad Rajendra Debkota - Veer van Afsnee - Mars op Brussel 08.06.2008

Hongerstaking, een democratische uitdaging?


Volgens MARNIX BEYEN moet de hongerstaking van asielzoekers niet gezien worden als chantage, maar als een vreedzame poging van mensen met weinig democratisch kapitaal om toch een stem te krijgen.

Terwijl alle schijnwerpers in politiek België gericht waren op de teloorgang van het ooit onoverwinnelijk geachte kartel, dreigde in Brussel enkele tientallen mensen een weliswaar zelfgekozen, maar niettemin perfect vermijdbare hongerdood te sterven. Mensen die niet geboekstaafd staan als gevaarlijke criminelen, terroristen, psychopaten of politieke tegenstanders. Mensen die hier graag een relatief normaal leven zouden willen uitbouwen, maar daar niet de kans toe krijgen. Indien een van hen de komende dagen sterft, zou dat een pijnlijke primeur zijn in de Belgische geschiedenis.

Dat de hongerstaking zo weinig commotie wekt bij politici en in de samenleving legt de merkwaardige combinatie van zelfgenoegzaamheid en angst bloot die de democratische welvaartstaat vandaag kenmerkt. De rijkdom, de liberale vrijheden en de democratische rechten die wij hebben bereikt, lijken ons zo ideaal, dat zij dienen verdedigd te worden tegen alles wat als een bedreiging wordt ervaren. Op die manier wordt het algemene belang heel gemakkelijk gelijkgesteld met een vorm van collectief eigenbelang. Vanuit die premisse vinden we het allemaal normaal dat alleen migranten worden binnengelaten die een economische meerwaarde kunnen bieden; stellen we er nauwelijks vragen bij dat nieuwkomers inburgeringscursussen moeten volgen, terwijl wijzelf nooit een test in burgerzin moeten afleggen; schreeuwen we allemaal moord en brand over ongeoorloofde financiële transfers naar minder welvarende regio's.

Binnen diezelfde gedachtegang wordt een hongerstaking gemakkelijk geduid als een ongeoorloofde chantage, die volledig in strijd is met de spelregels van de parlementaire democratie. Daarbij vergeet men gemakshalve dat deze mensen uit landen komen waar wij voor geen geld van de wereld zouden willen wonen - en dat zij net zomin als wijzelf voor hun land van herkomst hebben gekozen.

In De Standaard (DS 23 september) pleit lezer Wouter Kinds er terecht voor het perspectief van de chantage te verlaten. Kan deze hongerstaking niet worden gezien als een onderdeel van een lange geschiedenis van sociaal protest - een traditie die in belangrijke mate heeft bijgedragen tot het democratische karakter van onze huidige samenleving? Heel de moderne geschiedenis door hebben groepen die buiten 'de politieke natie' vielen getracht hun gebrek aan sociaal kapitaal te compenseren door hun verlangens op een vaak creatieve en symbolische wijze onder de aandacht te brengen. Daarbij hanteerden zij niet zelden destructieve methodes: zij konden machines stukslaan, vliegtuigen kapen of het werk neerleggen. In andere gevallen kozen zij voor ludiek en luidruchtig protest, onder de vorm van betogingen en meetings. Maar zij konden evengoed hun heil zoeken in stil en geweldloos protest, dat maar efficiënt kon zijn indien zij er hun eigen leven mee op het spel zetten. Zonder de hongerstakers in Elsene tot nieuwe Gandhi's te willen uitroepen kunnen zij mijns inziens wel in het licht van deze traditie worden beschouwd. Grijpen deze mensen niet naar dergelijke extreme vormen van protest omdat zij in de actuele politieke context geen enkele van de grote partijen bereid vinden om hun verlangens resoluut op de politieke agenda te plaatsen? Omdat zij op geen enkele gematigde manier hun gebrek aan sociaal kapitaal kunnen compenseren?

