zondag 26 juli 2009

Schuune van Verre

Les Passeurs - Ilimitrof Company (FR)

Daar zaten we dan aan de ingang van het Astridpark op de Lousbergkaai. We hadden bij Ilimitrof Company (FR) onze definitieve tocht geboekt naar de "bestemming van onze dromen, naar een betere wereld". Zo stond het toch in de brochure van het internationaal straattheaterfestival MiramirO in Gent. We waren er ook helemaal klaar voor, na al die hectische voorbije maanden ..... en die zovele jaren in ons leven.

Terwijl we nog mijmerden over verre bus-, HST- of zelfs vliegtuigreizen (de mondiale voetafdruk lieten we toch achter ons), kwamen twee Chinese triporteurs aangetuft. De reisbegeleiders m/v van Ilimitrof Company (FR) stelden ons gerust. We zouden met z'n twintig wel plaats vinden in en om de triporteurs. Was het niet met z'n zessen in een triporteur, dan nog met vier aan de buitenkant vastgegord.
Eerst werden we ingecheckt. Tot mijn verbazing was ik op de passagierslijst Omar-en-nog-iets, tatoeëerder van beroep. In die andere wereld waar we nu de overgang naar maakten zou ik mijn creativiteit ongehinderd kunnen uitoefenen. In het aardse leven ben ik geen tegenstander van tatoeages, maar ik zou het nooit bij mezelf laten plaatsen. Maar misschien ben ik wel een tatoe-man in het diepst van mijn dromen? Hadden de veerman en de veervrouw - Les Passeurs in het Frans - van Ilimitrof Company mij nog verder doorgrond? Ik kreeg een geel-paars passagierslint met het nummer 4 (als ik mij goed herinner) omgehangen.

Tijdens de incheck-ceremonie kregen de twintig kandidaat-reizigers hun identiteit, hun huidige aardse beslommeringen...en hun schitterende toekomst mee. Toen begonnen de driewielige Chinezen aan een dolle rit in pure MadMax-stijl, waarbij we De Vijand te slim af moesten zijn. Niet voor gevoelige zielen, angsthazen, minder-mobiele mensen en claustrofoben.



Al gauw verlieten we het Astridpark, het HierNuMaals en de Planeet Aarde en doorkruisten we in onze shuttles galactische en andere werelden (tot zelfs de Ossenstraat). Van de Ilimitrof-veermensen kregen we ergens onderweg nog onder ons voeten omdat we de instructies niet gevolgd hadden. Wisten wij veel. Wat we door de geluidsboxen in de shuttles doorkregen was in een vreemde taal, Frans geloof ik.





Maar eind goed al goed, na de chocktherapie van de rit door andere werelden en tijden belandden we in Ailleurs Meilleur - Elders en Beter. Van Les Passeurs kregen we vanuit de baarmoederachtige binnenkant van hun aan elkaar gekoppelde triporteurs nog een blijde boodschap mee. We moesten niet bang zijn. Zij waren maar onze passeurs, onze veerman en veervrouw. Zij hadden ons alleen maar over gezet. We waren nu in die andere en betere wereld. We waren thuisgekomen. Niet wij waren de grens gepasseerd, maar de grens was ons gepasseerd, zonder ons schade te berokkenen. We waren mooi en het ging ons goed. Poëzie met Franse kleur.

Het ga jullie goed!
Omar-en-nog-iets vanuit Ailleurs Meilleur

www.ilimitrof.net
www.miramiro.be

Reizen met Les Passeurs nog mogelijk op zondag 26 juli van 18u tot 18u40, 20u tot 20u40 en 22u tot 22u40. Voertaal van Les Passeurs is het Frans!
Tickets voor Les Passeurs aan € 3 reserveren via Uitbureau www.uitbureau.be Tel 09 233 77 88

Nablog 27.07.2009: Koppeling naar Ilimitrof Company hersteld.

woensdag 22 juli 2009

Kiwidokter Dirk Van Duppen wint Prijs van de Democratie 2009

Dokter Dirk van Duppen, voorzitter van Geneeskunde voor het Volk, ontving op 21 juli op het Sint-Jacobsplein de Prijs van de Democratie 2009, een initiatief van Democratie 2000 en Trefpunt vzw.

Dirk Van Duppen (rechts) ontvangt Prijs van de Democratie 2009 (Gent - 21.07.2009)

Dirk Van Duppen kreeg de Prijs voor zijn wetenschappelijk goed onderbouwde argumentatie, o.m. met zijn boek “De Cholesteroloorlog” (EPO-2004), en geduldig overtuigingswerk. Vanuit de klein-linkse politieke marge heeft hij een breed maatschappelijk draagvlak voor het zogenaamde kiwi-model gecreëerd. En dat is echt wel een Prijs van de Democratie waard, niet alleen voor Van Duppen zelf maar ook voor zijn medestanders en Geneeskunde voor het Volk.

Kiwi?

Coördinator Eric Goeman van Democratie 2000 lichtte in het juryverslag toe dat volgens dit model de overheid (in casu het RIZIV) voor de geneesmiddelen openbare aanbestedingen uitschrijft. Enkel het goedkoopste en voor het overige volledig gelijkwaardige geneesmiddel zou dan vergoed worden door de ziekteverzekering. Dit systeem is reeds van toepassing in Nieuw Zeeland (vandaar de naam), in verschillende Canadese provincies en in Nederland. De volledige toepassing ervan in België zou voor de patiënten jaarlijks een besparing van 1 miljard € betekenen en de ziekteverzekering zou er 1,6 miljard bij winnen.

