donderdag 28 juli 2011

Comedy in Ryhove met Annelies De Nil en Rona Kennedy

Tijdens de Gentse Feesten kregen we op dinsdag 19 juli in Ryhove met Annelies De Nil en Rona Kennedy twee shows voor de prijs van één! We genieten er nog van na.

Annelies De Nil trok de avond op gang met Gloryhol, een sterk opgebouwd verhaal over pubermeisjes die de groupies worden van een wel zeer lokaal (en wat marginaal) muziekgroepje in “een hol naast Dendermonde”. Weinig glorie voor de hoofdpersonen, veel “coming of age” met de eerste échte serieuze “bleitink” (bleiten = wenen) uit een meisjes/vrouwenleven tot gevolg. Zeer herkenbaar. Flashback naar mijn jeugd in een randgemeente van Gent. Het lokale muziekgroepje dat repeteerde in een kelder, en de meisjes die er rond vlinderden. Al zal het in de pre-Kurt-Cobainperiode allemaal niet zo ruig geweest zijn.

Annelies De Nil[+] Rona Kennedy[+]

Rona Kennedy was ons eerder al aangeraden door vrienden. Haar Weight Watchers The Musical in theater Bij de Vieze Gasten hadden we toen gemist. De Schots-Gentse cabaretière (uit Ledeberg!) bracht een charmerende en meeslepende collage van kinder- en jeugddromen over ballet, beroemd zijn, witte prinsen en prinsessen. De vlekjes op de kinderziel (een afwezige vader, een bazige moeder, de strijd tegen overgewicht) wist Rona uit met een nagenoeg ongebreidelde fantasie én een fijn gevoel voor humor. Warm!

Kortom. Annelies en Rona zijn twee professioneel bezige cabaret-madammen van eigen bodem. Ik kijk al uit naar hun volgende producties.

Dit artikel verscheen ook op GentBlogt Comedy in Ryhove 2 (GentBlogt - 27.07.2011)

vrijdag 22 juli 2011

Prijs voor de Democratie 2011 voor DeWereldMorgen.be – Prijs Jaap Kruithof 2011 voor Field Liberation Movement

De Prijs voor de Democratie is een initiatief van Democratie 2000 en vzw Trefpunt en wordt al 20 jaar uitgereikt tijdens de Gentse Feesten op de nationale feestdag. Dit jaar werd ook voor de derde keer op rij de Prijs Jaap Kruithof uitgereikt. Dit jaar ging de eer naar respectievelijk De Wereld Morgen en naar Field Liberation Movement.

Eric Goeman, voorzitter Democratie 2000 en voorzitter jury Prijs voor de Democratie/Prijs Jaap Kruithof[+]

Terwijl op de nationale feestdag de koning en de politieke partijen op het eigenste moment België nog steeds aan het redden waren, werd op en om het groot podium Bij Sint-Jacobs en een goedgevuld Trefpunt-plein een democratiefeestje gebouwd. De Famba-band hield er voor en na én doorheen de nationale regenbuien de schwung en het ritme in.

 Marie Smekens met beeldje Prijs Jaap Kruithof van Frans Wuytack[+]  Keltoum Belorf van De Wereld Morgen met beeldje Prijs voor de Democratie van Walter De Buck [+]

Prijs van de Democratie 2011 voor De Wereld Morgen
De Prijs van de Democratie gaat ieder jaar naar een persoon, groep of instelling die zich heeft ingezet voor de verdediging en/of de verdieping van onze democratie. Dit jaar kende de jury de prijs, een beeldje van Walter De Buck, toe aan het persinitiatief De Wereld Morgen (DWM).

Eric Goeman, voorzitter van Democratie 2000 en van de jaarlijkse jury voor de Prijs voor de Democratie/Prijs Jaap Kruithof, lichtte toe. Een goed werkende democratie kan niet zonder media die vrij en onafhankelijk nieuws en duiding brengen. De belangrijkste taak van de pers is de burgers te informeren over zaken van maatschappelijk belang zodanig dat die burgers hierover een gedegen oordeel kunnen vellen en de politieke, sociale en economische machthebbers ter verantwoording kunnen roepen. Zonder kritische en onafhankelijke pers geen kritische burgers. Zonder kritische en geïnformeerde burgers geen democratie.

De Wereld Morgen is één van de witte, niet-commerciële raven in het Vlaamse medialandschap. Het is één van de weinige media-actoren die consistent aandacht besteedt aan de sociale bewegingen die, in binnen- en buitenland, in de huidige crisis de strijd aangaan voor onze sociale verworvenheden en de verdediging van de democratie.