Indien we de zaken vanuit dat perspectief zouden bekijken, dan zou het tonen van reële luisterbereidheid tegenover deze mensen niet verschijnen als een laffe toegeving aan chantage, maar als een moedige poging om tegen een stilzwijgende en nauwelijks geproblematiseerde consensus in te gaan. Met een dergelijke houding zouden politici tonen dat zij de welvaartstaat in zijn huidige gedaante niet beschouwen als een heilig bezit dat moet beschermd worden tegen externe dreigingen, maar als een goed dat we met anderen willen delen. Ze zouden de wil en de bereidheid tonen om de democratie verder te democratiseren. Dat betekent niet alleen dat zij transparanter en representatiever moet worden gemaakt - zoals tegenwoordig terecht vaak wordt geëist - maar ook dat zij een inclusiever karakter moet krijgen. De immense welvaart en stabiele politieke structuren van de West-Europese landen vormen een stevige basis om een dergelijke ambitie waar te maken. Een tegemoetkomende houding tegenover de hongerstakers zou een goed vertrekpunt kunnen zijn.

Marnix Beyen doceert geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen

Nablog 05.10.2008: Na 87 dagen hongerstaking hebben Prasad Rajendra Debkota en de andere hongerstakers van het Latijns-Amerikaans Huis in Elsene op 03.10.2008 hun actie stopgezet. Meer nieuws op www.rechtopmigratie.be

vrijdag 26 september 2008

Vernield Gents begijnhofconvent wordt beschermd

Begijnhofconvent Ter Eecken - Begijnhof Sint-Elisabeth (Gent-Centrum) - september 2008

Voor u gelezen in De Standaard van 24.09.2008.

Vernield Gents begijnhofconvent wordt beschermd

GENT - De eigenaar van het vernielde convent Ter Eecken moet dat gebouw behoeden voor verder verval, besliste de rechter.

Einde juni beukte een bulldozer de muren in van het beschermde begijnenconvent Ter Eecken in het Sint-Elisabethbegijnhof (DS 28 juni). Een schandaal, vonden toen burgemeester Daniël Termont (SP.A) en schepen van Monumentenzorg Lieven Decaluwe (Vl.Pro) unisono. Samen met de Vlaamse overheid trok de stad Gent naar de rechter.

'Er loopt intussen een strafonderzoek', zegt Lieven Decaluwe. 'We hebben beslist om alle wettelijke middelen te gebruiken om de eigenaar te verplichten het convent weer op te bouwen.'

Een eerste procedureslag is intussen gewonnen, zegt Decaluwe. 'In kort geding heeft de rechter nu beslist dat de eigenaar binnen de 45dagen een noodconstructie moet optrekken rond het gebouw, die de nog overeind staande muren moet beschermen tegen wind en regen. Bovendien moeten binnen de 24uur alle verwijderde materialen - houten spanten, stenen, moerbalken - op één water- en winddichte plaats worden opgeslagen. Doet de eigenaar, het bedrijf Grondinvest, dat niet, dan moet het 250 euro per dag betalen.'

Dat betekent niet dat het convent nu zeker is gered, waarschuwt Decaluwe. 'De eigenaar kan nog in beroep gaan - al schort dat dit vonnis niet op.' (tod)
--------------------------------------------------------------------------------
Vernielingen in het Elisabeth-begijnhof (Gentblogt 27.06.2008)
Heropbouw vernield convent in Sint-Elisabethbegijnhof (Vragenuur gemeenteraad 01/09/2008)
Vernield Gents Begijnhofconvent wordt beschermd (Gentblogt 24.09.2008)

Nablog 29.09.2008 : Foto toegevoegd
Nablog 21.04.2010:Rechter eist heropbouw vernield begijnenconvent (De Gentenaar online - 21.04.2010)

vrijdag 19 september 2008

De aangekondigde dood van Prasad Rajendra

Prasad Rajendra Debkota is Nepalees én Gentenaar én een mens zonder papieren. Hij geraakt maar niet geregulariseerd. Anderen, zoals de hongerstakers van de Brusselse Begijnhofkerk, hadden meer geluk. Prasad is al 72 dagen in hongerstaking. In De Standaard van 18.09.2008 verscheen een artikel over hem (mét voor zichzelf sprekende foto). Ondertussen heeft de regering de zo lang beloofde omzendbrief met de criteria voor regularisatie nog steeds niet gepubliceerd.