Het wordt momenteel gesteund door het Actieplatform Gezondheid en Solidariteit waarin de twee grootste ziekenfondsen en vakbonden samenwerken met Geneeskunde voor het Volk, een reeks kleine organisaties en een aantal vooraanstaande academici. Hij kreeg ook politieke steun in de meeste democratische partijen en het kiwi-model werd in de jongste federale regeringsverklaring 2008 opgenomen.

De jury sprak ook haar waardering en steun uit voor de bredere strijd van Geneeskunde voor het Volk voor de democratisering en toegankelijkheid van de gezondheidszorg, hun aandacht voor preventie en arbeidsomstandigheden, en de mobilisatie van patiënten en bevolking.

A kiwi a day, takes the doctor away! (Dirk Van Duppen)

In zijn dankwoord haalde de laureaat nog eens fel uit naar de farma-industrie die woekerwinsten maakt op kap van de belastingsbetaler.

Het kiwi-model is volgens Van Duppen echt een alternatief. Zo schakelde Nederland voor 30 geneesmiddelen over naar een soort kiwi-model en dat bracht meteen 650 miljoen euro besparing op. Het spreekt voor de kiwi-dokter vanzelf dat deze besparingen de sociale zekerheid ten goede moeten komen.

De Vlaamse hospitalisatieverzekering vindt hij een slechte oplossing voor een reëel probleem: ‘Een aparte Vlaamse hospitalisatieverzekering leidt tot kafkaiaanse toestanden, zoals de zorgverzekering dat nu al doet'. Zo’n hospitalisatieverzekering is zelfs helemaal niet nodig als je ook het kiwi-model toepast op de aankoop van medisch materiaal (b.v. hoorapparaten en prothesen), zoals nu al in de Scandinavische landen gebeurt. Van Duppen wil ook de hogere erelonen van dokters aanpakken.

Tenslotte sprak dokter Van Duppen een woord van hoop. Hij verwees naar het huidige brede maatschappelijke draagvlak voor het kiwi-model en de strijd tegen de Lange Wapper "Kenteringen zijn mogelijk, samen kunnen we beweging maken".

Frans Wuytack (Recht voor de Jaap-prijs 2009) & Dirk Van Duppen (Prijs van de Democratie 2009)

Motivatie Jury Prijs van de Democratie 2009 voor dokter Dirk Van Duppen
Weblog Dirk Van Duppen

One Day for Another World voor Oxfam 2009

Vandaag 22 juli (the day after) vanaf 15u (straks dus) Bij St. Jacobs "One Day for Another World voor Oxfam". Nu al voor de vijfde keer. En ook dit jaar met focus op Zuid-Afrika.


....en het Gents wereldkoor Karibu zingt weer mee. Tussen 16u en 17u.

www.1day.be (programma!)
Gents wereldkoor Karibu http://users.telenet.be/KARIBU/

zaterdag 11 juli 2009

Congolese kunstenares Rhode Bath-Schéba Makoumbou stelt tentoon

Het Forum van Vlaamse Vrouwen (FVV) organiseert een overzichtstentoonstelling met werken van de Brussels-Congolese kunstenares Rhode Bath-Schéba Makoumbou. Deze tentoonstelling gaat door van 13 tot 27 juli, doorlopend van 10u tot 17u, in het Augustijnenklooster in de Academiestraat 1, 9000 Gent. Op zondag 19 juli en zondag 26 juli, telkens om 14u, kan je Rhode Makoumbou "live" aan het werk zien. Toegang gratis.

In volgend gastartikel uit 'Wij Vrouwen' maken we nader kennis met de de kunstenares en haar werk. Martien Bode, directrice van FVV, interviewt Rhode Bath-Schéba Makoumbou.

" Rhode Bath-Schéba Makoumbou - La fierté du Congo

Van 12 tot 27 juli organiseert het Forum van Vlaamse Vrouwen provincie Oost-Vlaanderen een overzichtstentoonstelling met werken van de Congolese kunstenares
Rhode Bath-Schéba Makoumbou. Rhode woont en werkt in Brussel, ze exposeert regelmatig in heel Europa en ook in Afrika. In haar thuisland, de Republiek Congo, heeft ze de status van ‘une vraie star’. Ze mag er prat gaan op de eervolle titel ‘La fierté du Congo’. Niet onterecht: een betere ambassadrice kan het land zich immers niet indenken. Een gesprek met een grote dame.

Wanneer en waar ben je geboren?

Rhode: Ik ben geboren op 29 augustus 1976 in Brazzaville, de hoofdstad van de Republiek Congo. Ik heb twee zussen en een broer, ik ben de oudste. Zelf heb ik drie kinderen: drie jongens van 11, 9 en 6 jaar.

Heb je het artistieke talent van thuis uit meegekregen?

Rhode: Zeer zeker. Mijn vader is de in Congo erg bekende kunstenaar David Makoumbou. Hij heeft me gevormd tot wat ik nu ben. Van in mijn prilste kinderjaren en later tussen het schoolgaan door, kon je me altijd in zijn atelier vinden.

Heb je een artistieke schoolopleiding gevolgd?