Of het nu gaat over de Arabische lente, de eurocrisis, de aardappelkwestie (zie verder) of de regeringsonderhandelingen, in al deze dossiers bracht de equipe van DWM samen met tientallen burgerjournalisten in het laatste jaar kwalitatief hoogstaand nieuws, duiding en debat die in andere media niet aan bod kwamen. Door het participatieve karakter ervan, bezorgt DWM een mediastem aan diegenen die in de traditionele media steeds meer gemarginaliseerd worden.

De jury was dit jaar dan ook van oordeel dat een initiatief zoals DWM een belangrijk rol speelt in de verdieping van onze democratie en wilde DWM dan ook belonen voor hun inzet voor een vrije, democratische en onafhankelijke pers. De jury hoopt dat deze prijs een aanmoediging is om dit broodnodige initiatief verder uit te bouwen.

Aanmoediging en uitdaging
Voor Keltoum Belorf, de woordvoerster van De Wereld Morgen, is deze prijs inderdaad een sterke aanmoediging, want de Prijs voor de Democratie erkent dat DWM inderdaad al regelmatig het verschil kan maken. Deze prijs is dus een stem voor de democratie, voor een medium dat uitdrukkelijk als kernwoorden huldigt: sociaal, ecologisch, democratisch.

In haar dankwoord betrok ze ook de velen die DWM maken en steunen. DWM telt meer dan tweehonderd burgerjournalisten, dat zijn vrijwilligers waarvan minstens drie bijdragen op de nieuwssite verschenen. Daarnaast zijn er meer dan 1000 bloggers. Tientallen vrijwilligers helpen met de eindredactie van artikels, met vertalingen, met administratief werk. Vele honderden zijn in de weer met een heel actieve promotie van DeWereldMorgen.be.

Er zijn ook meer dan 500 steungevers die maandelijks hun geldelijke bijdrage overmaken, aangevuld door honderden occasionele steungevers. Verder zijn er vijftig verenigingen, bewegingen en organisaties die zich engageren tot financiële ondersteuning. Maar daar mag gerust wat meer groei op zitten, aldus DWM.

Met een budget van 400.000 euro per jaar kan DWM kan niet rekenen op subsidies waarvan commerciële media onvoorwaardelijk jaar na jaar kunnen genieten. Niet-commerciële samenlevingsmedia hebben daar toch minstens evenveel recht op, aldus DWM. Maar ze blijven er bij DWM vertrouwen in hebben om het huidige commerciële mediabestel structureel uit te dagen en aan een ander mediasysteem te beginnen bouwen.

Prijs Jaap Kruithof (Recht voor Jaap Prijs ) 2011 voor Field Liberation Movement
Meer dan de Prijs voor de Democratie ging de aandacht naar de Recht voor Jaap Prijs voor Field Liberation Movement. Je weet wel de “patattentrekkers van Wetteren” waar Gentblogt trouwens ook al over bericht heeft.

De overleden Gentse moraalfilosoof Jaap Kruithof was een radicale en compromisloze verdediger van de democratische waarden. De prijs Jaap Kruithof gaat in diezelfde geest dan ook naar een persoon of vereniging die een bijdrage geleverd heeft aan een vernieuwend en radicaal denken over de democratische samenleving… ofwel een radicale actie gevoerd heeft om wantoestanden in onze samenleving aan te klagen.

Voor de jury was het zonder meer duidelijk dat het Field Liberation Movement onder die laatste categorie valt. Zij hebben door hun geweldloze actie – Eric Goeman legde hier zwaar de nadruk op – de totale vermarkting van de landbouw op uitmuntende wijze in vraag gesteld, en een ongezien publiek debat opgestart (ook op DeWereldMorgen.be trouwens)

De verdienste van de Field Liberation Movement is voor de jury dan ook dubbel:

  • terug het debat over burgerlijke ongehoorzaamheid als actievorm nieuw leven inblazen (niet alle protest moet hip of ludiek zijn…)
  • het debat stimuleren over de totale vermarkting door het neoliberaal systeem van het landbouw- en voedselsysteem.

Niet tegen wetenschappelijk onderzoek, wel tegen vermarkting van onderzoek
De jury spreekt zich door de bekroning van het Field Liberation Movement helemaal niet uit tegen wetenschappelijk onderzoek, maar wil wel waarschuwen tegen vermarkting van onderzoek, wetenschappers en universiteiten en is van mening dat het Field Liberation Movement tenminste een stem is die gehoord moet worden in het belangrijke open publieke debat over de belangrijkste vragen voor de toekomst van ons welzijn.