Het geloof en de hoop waarmee Prasad vroeger deelnam aan acties voor regularisatie is omgeslagen in depressie en pure wanhoop. Op de eerste foto staat Prasad nog als een mijmerende "dichter aan de Leie" op het veer van Afsnee tijdens de Mars op Brussel (08.06.2008) van Laat onze vrienden blijven. Op de tweede foto gepubliceerd in de Standaard van 18.09.2008 zien we een hongerstakende Prasad.

Prasad Rajendra Debkota is bio-ingenieur. Zijn diploma's zijn gehomologeerd zijn door de Vlaamse Gemeenschap. Hij kan onmiddellijk beginnen te werken voor de veredeling van zaden en bijdragen aan onze welvaart, aldus Recht op Migratie.

Hij wordt door zijn vrienden uit Gent als volgt omschreven:

" ..... De Prasad die we kenden was een poëet, die gedichten maakte over het leven zonder papieren hier in België, een vechter, die vele etappes van de voettocht voor regularisatie meewandelde, een eerlijke man, die nooit zwartwerk wou aanvaarden, omdat hij nooit iets illegaal wou doen...Deze Prasad bestaat niet meer, er is enkel de Prasad die we kennen van die foto, een uitgemergelde man die op het punt staat om te sterven....."

Hierna zijn - hoe moet ik het anders noemen? - afscheidsgedicht

Ik wil dood.

Want,
Ik mag niet eten om te leven.
Ik wil dood.
Want,
Ik mag niet thuis blijven.
Ik wil dood.
Want,
Ik mag niet geneesmiddel krijgen.
Ik wil dood.
want,
Ik haat mijn leven.
Ik wil dood.
Want,
Ik wil niet meer te leven.
Ik wil dood.
Want,
Ik wil naar de hemel gaan.
Ik wil dood.
Want,
God heeft mij oproepen.
Ik wil dood.
Want,
Ik heb geen recht te leven.
Ik wil dood.
Want,
Ik ben illegaal mens

Geschreven door Prasad Rajendra

Prasad Rajendra op Cirkel van Stilte - Gent (Zuid) - voorjaar 2008

Prasad Rajendra (in rode T-shirt) - Mars op Brussel - Sint-Pietersstation (Gent) - 08.06.2008


Is er nu echt geen plaats voor hem? Is ons land dan zo vol van zichzelf? Is ons land dan zo klein?

www.rechtopmigratie.be (actuele info over Prasad Rajendra en de andere hongerstakers)
www.laatonzevriendenblijven.be
Mars op Brussel voor humaan asielbeleid brengt zon mee naar Gent (Gentblogt - 09.06.2008)

Nablog 05.10.2008: Na 87 dagen hongerstaking hebben Prasad Rajendra Debkota en de andere hongerstakers van het Latijns-Amerikaans Huis in Elsene op 03.10.2008 hun actie stopgezet. Meer nieuws op www.rechtopmigratie.be

De weg naar Compostella

Ik maak een wat abrupt einde aan mijn reisverslag van een weekje Frankrijk. Het is ondertussen herfst. En er zijn andere en dringender dingen te doen dan te blijven mijmeren over een vervlogen vakantieweek.

Vrijdag 22 augustus gingen we elk onze weg, in de gietende regen na al die dagen zonneschijn. De ruiter en zijn paard trokken zuidwaarts richting Santiago de Compostella, wij met de zwerfwagen richting noord. Op een dag waren we thuis.