Rhode: Neen, naast de vorming en vooral de invloed van mijn vader heb ik geen ‘echte’ artistieke opleiding gehad. Als jonge vrouw kwam het trouwens helemaal niet in me op om van mijn kunst mijn beroep te maken. In 1997 heb ik me ingeschreven aan de universiteit, richting journalistiek. Door de oorlogen in Congo heb ik mijn studies jammer genoeg moeten onderbreken en door allerlei omstandigheden heb ik me voltijds op mijn kunstenaarsloopbaan gestort.

Kan je in Congo als kunstenaar overleven?

Rhode: Dat is inderdaad zeer moeilijk, bijna onmogelijk. De doorsnee Congolees heeft geen benul van de waarde van kunst(werken). Tentoonstellingen zijn eerder zeldzaam en de personen die kunst kopen zijn voor het grootste deel Westerlingen. Ik had vrij snel door dat, als ik zou willen leven van mijn kunst, ik maar één optie had: vertrekken naar het buitenland!

Sinds wanneer woon je in Brussel?

Rhode: Ik woon en werk hier sinds 2004.

Waarom koos je voor Brussel?

Rhode: Dat is eerder toevallig gekomen. In 2003 kon ik tentoonstellen in Saint-Etienne in Frankrijk. Ik besliste om een aantal galerijen te bezoeken in Brussel. Daar ontmoette ik de galerijuitbater Marc Somville. Hij heeft me onder zijn vleugels genomen en enorm veel geïnvesteerd in de promotie van mijn kunstwerken. Kortom, hij werd mijn manager… En niet zonder resultaat… Het mag gezegd! (glundert)


Zijn er grote verschillen tussen de kunstscène in Congo en de kustwereld in ons land?

Rhode: Och ja, de verschillen zijn enorm! Tot voor enkele jaren waren er zo goed als geen galerijen. Hooguit één of twee. En die weinige galerijen organiseerden zeker geen individuele tentoonstellingen. Men koos vooral voor collectieve exposities.

Er is in Congo Brazzaville wel een heel actief Centre Culturel Français dat regelmatig tentoonstellingen wijdt aan zowel Congolese kunstenaars als aan buitenlandse kunstenaars. En dan is er uiteraard de bekende school Poto-Poto, gesticht in 1951, die nog steeds een actieve werking heeft en een podium biedt aan alle artiesten die er zijn afgestudeerd. Tentoonstellingen worden vooral georganiseerd in hotels of andere publieke plaatsen. Heel recent is er nu de Galerie Congo bijgekomen, opgericht door de krant Les Dépêches de Brazzaville. Deze galerij zal ongetwijfeld heel belangrijk worden voor de plastische kunsten!

Het grote probleem in Congo is dat de bevolking nog steeds weinig geïnteresseerd is in de kunsten en zich er bijgevolg ook niet voor verplaatst.

Ik ben ervan overtuigd dat kunstenaars in Congo zelf het heft in handen zullen moeten nemen. M.a.w. zelf naar de mensen toegaan en hen bewust maken van de schoonheid van kunst, hen leren genieten van kunst,… en dat geldt voor alle lagen van de bevolking, he!

Denk je dat dat realistisch is in een arm land als Congo?

Rhode: Het zal inderdaad niet evident zijn: de levensomstandigheden zijn er heel triest en de meerderheid van de bevolking denkt dagelijks enkel en alleen aan voedsel: “Zullen we vandaag de kinderen te eten kunnen geven?”. ‘Overleven’ is prioritair!

Onlangs ben je voor het eerst sinds drie jaar opnieuw naar Brazzaville geweest. Hoe was het weerzien?

Rhode: Het weerzien was absoluut ‘fenomenaal’ (articuleert). Weet je, in Congo hebben ze geen oog voor artistiek talent… maar eens je het gemaakt hebt in het buitenland wordt je in je thuisland met open armen ontvangen… meer nog, je wordt er op handen gedragen…, heel vreemd, maar heel fijn.

Je woont in de typische Matongéwijk in Brussel. Heeft deze wijk een specifieke betekenis voor je?

Rhode: Marc woonde hier al… Ik ben gewoon bij hem komen wonen. Ondertussen voel ik me hier al heel goed thuis. Nu, door de Afrikaanse sfeer hier is dat niet moeilijk, he. Maar wat me vooral treft aan Brussel in het algemeen, is het feit dat de culturele diversiteit hier aanvaard wordt, hier bijna ‘gewoon’ is. Bovendien geeft men hier aan ieder van ons de kans zijn of haar eigen culturele identiteit te bewaren. Brussel is echt een voorbeeldstad op gebied van het in praktijk brengen van de integratie. Akkoord, er zijn nog wel wat problemen, maar de verantwoordelijken – zowel op politiek als op sociaal en cultureel vlak – doen heel erg hun best om die weg te werken. In mijn ogen is de multiculturele samenleving trouwens een enorme intellectuele verrijking!

Hoe zou jij je kunst omschrijven?

Rhode: Ik heb altijd al kunst willen maken die verstaanbaar is en zichtbaar voor het brede publiek. Ik wil dat het kunstwerk voor zich spreekt. Ik ben heel erg bezig met de vraag naar ‘betekenis’.

Wat mij interesseert is de verhouding, de samenhang tussen de artistieke creatie en het leven van de mensen. Daarom probeer ik op mijn doek of in mijn beeldhouwwerk op een artistiek-realistische wijze over te brengen wat ik vanaf mijn geboorte heb gezien. Of het nu gaat over werken, feesten, over vreugde of verdriet… Om het even.