Het is hartverwarmend, aldus juryvoorzitter Eric Goeman, dat er terug actiegroepen zijn als het Field Liberation Movement: ze bevrijden meer dan een veld. Ze verlossen ons van een beklemmende pensée unique (eenheidsdenken), tonen dat actie werkt en sociale verandering altijd gepaard gaat met strijd.

De stem van Field Liberation Movement
Een beetje spanning. Hoe zouden de “eco-terroristen” er uit zien die de Recht voor de Jaap Prijs gingen ontvangen? Daar waren ze. Twee piepjonge meisjes voerden eerst een puppetbuskerstukje op met bio-patat en ggo-patat. Grappig, en het ijs was gebroken.

De volwassen actievoerders strooiden daarna wat sarcastisch zout op de patatten… en stelden een andere aanpak voor. Landbouwgewassen om vee te voeren? Bio-brandstoffen met kaalkap tot gevolg? Exotisch fruit ten koste van de Indianengemeenschappen? Overvolle voedselschappen in de warenhuizen van het Noorden. En waar is de solidariteit met het Zuiden? Hebben de wetenschappers wel alles onder controle zoals ze zelf willen geloven? Of hebben multinationals als Monsanto en BASF het nu al voor het zeggen? Zijn we niet op weg naar de definitieve patentering en privatisering van al ons voedsel? Misschien toch maar eens de “Einstein-methode” toepassen : problemen oplossen vanuit een ander denkkader dan hetgene die problemen heeft veroorzaakt.

Omdat het nationale feestdag was, mocht Marie Smekens, een (deeltijdse) bio-boerin uit Mons/Bergen in het Frans getuigen. Zij voelt zich als kleinschalige, lokale groententeler echt bedreigd door de opkomst van de GGO-industrie.

Francine Mestrum overhandigde tenslotte de Recht voor de Jaap Prijs 2011, een beeldje van Frans Wuytack, aan Field Liberation Movement. Ze benadrukte daarbij de blijvende mogelijkheid tot verzet en actie, en de nood aan een maatschappelijk debat over wetenschap en vrije meningsuiting.

Beeldjes van Walter De Buck en Frans Wuytack, bloemen, foto, doek, de vibes van de Famba-band. En groe(n)ten uit Mons/Bergen. Sla, courgette en venkel van Marie Smekens gekocht. Recht uit haar tuin, Waals, lokaal, kleinschalig, bio, no-ggo …. en straks lekker op onze Gentse Feesten-menu.

 actievoerder 1 van Field Liberation Movement[+] Marie Smekens, deeltijds bio-boerin uit Mons/Bergen[+]  Francine Mestrum[+]  een volgelopen Trefpunt-plein Bij Sint-Jacobs[+]

Meer: www.dewereldmorgen.be | www.fieldliberation.wordpress.com
Jurymotivatie Prijs voor de Democratie 2011 | Jurymotivatie Recht voor de Jaap Prijs 2011
Nieuwe patatten – Gentblogt 04/05/2011

Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 22.07.2011. Prijs voor de Democratie 2011 voor DeWereldMorgen.be – Prijs Jaap Kruithof 2011 voor Field Liberation Movement (GentBlogt 22.07.2011)

Summercamp Electrified geeft publieke ruimte terug aan de Gentenaars

Of ik naar het toeterconcert kwam, vroeg buurman Paul “van De Muur”. En zo startte mijn eerste kennismaking met de Gentse kunstenwerkplaats Timelab in onze buurt Twee Poorten.

Op 25 juni sloot hun jaarlijks ‘zomerkamp’ Summercamp Electrified af. In samenwerking met Vooruit gingen 12 kunstenaars uit binnen- en buitenland binnen het thema ‘Reclaiming Public Space’ op zoek naar manieren waarop ze delen van de publieke ruimte kunnen teruggeven aan de bewoners van onze stad. Een reden te meer om als geïnteresseerde buurtbewoner nader kennis te maken.

Een toeterconcert als intro

Op zaterdag 30 april om 19u tijdens de opendeurdag van Timelab speelden een twintigtal auto’s tele-geleid en op eigen batterijkracht op de parking van de Timelab-locatie in de Brusselsepoortstraat 97 een toeterconcert. Een compositie/realisatie van Geert Jan Hobijn/staalplaat soundsystem.