Ruiter en paard doorkruisen nog steeds la douce France.



Pelgrimsroutes in Frankrijk naar Santiago de Compostella (Wikipedia)

maandag 15 september 2008

Manchester in Gent

Projectontwikkelaar Orbis wil de vroegere verffabriek Lippens aan de Sint-Antoniuskaai volledig slopen. De Stad Gent trekt naar de rechter om de sloop tegen te houden. In De Gentenaar en De Standaard van 13.09.2008 legt schepen Lieven Decaluwe (VlaamsProgressieven), bevoegd voor monumentenzorg, uit wat er aan de hand is.

Verffabriek Lippens - Manchestergebouw - Sint-Antoniuskaai (Gent) - september 2008

Lees hieronder het artikel van Tom Dams in De Gentenaar - 13.09.2008

Stad knokt voor verffabriek
Naar rechter om sloop vroegere Lippens tegen te houden

GENT - Met een kort geding probeert Stad Gent alsnog de sloop te verhinderen van de vroegere verffabriek Lippens aan de Sint-Antoniuskaai. 'De ontwikkelaar die die fabriek opkocht, is van plan om het hele complex af te breken, inclusief het oude Manchestergebouw.'

Op de hoek Sint-Antoniuskaai/Kolveniersgang ligt de verffabriek Lippens. Toen Lippens eerder dit jaar bekend maakte te verhuizen naar Evergem, bleek dat een projectontwikkelaar de oude fabrieksgebouwen had opgekocht. 'Met ontwikkelaar Orbis hadden we daarna gesprekken over de plannen, waarbij we ervan uit gingen dat het oude Manchestergebouw bewaard zou blijven en de modernere laagbouw zou worden gesloopt om plaats te maken voor woningen', zegt schepen van Monumentenzorg Lieven Decaluwe (Vl.Pro).

'Groot was echter onze verbazing toen er op het schepencollege ineens een slopingsaanvraag kwam voor het hele complex, inclusief het historische deel.'

Stad Gent weigerde de sloopvergunning toe te kennen, maar Orbis ging in beroep bij de provincie Oost-Vlaanderen en kreeg daar gelijk. 'Het gebouw staat niet op de lijst van beschermde gebouwen', geeft Decaluwe toe. 'Maar dat wil niet zeggen dat er geen goede argumenten zijn om het te bewaren. Het oude fabrieksgebouw is een van de getuigen uit de tijd dat Gent het Manchester van het vasteland was. In dezelfde buurt zijn er trouwens nog verscheidene getuigen van het industriële verleden van onze stad die we ook graag willen bewaren.'
Daarom trok de stad naar de kortgedingrechter, om de sloop tegen te houden. 'Zo willen we vermijden dat er op korte termijn onherroepelijke zaken gebeuren', zegt Decaluwe. 'Intussen maken we ons op om ook naar de Raad van State te trekken, om de sloopvergunning definitief ongedaan te maken.'

'Dit toont, zo in het weekend van Open Monumentendag, nog maar eens aan hoe moeilijk de strijd soms is om niet-beschermde, maar toch belangrijke gebouwen in onze stad te bewaren', zegt de schepen. 'Ik begrijp trouwens niet waarom ontwikkelaars en architecten niet meer respect hebben voor ons erfgoed. Die oude fabrieksgebouwen zijn toch perfect te verwerken in woonprojecten? Kijk maar naar Cotton Island, tegenover de stadsring aan de Keizersvest. Daar is het oude Manchestergebouw dat is blijven staan naast de nieuwbouwvleugels, het mooiste van het hele complex.'