De vrouw heeft een belangrijke plaats in je werk.

Rhode: In mijn artistiek werk tracht ik de Congolese vrouw in de schijnwerpers te plaatsen, meer bepaald de vrouw tijdens haar leven van alledag.

Mijn werk is een ode aan de Afrikaanse vrouw: een vrouw van actie; een moedige vrouw; een vrouw die alles bemoedert, die zich bekommert om het dagelijkse leven.

Kijk bijvoorbeeld naar mijn beeldhouwwerk ‘Het Zogen’! Het moederschap maakt immers deel uit van het dagelijkse leven in de échte betekenis van het woord. De Afrikaanse vrouw geeft haar kinderen heel lang de borst, bindt haar kinderen op de rug,… De Afrikaanse vrouw en haar kind zijn bij wijze van spreken één… Of ze nu aan het werk is of niet: ze vormen samen een geheel!

In feite ben je via je kunstwerken dan toch een beetje journaliste geworden…

Rhode: In zekere zin wel, ja. Of toch zeker en vast archivaris. Kunstenaars hebben trouwens een gezamenlijk doel: hun tijdperk vastleggen voor het nageslacht!


Verschillende van je beeldhouwwerken zijn wel heel erg groot. Beschrijf eens voor onze lezers hoe je ze maakt.

Rhode: Voor mijn beeldhouwwerken heb ik een heel eigen en heel persoonlijke techniek ontwikkeld. Ik gebruik zaagsel en houtlijm op een metalen structuur omzwachteld met doeken. Ondanks de technische moeilijkheden en het tijdsgebrek om een groot beeldhouwwerk te
realiseren, moet een kunstenaar mijns inziens zichzelf en de eigen creaties overtreffen. Ik heb werken willen creëren die indruk maken door hun grootsheid, door hun techniek, maar vooral toch door hun karakter en inhoud!

Je schildert en je sculpteert… Waar gaat je voorkeur naartoe? Wat doe je het liefst?

Rhode: Dat is een moeilijke vraag. Ik heb er eigenlijk zelf geen antwoord op… . Het is net door te schilderen dat ik zin kreeg om ook te gaan beeldhouwen. Als ik een schilderij af had, kreeg ik meer en meer zin om dat doek ook driedimensionaal te zien… Mijn beeldhouwwerken zijn dan ook, bij wijze van spreken, figuren die uit hun doek gestapt zijn… Nu, ik blijf schilderen, maar ik heb het gevoel dat ik me creatief beter kan uitleven in mijn beeldhouwwerk… Of zoals ze het in het Nederlands zeggen: “Ik kan er mijn creatief ei in kwijt”. (lacht)

Je stelt graag tentoon onder de titel: ‘Kunst als getuige’. Waarover wil je getuigen met je kunst?

Rhode: Ik ben een kunstenaar die rechtstreeks vat wil hebben op de realiteit. Die wil voelen wat leeft onder de mensen. Ik hecht heel veel belang aan mijn culturele Afrikaanse identiteit… Niet in tegenstelling tot andere culturen. Integendeel. Ik zie die ‘eigen identiteit’ als een rijkdom, ook voor andere culturen; als één van de vele bronnen voor culturele diversiteit.

Ik probeer één van die mensen te zijn die zich bewust is van de negatieve effecten van de mondialisering. Door de mondialisering worden alle menselijke waarden in eenzelfde vorm gegoten waardoor ons intellectueel universum uitmergelt en verarmt. Ik sta open voor andere culturen in termen van uitwisseling en als bronnen van invloed en intellectuele bevruchting.

Jij bent dus duidelijk één van die artiesten die door middel van de kunst een boodschap willen uitdragen naar de mensheid.

Rhode: Goed integreren kan je pas als je jezelf kent. Als je weet wie je bent en als je weet waar je vandaan komt. Je mag je verleden niet negeren, niet ontkennen of miskennen. Er is altijd die historische waarheid waar je niet omheen kan.

Ik, voor mij, diep opnieuw de activiteiten op gelinkt aan een aantal tradities en dat heeft niets te maken met armoede. Integendeel: ik spreek in termen van rijkdommen, meer bepaald Afrikaanse rijkdommen die we ons absoluut moeten blijven herinneren; rijkdommen die we moeten koesteren! Afrika staat in zekere zin nog dicht bij de natuur. Dat is niet negatief, noch afkeurend bedoeld. Wel integendeel, die rijkdom is ook kennis.

Ik hecht veel belang aan zekerheid, aan een houvast. Wie een houvast heeft, begrijpt immers veel beter de evolutie van de mensheid. Je eigen houvast, je eigen tradities, mag je onder géén enkel beding negeren laat staan vergeten! In werkelijkheid breng ik dus een boodschap van herinnering. Ja, dat is mijn boodschap aan de mensheid.

De problemen van Congo zijn, op zijn zachtst gezegd, uitzichtloos: oorlog, seksuele terreur, corruptie, een eindeloze schuldenberg, immense pollutie,… Heb je niet de drang om je landgenoten concreet te helpen?