Amusant en ‘genietelijk’, zelfs rustgevend. De autoclaxon als muziekinstrument, een parking als concertruimte, even weg van de verkeersdrukte van de Brusselsepoortstraat (geef gas, vlam de stad in!), een bezinning over het verborgen symfonische aspect in het lawaai van het autoverkeer. Maar we moesten ’s avonds nog naar een ander ‘klassieker’ concert en die eerste kennismaking met Timelab was van zeer korte duur.

Op zomerkamp Summercamp Electrified – Virtueel en reëel

Mijn interesse was gewekt. Gentblogt had vroeger al eens bericht over Timelab. Na het toeterconcert hield ik virtueel contact met Timelab (Facebook hé). En toen organiseerde Timelab tijdens de midzomerweek een ‘zomerkamp’ met publieksmomenten die ik wegens te druk, te veel, te moe, te weinig tijd niet kon bijwonen. Zaterdagavond 25 juni lukte mij dat wel en volgde ik de afsluitende presentatie van Summercamp Electrified, ditmaal in real life.

De BBQ (carne & veggie) was wat uitgelopen, dus mochten we eerst ‘gaan vissen’. Naar de aanlegsteiger van het Keizerpark, met tweeën plaatsnemen in een bootje en met koptelefoons op en de hengel met microfoon in het water luisteren naar ‘Memories of a River’, een collage van geluiden op de Gentse wateren, een realisatie van Els Viaene. De toon was gezet, we waren klaar voor de finale presentatie door de 12 kunstenaars van hun realisatie(s) tijdens hun ‘zomerkamp’.

Iets over taal en communicatie

De ‘lingua franca’, de voertaal, van de presentaties was Engels, voor velen slechts hun tweede of ik vermoed zelfs derde taal. Maar voor mijn part had ieder haar/zijn eigen taal kunnen spreken. De boodschap van de kunstenaars en de interactie met het publiek zou nog persoonlijker en krachtiger geweest zijn. En goede vertalers waren er binnen de deelnemersgroep en publiek beslist te vinden. Dit even terzijde.

Reclaiming Public Space – Terug bezit nemen van de publieke ruimte

De New Yorker Jon Cohrs en de Duitse Myriel Milicevic hadden aan de waterkant van de Nederschelde een windmolen van zeildoek en bamboe gemaakt, die op zijn beurt een rad moest aandrijven, dat dan weer water uit de Nederschelde zou putten. Zoals de Egyptische boeren (fellah’s) al millennia lang doen langs de Nijl. En ik dacht aan het cultuurbeleidsplan ‘Er stroomt een Nijl…” , de molensteen in het Keizerpark, de oude prenten met de windmolens rond de stad, de compositie Escalay/Waterwheel van Hamza El Din op de CD Pieces of Africa van het Kronos Quartet.

John Cohrs en Myriel Milicevic haalden in het moerassige verleden van Gent ook inspiratie voor het herstellen van het ecosysteem van de stad. Moerasplanten hebben namelijk de kracht om zware metalen uit water te zuiveren. Symbolisch en op micro-schaal filteren ze het water uit de Nederschelde aan de Achtervisserij. Eens gezuiverd wordt het water gebruikt voor de irrigatie van de moestuin ‘het bezielde landschap’ die KASK-studente Karen Van der Perre daar aanlegde. En ik dacht aan de natuurlijke zuivering van het vervuild slib in de Schelde achter de sluizen van ‘de Saskes’ aan Arbed Noord. En hoe de cirkel rond draait en alles goed komt.

De Italiaanse Roberta Gigante won een opdracht om een permanent werk te installeren in het nieuwe Visserijpark in Gent. Ze zal er een waterorgel maken met pijpen die in het park vertrekken en het water bereiken. Het orgel kan worden bespeeld door mens en wind. Ze stelde haar concept ‘Blowout’ voor. Als TweePoorter was ik een beetje jaloers op de over-water-buren van de Visserij, maar ik hoop met en voor hen dat het echt een aanwinst voor hun buurt wordt. Het idee van een combinatie van mens-water-wind-geluid/muziek in de publieke ruimte vind ik alleszins geweldig. Ik ben zeer benieuwd en kijk uit naar de installatie van ‘Blowout’ Ze mogen daar op de Visserij burenbezoek vanuit Twee Poorten verwachten. Waar en wanneer is dat openingsfeestje met wind- en watermuziek?