Tom Dams 13.09.2008
-----------------------------------------------------------------------------------
Mijn commentaar : Cotton Island op het eiland tussen Pynaertkaai en Fransevaart toont hoe een Manchestergebouw wordt omgeturnd tot woongelegenheden. Er zijn in onze stad tal van voorbeelden hoe oude fabrieksgebouwen een eigentijdse bestemming (wonen, kantoren, winkel) kunnen krijgen. Hieronder een eerste resultaat van een Google-zoektocht én een foto-fietstochtje (onze Gent fietst!) tijdens de Open Monumentendag van 14.09.2008

Cotton Island - Manchestergebouw - 14.09.2008

Cotton Island - Manchestergebouw - 14.09.2008

Out Side Store (winkel) - Bellevuestraat (Ledeberg) - 14.09.2008

Oud fabrieksgebouw (sloop of hergebruik?) - Bellevuestraat (Ledeberg) - 14.09.2008

Oud fabrieksgebouw (sloop of hergebruik?) - Aan de Zuiderpoort (Ledeberg) - 14.09.2008

Stad knokt voor verffabriek (De Gentenaar - Tom Dams - 13.09.2008)
Cotton Island www.cotton-island.be
UCO Roygem
Lofting Group
Usines Vynckier Frères et Cie
Galveston site (Wiedauwkaai)

Nablog 29.09.2008 : Foto Verffabriek Lippens toegevoegd

zaterdag 13 september 2008

De bootjes van .....op elektriciteit



Elektrisch bootje van Châlons-en-Champagne - Steekkaart

De toeristische bootjes van Châlons-en-Champagne varen op elektriciteit, rustig en quasi geruisloos. Wanneer zien we elektrische toerismebootjes op onze Gentse binnenwateren?

Propelec propelec.fr (elektrische propellers voor boten)
Elektroboot vzw elektroboot.org
MyQuietBoat bvba myquietboat.be
Torqeedo torqeedo.com
Duffyboats duffyboats.com

vrijdag 12 september 2008

De bootjes van.....Châlons-en-Champagne


























Nog wat vakantienieuws. De toeristische dienst van Châlons-en-Champagne organiseert toeristische rondvaarten op de Mau en de Nau, twee in elkaar lopende rivieren die door én onder het stadscentrum stromen. Verder is Châlons behoorlijk waterrijk met kanalen, sluizen en de machtige rivier de Marne. De rondvaart duurt zo'n 45 minuten aan een rustig tempo van 4 tot 5 km per uur.


Boottochten in Châlons-en-Champagne

dinsdag 9 september 2008

Geen gehandicapten bij het Gentse OCMW?

Gents OCMW-raadslid Cédric Verschooten (VlaamsProgressieven) wil dat er prioritair werk wordt gemaakt van positieve acties om meer mensen met een handicap effectief te kunnen aanwerven binnen het OCMW. Zie hier of hieronder het volledig persbericht.

Vandaag werkt geen enkele persoon (o, nul, zero) met een handicap bij het Gentse OCMW. Nochtans wil het OCMW vanaf 2009 het streefcijfer van 2% halen voor tewerkstelling van personen met een handicap. Het OCMW heeft momenteel 1756 personen in dienst. Werk aan de winkel voor het Gentse OCMW dus.

-------------------------------------------------------------------------------------------
Persbericht VlaamsProgressieven Gent 05.09.2008

Inhaalbeweging nodig voor tewerkstelling van personen met een handicap bij Gents OCMW.

Vandaag werkt geen enkele persoon met een handicap bij het Gentse OCMW. Nochtans wil het OCMW vanaf 2009 het streefcijfer van 2% halen voor tewerkstelling van personen met een handicap. OCMW-raadslid Cédric Verschooten (VlaamsProgressieven) wil dat er prioritair werk wordt gemaakt van positieve acties om meer mensen met een handicap effectief te kunnen aanwerven binnen het OCMW.