Rhode: Ik ben blij dat je me deze vraag stelt… Alhoewel het op dit moment kalm is in mijn streek, is dat allesbehalve het geval in de Democratische Republiek Congo. Op artistiek vlak heb ik nog geen kunstvorm gevonden om één van mijn creaties aan één van deze thema’s te wijden. Maar ik denk er over na, absoluut. Weet je, de oplossing voor al het leed dat je daar opsomt, is economische en sociale ontwikkeling. Met mijn bescheiden middelen heb ik enkele projecten die ik wil realiseren in Brazzaville. Ik denk dan vooral aan kleine ondernemingen zoals een kinderkribbe, een timmerbedrijfje en uiteraard een artistiek atelier… (lacht)

De tentoonstelling in Gent is min of meer je debuut in Vlaanderen. Wat verwacht je ervan?

Rhode: Sinds ik tentoonstel in Europa moet ik zeggen dat ik overal in het algemeen zeer goed ontvangen word. Ik krijg zeer veel aanmoedigingen en gelukwensen. Ik krijg ten andere onwaarschijnlijk veel aanvragen voor tentoonstellingen. Het is moeilijk om mijn agenda bij te houden.

Nu, ik merk op dat in Vlaanderen de meerderheid van de bevolking veel waarde hecht aan de artistieke creatie… ik heb er dus alle vertrouwen in!

Wij van onze kant zijn fier, ‘de trots van Congo’ te mogen verwelkomen in Gent. Ook wij hebben er alle vertrouwen in… bedankt Rhode en succes met alles wat je doet.

Martien Bode"

www.rhodemakoumbou.eu

www.vlaamsevrouwen.org

Programma Congo in Contrast (12-27 juli 2009, Augustijnenklooster, Academiestraat 1, Gent)

‘Congo in Contrast’ - Van dagdagelijks leven tot oorlogsverkrachtingen
Tentoonstellingsproject met tal van nevenactiviteiten
Rhode Bath- Schéba Makoumbou
‘Oorlog Life’: Foto’s van Peter Verlinden, VRT-journalist
13 juli – 27 juli 2009, 10u – 17u
Augustijnenklooster, Academiestraat 1 te 9000 Gent
Toegang gratis

Op zondag 19 juli en zondag 26 juli, telkens om 14u, kan je Rhode Makoumbou "live" aan het werk zien.

Nablog 15.07.2009 : Foto's van de tentoonstelling en de vernissage op 12.07.2009 op deze Fotoroma-link (met dank aan Roland Vandenbulcke en Martine Audenaerde van Fotoroma)

Congo in Contrast

Van 12 juli t.e.m. 27 juli 2009 organiseert het Forum van Vlaamse Vrouwen "Congo in Contrast : van dagdagelijks leven tot oorlogsverkrachting", een tentoonstellingsproject met tal van nevenactiviteiten. Toegang gratis.

Er is vooreerst een overzichtstentoonstelling van werken van de Brussels-Congolese kunstenares Rhode Bath-Schéba Makoumbou en een tentoonstelling van foto’s uit de reeks ‘Oorlog Life’ van VRT-journalist Peter Verlinden.

Rhode Makoumbou zet zowel in haar schilderijen als in haar vaak imposante beeldhouwwerken de sociale activiteiten van de Congolese vrouw in de verf. Op zondag 19 juli en zondag 26 juli, telkens om 14u, kan je Rhode Makoumbou ook "live" aan het werk zien.

De foto’s van Peter Verlinden tonen ons een ander gelaat van Congo: dat van een land in oorlog en conflict.

Het Forum van Vlaamse Vrouwen maakt van de gelegenheid gebruik om te sensibiliseren tegen de massale oorlogsverkrachtingen die met dit conflict gepaard gaan.

Verder zijn er werkwinkels, apertiefcauserieën en een gelegenheidsrestaurant.

Rhode Makoumbou aan het werk

Op zondag 19 juli en zondag 26 juli, telkens om 14u, kan je Rhode Makoumbou "live" aan het werk zien.

Werkwinkels

Afrikaans haarvlechten en draperen
Zaterdag, 18 juli 2009 - 14.00 uur
Hoe maak ik een Afrikaanse pop?
Dinsdag, 21 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaans haarvlechten
Dinsdag, 21 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaanse percussie
Woensdag, 22 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaanse textieldecoratie en draperen
Woensdag, 22 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaanse percussie
Donderdag, 23 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaanse zoete hapjes maken
Vrijdag, 24 juli 2009 - 14.00 uur
Afrikaanse percussie
Zaterdag, 25 juli 2009 - 14.00 uur
Jogo de bola: hoe maak ik een Afrikaanse bal?
Maandag, 27 juli 2009 - 14.00 uur

Aperitiefcauserieën

‘De Schizofrene Congolees’
Zondag 19 juli - 10.30 uur: Peter Verlinden
‘Verkrachting als oorlogswapen door de eeuwen heen’
Zondag 26 juli - 10.30 uur

Gelegenheidsrestaurant ten voordele van ontwikkelingsprojecten van de Augustijnen in Amadi, Noord-Oost Congo - dagelijks tussen 12 en 15 uur

‘Congo in Contrast’ - Van dagdagelijks leven tot oorlogsverkrachtingen
Tentoonstellingsproject met tal van nevenactiviteiten
Rhode Bath- Schéba Makoumbou
‘Oorlog Life’: Foto’s van Peter Verlinden, VRT-journalist
13 juli – 27 juli 2009, 10u – 17u
Augustijnenklooster, Academiestraat 1 te 9000 Gent
Toegang gratis

www.rhodemakoumbou.eu
www.vlaamsevrouwen.org

Nablog 15.07.2009 : Foto's van de tentoonstelling en de vernissage op 12.07.2009 op deze Fotoroma-link (met dank aan Roland Vandenbulcke en Martine Audenaerde van Fotoroma)

Home - Thuis is waar mijn planeet draait

'Home' is een indrukwekkende film over onze planeet Aarde... en de mensen die knokken voor hun bestaan.