De stad en het OCMW registreren personen met een handicap als zij die zijn ingeschreven bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Deze personen zijn nog steeds een structureel ondervertegenwoordigde groep op de arbeidsmarkt en binnen de bedrijven. De nieuwe rechtspositieregeling van de stad en het OCMW wil, naar analogie met de Vlaamse Regering, tenminste 2% van het totale aantal betrekkingen laten invullen door mensen met een arbeidshandicap. Dit is niet enkel kwestie om het werk lonend te maken voor deze doelgroep. Werkgevers moeten ook bereid zijn om werk of werkposten eventueel aan te passen. “Drempels moeten soms letterlijk en figuurlijk worden weggenomen, zowel bij sollicitatie als bij tewerkstelling”, aldus Cédric Verschooten.

In 2007 solliciteerde 1 persoon met een handicap bij het Gentse OCMW en in 2008 waren er dat tot op heden 2. Er is echter nog niemand met een handicap effectief aan de slag. Daarom vraagt raadslid Cédric Verschooten dat voorzitter Versnick de projectgroep “diversiteit” die sinds 2006 binnen het OCMW operationeel is, prioritair acties laat uitwerken om dat streefcijfer van 2% volgend jaar te behalen. Het OCMW heeft momenteel 1756 personen in dienst.

“Er is een inhaalbeweging nodig om meer mensen met een handicap bij het Gentse OCMW tewerk te stellen. Een modern human resourcesbeleid heeft immers aandacht voor diversiteit en kansen voor iedereen. Daarom moeten er concrete acties uitgewerkt worden om het streefcijfer van 2% te behalen. Het OCMW heeft in deze een voorbeeldfunctie te vervullen.”, zo zegt Verschooten.

Cédric Verschooten
(OCMW-raadslid VlaamsProgressieven Gent)

maandag 8 september 2008

Circus is een kunst

Stenen Circus van Châlons-en-Champagne - 20.08.2008



In de discussie rond de Cirk alias het Wintercircus alias Circus Mahy of Garage Mahy dook het begrip "circus in een vast gebouw" geregeld op. En wat ontdekten we in Châlons-en-Champagne? Een stenen circus!

Het circusgebouw verleent ook onderdak aan het nationaal centrum van de circuskunsten, Centre National des Arts du Cirque (CNAC) in het Frans. Er wordt ook hoger onderwijs verstrekt.

De moeite om er een kijkje te nemen (live of digitaal). En we zijn ervan overtuigd. Circus is een kunst. En die moet je koesteren.


Centre National des Arts du Cirque (CNAC)
http://www.cnac.fr

zondag 7 september 2008

Sur les pavées - 1968-2008










































1968-2008 : de l'utopie libertaire au securitaire - - Graffiti op de stoep in Châlons-en-Champagne (19.08.2008)

Onder deze titel verscheen ook 1968-2008 : de l'utopie libertaire au securitaire, een themanummer Le Monde 10.05.2008

Kuifje en de hangjongeren

Op de trappen van het stadhuis - Chalons-en-Champagne - 19.08.2008

zaterdag 6 september 2008

Tibet Vlagt

Tibetaanse vlag aan het stadhuis - Châlons-en-Champagne - 19.08.2008
Hier heeft Tibet Vlagt wél succes gehad. Enfin, het waren in augustus nog volop Olympische Spelen in China. En die vlag (tussen de Franse en de Europese vlag) zal om te supporteren voor de Tibetaanse ploeg geweest zijn zeker? 'k Zal het eens aan de Vrienden van Tibet vragen. Mensenrechten, volkerenrechten, culturele rechten, milieubescherming, vrijheid, zegt u?! Ja, daar kan een mens niet tegen zijn.

Vrienden van Tibet vzw

vrijdag 5 september 2008

Châlons-en- Champagne

Hotel de Ville (stadhuis) - Châlons-en-Champagne - 19.08.2008

Zijn we eens in de min of meer wijde natuur en dan zoeken we weer de stad op. Rare mensen, die stedelingen. Op citytrip dus in Châlons- en-Champagne (voorheen Châlons-sur-Marne). Vier keer kleiner dan Gent....maar toch de moeite waard. Ah, dat Gentse chauvinisme!