Een film van Yann Arthus-Bertrand, bekend van zijn luchtfotografie. Mooie filmmuziek van Armand Amar.


'Home' is nog tot 15 juli, gratis en zonder verwikkelingen, via je PC te bekijken, schrijven ze hier op Internet.

'Home' via deze koppeling http://www.youtube.com/watch?v=jqxENMKaeCU
Meer over het 'Home'-project op http://www.youtube.com/homeproject

vrijdag 10 juli 2009

Duizend zurna's en schalmeien - Vlaanderen Feest in Gent

Vlaanderen Feest. Gent dus ook. Maar in al zijn verscheidenheid. Met 170 nationaliteiten.

Gent stelt zich sinds enkele decennia in Vlaanderen op als een open en solidaire stad. 11 juli is wellicht één van de momenten bij uitstek om dat beeld ook feestelijk te onderstrepen.

En dat doen Trefpunt vzw, Kompas en de Centrale tijdens de Dekenijfeesten van de Vrijdagmarkt op vrijdag 10 juli met vele zurna’s en schalmeien. Zij bieden in samenwerking met de Dekenij Vrijdagmarkt een gevarieerd en bovendien gratis programma bij Sint-Jacobs, in de Sint-Jacobskerk, op de Vrijdagmarkt en in het stadscentrum.

Concert Sint-Jacobskerk om 19u

Om 19u laat Dick Van der Harst, samen met Mario Van Assche aan het orgel, Ingrid Van Geel op hobo en anderen, dubbelrieten weerklinken in alle hoeken van de Sint-Jacobskerk.



Zurna’s en schalmeien in de binnenstad.
Een schalmei is een krachtig blaasinstrument waarbij de toon wordt gevormd met een dubbelriet. Het wordt meestal in open lucht bespeeld en komt zowel in Aziatische als Europese culturen voor. Denk maar aan de Turkse of Arabische zurna’s of de Westeuropese bombardes. Een ideaal instrument voor een feest in openlucht. Tevens het indringendste orkest: het bezwerende zurna-davul duo (schalmei en trom). In vele variaties, en zo het uitgangspunt voor een gekleurd Vlaams feestje op de vooravond van 11 juli.

Vanaf 20u trekken volgende groepen door de stad. Vertrek aan Sint-Jacobs.

A Contrabanda (Spanje/Galicië) A Contrabanda brengen levendige, uiterst dansbare Spaanse muziek die weinig uitstaans heeft met flamenco maar eerder met Ierse, Bretoense of zelfs Belgische traditionele muziek. Maar dan met Spaans temperament.

Jomion (Benin) Jomion is een even bezwerende Beninese groep, die Afrikaanse voodoo-ritmes combineert met jazz. Samuel Gnonlonfoun tourde al internationaal met diverse ensembles maar speelt nu met zijn eigen band.

Idballen (Algerije) Zurna’s maken ook integraal deel uit van de Kabyllische muziekcultuur: idballen. Geen trouwfeest zonder idballen-ensemble. Zowel in Algerije als in de Franse diaspora.

Zurna en davul (Turkije) Ongetwijfeld het rauwste en fascinerendste. Ononderbroken aangeblazen schalmeien (zurna) en vinnig bespeelde drums (davul). Duizenden jaren oude trance-muziek die doorheen Centraal Azie, Anatolië en de Balkan weerklinkt.

Pungi (India/Rajastan) Een dubbelriet van een ander slag. Gemaakt uit een kallebas en vooral bekend als de betoverende fluit van Indische slangenbezweerders.

Follia (België/Vlaanderen)
Johan Decancq speelt al jaren doedelzak en bombarde in Follia, een van Vlaanderens feestelijkste folkbands. Sterk op podium, maar ook unplugged. Sluit moeiteloos aan in dit rijtje schalmeiensembles.Johan Decancq speelt al jaren doedelzak en bombarde in Follia, een van Vlaanderens feestelijkste folkbands.



Gent zingt op de Vrijdagmarkt


Vanaf 20u “Gent zingt” met o.a. deelname van nieuwkomerskoor onder leiding van Wim Claeys, in samenwerking met Kompas ter voorbereiding van de GENTSE ZANGSTONDE tijdens de Gentse Feesten op het Sint-Jacobsplein. Een organisatie van Dekenij Vrijdagmarkt. www.vrijdagmarkt.org


Concerten op het Sint-Jacobsplein

Om 20u Groupe Dance Sudan Folklore met zanger Hajer Kabashi

Om 22u sluit de Gentse Vanfaere De Concurrence dit feest af met een spetterend concert. Een groep van 12 à 16 muzikanten die in hoofdzaak eigen werk spelen, geïnspireerd op de meest uiteenlopende genres en combinaties. Strakke ritmes, uitbundige klankkleuren, een beetje tristesse en vooral een lekkere groove vormen de basisingrediënten.