Châlons-en-Champagne

donderdag 4 september 2008

Franse gastvrijheid in Juvigny (Marne)

Franse gastvrijheid in Juvigny (Marne). Merci!

Juvigny Mairie (gemeentehuis) - 18.08.2008-21.08.2008

Juvigny Prairie (wei) - 18.08.2008-21.08.2008
Juvigny (Marne)

woensdag 3 september 2008

De nomade in elk van ons

Mijn digitale fotograaf heeft zijn digitale foto's ontwikkeld :-) Oef. Dan kan ik hier eindelijk - in schuifjes - mijn geïllustreerd verslag van een vakantieweek Frankrijk kwijt.
Condé-sur-Marne - 17.08.2008

Met een gehuurde zwerfauto in de week na 15 augustus naar ons zuidelijke buitenland Frankrijk. Mét een doel : morele steun voor een pelgrim .... en zijn paard op hun traject richting Santiago de Compostella. Maar ook, met vader en zijn zonen er (nog) eens op uit.

Terug la douce France en het plezier van het rijden, het samen reizen. De nomade in elk van ons.

Condé-sur-Marne

dinsdag 2 september 2008

De ecologische bandafdruk (Cambio-autodelen 10)

De nieuwe klasse 1 van Cambio... minder dan 100gr CO2-uitstoot per km!

Begin dit jaar ging Cambio-autodelen op zoek naar een geschikte opvolger voor de Ford Fiesta, het huidige klasse 1-model. Bij een bevraging eind 2007 bleken de Cambio-klanten veel belang te hechten aan de milieuvriendelijkheid van de Cambio-deelauto's. Lijkt mij bij het Cambio-publiek toch voor de hand te liggen. Het criterium 'milieu-impact' woog tijdens de recente selectieprocedure nog sterker door dan voorheen al het geval was.

Cambio koos voor de Volkswagen Polo Bluemotion (foto hierboven) met een dieselmotor met tijdens de productie ingebouwde roetpartikelfilter. Met een gemiddeld verbruik van slechts 3,8l/100km en een CO2-uitstoot van slechts 99gr/km is deze wagen een superzuinige auto mét een superlage CO2-uitstoot. Dit model behoort tot de milieuvriendelijkste wagens die op dit moment in deze klasse op de markt voorhanden zijn.

De Polo BlueMotion wordt alom geprezen voor zijn energie-zuinigheid en CO2-vriendelijkheid. Zelfs autoliefhebber en collega-blogger Cédric Verschooten, die serieus thuis is in die materie (Read his blog, zoek op "auto"), bevestigt "In die categorie ongeveer de beste /milieuvriendelijkste wagen op conventionele brandstof. Goeie keuze." Hij had me vroeger al eens gepolst naar de milieuvriendelijkheid van de Cambio-wagens zelf....en mag nu gerust zijn.

Verder rijdt de wagen heel comfortabel, is hij voorzien van de nodige veiligheidsvoorzieningen (ABS, frontale en zijdelingse airbags, ..) en valt hij qua formaat zeker te vergelijken met zijn voorganger, de Ford Fiesta.

Het Cambio-wagenpark wordt momenteel volop vernieuwd. Heel binnenkort zullen deze pas geleverde wagens (zie foto hierboven) in het Gentse straatbeeld verschijnen. Op termijn zal de Polo Bluemotion ook elders in Vlaanderen zijn intrede maken. Cambio wil hiermee samen met alle Cambio-gebruikers onze "ecologische bandafdruk" verder verkleinen.

www.cambio.be
De nieuwe klasse 1 ... minder dan 100gr CO2-uitstoot per km! (Cambio-persbericht 02.09.2008)
De "auto" in Cédric Blogt