Muziek- en theatercafé Trefpunt

Zaterdag 11 juli 21u. muziek- en theatercafé Trefpunt The Boonx

Trefpunt vzw www.trefpuntvzw.be
de Centrale www.decentrale.be
Kom-Pas Gent www.kompasgent.be
Dekenij Vrijdagmarkt www.vrijdagmarkt.org

donderdag 9 juli 2009

Vlaanderen Feest op en rond het Sint-Pietersplein - 11 juli 2009

Op zaterdag 11 juli 2009, het 'Feest van de Vlaamse Gemeenschap', valt er heel wat te beleven op en rond het Sint-Pietersplein, de Sint-Pieterskerk, in de tuin en het binnenplein van de Kunsthal Sint-Pietersabdij. Alle activiteiten zijn gratis.
Voor de kinderen wordt er in de namiddag een kinderparadijs opgebouwd vol leuke activiteiten.

Voor cultuurliefhebbers zijn de musea (Kunsthal Sint-Pietersabdij en de Wereld van Kina) uitzonderlijk gratis. De eerste 100 bezoekers worden verwelkomd met een heerlijk stukje taart!

Er zijn die dag talrijke sfeervolle optredens. Deze variëren van klassiek, akoestisch tot rock - en dansmuziek, zowel in de Sint-Pieterskerk, de tuin van de Sint-Pietersabdij en het Sint-Pietersplein.

In de Sint-Pieterskerk treden Cheiron Trio, Robin van Heghe, Maggid, Els Peeters, Johannes Wannyn en Joni Sheila op. In de tuin van de Sint-Pietersabdij vinden er akoestische optredens van Myrdinn, Murna, theatervoorstelling van Ljublju plaats.

Op het Sint-Pietersplein zijn er live optredens van onder meer Maggid, Karree Konfituur, The Junkie Fazz All Stars, Nova Zembla, Balthazar en Buscemi Live. Als afsluiter is er de Gentse Dj Zaki!

Ook is er plaats (in de crypte!) voor stand-up comedy met Bert Gabriëls, bekend van Comedy Casino.



Activiteiten Sint-Pietersplein:
13.00 uur – 18.00 uur: kinder – en boekenrommelmarkt
13.00 uur – 19.00 uur: speelbus
13.00 uur - 19.00 uur: kermisattracties
13.30 uur – 18.30 uur: springkastelen
14.00 uur – 15.00 uur: 100 stukken gratis taart
14.00 uur – 18.00 uur: kinderkapsalon
14.00 uur – 18.00 uur: knutselhoek
14.00 uur – 19.00 uur: XL games (volkspelen)
14.00 uur – 19.00 uur: circusworkshop
15.00 uur – 18.00 uur: suikerpoppenfee
15.00 uur – 17.00 uur: Les Fleurs Sourire grime
16.00 uur – 19.00 uur: 2 graffitiworkshops
16.00 uur – 20.00 uur: verwensalon
19.30 uur – 20.00 uur: cocktailworkshop 1
21.00 uur – 21.30 uur: cocktailworkshop 2
22.30 uur – 23.30 uur: stand-up comedy show ‘De nieuwe Lichting’ (crypte)

Optredens Sint-Pietersplein:
14.00 uur – 15.10 uur: kinderdisco
15.15 uur – 16u15 uur: dansinitiatie Flamenco kids
16.45 uur – 17.30 uur: Karree Konfituur
17.30 uur – 17.45 uur: De Propere Fanfare
17.45 uur – 18.30 uur: The Junkie Fazz All Stars
18.30 uur – 18.45 uur: De Propere Fanfare
18.45 uur – 19.30 uur: Nova Zembla
19.30 uur – 20.00 uur: De Propere Fanfare
20.00 uur – 21.00 uur: Balthazar
21.00 uur – 21.30 uur: Bert Gabriëls (stand-up comedy)
21.30 uur – 22.30 uur: Buscemi Live
23.00 uur – 01.30 uur: Dj Zaki

Optredens in de Sint-Pieterskerk:
14.00 uur – 14.45 uur: Cheiron Trio
14.45 uur – 15.30 uur: Robin van Heghe
15.45 uur – 16.30 uur: Maggid
16.30 uur – 17.15 uur: Els Peeters
17.15 uur – 18.00 uur: Johannes Wannyn
18.00 uur – 18.45 uur: Joni Sheila

Optredens in de tuin Kunsthal Sint-Pietersabdij:
14.00 uur – 17.00 uur Winifred en kruidentuinwandelingen
1”.00 uur – 19.00 uur: strandstoelen
15.00 uur – 15.45 uur: Murna
16.00 uur – 16.45 uur: Myrddin
17.00 uur – 17.50 uur: Ljublju

Activiteiten binnenplein Kunsthal Sint-Pietersabdij:
14.30 uur – 18.30 uur: 16 knutselworkshops

Gratis musea
13.00 uur – 18.00 uur De Wereld van Kina
Kunsthal Sint-Pietersabdij

Vlaanderen Feest in Gent - 10 en 11 juli 2009

Vlaanderen Feest in Gent! Dat zullen we aanstaande vrijdag 10 en zaterdag 11 juli 2009 geweten hebben tijdens het Feest van de Vlaamse Gemeenschap. Een goede opwarmer trouwens voor de Gentse Feesten.

Vrijdagavond 10 juli starten de 11 juli-festiviteiten met een academische zitting in het Stadhuis en "schetterende" muziek uit duizend zurna's en schalmeien in de Gentse binnenstad, Vrijdagmarkt en Bij Sint-Jacobs en duizend Gentse gesmeerde kelen op "Gent Zingt" op de Vrijdagmarkt. Zaterdag 11 juli is het allemaal op de site van de Sint-Pietersabdij (kerk, plein, Kina, Kunsthal, tuin) te doen. Een overzicht. We beginnen er aan!

De Stad Gent start vrijdagavond 10 juli om 19u heel officieel met een Academische Zitting in de Pacificatiezaal van het Stadhuis. De gasttoespraak wordt gehouden door Sylvie Dhaene, museumdirecteur Het Huis van Alijn en Cultuurmanager van het jaar 2009 over "Het nieuwe erfgoed-denken in Vlaanderen: dynamisch en grensverleggend".

Voor de muzikale omlijsting zorgt het Jean-Pierre van Hees Kwartet (traditionele folk). Aansluitend receptie in de Troonzaal. Vrije toegang, doch liefst aanmelden via protocol@gent.be

Tegen de receptie op het Stadhuis zijn de "Duizend zurna's en schalmeien" al de stad ingetrokken. Ook de opwarmings- en stemoefeningen van "Gent zingt" op de Vrijdagmarkt zijn dan afgerond zodat het publiek daar aan het echte (mee-) zangwerk beginnen. Maar daarover meer in volgende blogposts.

Het Huis van Alijn www.huisvanalijn.be

zaterdag 4 juli 2009

Komkommertijd

Een komkommer-bericht? 't Is maar hoe je het bekijkt. Vandaag verhuisde Oudste Dochterlief (Hebban olla vogala nestas hagunan). Dus geen solden en geen fietstoer ter gelegenheid van de lancering van de webstek www.ecoplan.be . En toch trokken ook wij vandaag ons (Eco)plan.

Brood, gebak en beleg voor de verhuislunch en -vieruurtje kwamen van Origin'O (Kortrijksesteenweg 148, 9000 Gent). En de verhuisdag werd afgesloten in veganistisch restaurant Komkommertijd (Reep 14, 9000 Gent) (vegetarisch buffet naar believen). Beide zaken staan ook op de webstek van Ecoplan. Tot daar dit komkommer-bericht.

En oh ja, natuurlijk heeft het gesmaakt!

www.komkommertijd.be Reep 14, 9000 Gent
www.origino.be Kortrijksteenweg 148, 9000 Gent
www.ecoplan.be

donderdag 2 juli 2009

Ecoplan - Tijd voor iets anders

Onder het motto Tijd voor iets anders lanceert bedrijvencentrum De Punt (op de site Arbed-Noord in Gentbrugge) nu zaterdag 4 juli 2009 de website www.ecoplan.be.

Ecoplan.be zet alle Oost-Vlaamse ecologische en sociaal verantwoorde handelszaken letterlijk op de kaart. Zo kom je makkelijk en snel uit bij de meest duurzame winkels. Iedereen kan de site gebruiken voor boodschappen of uitjes en er zelf ook ecopunten aan toevoegen!

De Punt noemt het zelf de handigste site voor bewuste consumenten die hun plan willen trekken. Handig is onder meer dat je ook zelf actief kan worden. Via Facebook, Twitter enz. kan je de meest interessantste adressen op deze site met je vrienden als tips uitwisselen. Op Ecoplan.be kan je ook aangeven wat je van de eco-punten vindt, door commentaar te posten.

Bij de lancering van deze website op zaterdag 4 juli 2009 kan men fietsen langs ecopunten in een persoonlijk uitgestippelde fietstocht met recreatieve routes van 10 tot 75 km. Vertrekpunt van de fietstocht is het Museum Dr. Guislain in Gent. Een volledig programma is te vinden op www.ecoplan.be. Inschrijven kan op de website en indien nodig kan men er ook een fiets reserveren. Alles helemaal gratis!

Dit is een actie van de Provincie Oost-Vlaanderen en Bedrijvencentrum De Punt, in samenwerking met Toerisme Oost-Vlaanderen en met de steun van de Vlaamse Overheid.

www.ecoplan.be
www.depunt.be

Hier alvast 2 van mijn favorieten die meewerken aan de lancering van Ecoplan :
www.dewassendemaan.be (De Wassende Maan cvba - Biodynamische tuinbouwcoöperatieve in Astene-Deinze, leverancier van ons wekelijks groentenabonnement)
www.sjamma.be (Sjamma vzw - WereldModeWinkel van kleding en stoffen van landen uit het Zuiden )

woensdag 1 juli 2009

Dancing in the street - Gastvrij Gent - 19 juni 2009

En dit was de verrassingsact(ie) van Gastvrij Gent aan de Vooruit. Daarmee werd de fuif Party-cipation van de Wereldvluchtelingendag 2009 ingezet. Met dank aan de cineasten van Victoria Deluxe.



Nog een beetje schaven aan de choreografie, maar alla. Het enthousiasme was er wel! En de fuif nadien was OK. Volle balzaal, veel dansers en veel sfeer. Het optreden van de Afrobeat-groep Karpos (officiële aanvang om 21u stipt, zoals aangekondigd, maar daarvoor hadden ze bij wijze van soundcheck al een half uur een show gegeven) zat vol amusement en dansante ambiance. Viva Matonge!

www.victoriadeluxe.be
www.gastvrijgent.be