Timelab[+]De Spaanse Vahida Ramujkic en Laia Sadurni brachten op midzomernacht 23 juni het universele ritueel van San Juan alias Sint-Jan weer tot leven. Op midzomernacht staat de zon het hoogst, wordt ritueel de zomer gevierd, maakt het oude plaats voor het nieuwe. Op een verborgen plek in Gent vonden de kunstenaars handenvol Sint-Janskruid, waarvan ze olie, tinctuur en thee trokken. Net op midzomer is dé oogsttijd voor dit krachtige kruid en het moment om er olie uit te trekken voor rituele wassingen. Zij organiseerden op midzomernacht ook een Sint-Jansvuur, met de gewaardeerde medewerking van De Vuurmeesters. En ik lees in mijn boek De Folklore der Maanden weer het hoofdstuk Juni (p.123-133), hoor mijn schoonvader vertellen over de Sint-Jansvuren uit zijn jeugd op het Vlaamse platteland, hoor hem het lied ‘Sinte Pieter’ komt alhier’ zingen. Jongens toch.

De Nederlander Wouter Huis kreeg het gedaan om zijn werk een permanente plaats te geven in de stad Gent. En laat ik er maar meteen een bijna verborgen prijsvraag van Gentblogt van maken. Wouter Huis maakte een granieten gedenksteen met volgende inscriptie “ All characters and events depicted in this story are fictitious. Any similarity to actual persons (living or dead) or events is purely coincidental”. Deze in graniet gelaserde disclaimer gaat op die manier in dialoog met haar voorbijgangers over het reële en het fictieve waarin we vandaag leven.

Silas Fong kwam helemaal uit Hong Kong om te tonen hoe je met een DIY kit een toeristische attractie van jezelf maakt. Hij experimenteerde er tijdens dit Summercamp Electrified mee in de Faja Lobi bed & breakfast. Ik lanceer bij deze een oproep aan de Gentse schepen van Toerisme en de Toeristische Dienst van de Stad Gent. Dit is absoluut een nog niet geëxploiteerde niche in de toeristische markt. Iemand moet de eerste zijn. Contacteer Silas Fong….en dan zien we wel.

De Britse Kathy Hinde maakt field recordings, veldopnamen zeg maar. Ze gaat op zoek naar verborgen geluiden in de stad. Ze roept de Gentse bevolking op om zelf geluiden op te nemen en deze te delen op haar website www.echoloc.org. Een goed idee dat we met onze buurt Twee Poorten zeker moeten ‘meenemen’. We reageerden begin januari 2011 namelijk als buurt al heel officieel op het voorontwerp van geluidskaart voor de agglomeraties Antwerpen en Gent. Nu komt de definitieve geluidskaart er aan. Met het project www.echoloc.org kunnen we ook de het geluid/de stem van onze buurt Twee Poorten laten horen.

Timelab[+] Timelab[+]

Voor Summercamp Elecrified 2011 maakte Kathy Hinde een interactieve installatie waarbij onderwatergeluiden op diverse plaatsen in Gent zichtbaar en uiteraard hoorbaar getoond werden.

Timelab[+]

De Gentenaar Karel Verhoeven kwam heel origineel uit de hoek met een metafoor op de plannen voor een Gentse metro uit de jaren ’70 van vorige eeuw. Hij presenteerde een installatie van twee verschillende mierenkolonies mét koningin, besteld in Berlijn via een online shop. Verhoeven toonde hoe de mierenkolonies zich op verschillende niveaus organiseren (boven-, gelijk- en ondergronds zoals die metroplannen) en met elkaar in contact komen. Gent lijdt tussen haakjes trouwens aan collectief geheugenverlies als het over de metro gaat. Hoezo metro? De informatiehonger van Karel Verhoeven werd tenslotte gestild door een bolleboos uit het S.TAM, die voor hem een promo-brochure voor die Gentse metro opdiepte. Daarvoor hebben we trouwens een S.TAM!

Javier Busturia ging op zoek naar groene verlaten plekken in grootsteden. Plekken die ongebruikt zijn, maar veel potentieel hebben om door de lokale bevolking opnieuw gebruikt te worden als bijvoorbeeld landbouwgrond. Javier wil zo de rurale activiteiten terug naar de stad brengen en onderzoekt of het mogelijk is het ecosysteem te herstellen. Stadslandbouw, jawel. Zo maakte hij kennis met de stadsschapen aan de Coupure en hun herder. DOK Noord zou een interessante plek kunnen zijn. Schapen zouden kunnen helpen met de verspreiding van zaden waardoor er nieuwe begroeiing zou kunnen ontstaan. In samenwerking met de Muidegemeenschap kunnen de schapen symbolen/vormen grazen op deze site. Dit idee krijgt zeker nog een staartje. Hou DOK Noord in de gaten..

De jongste deelnemer was de Gentse Stephen Verstraete, beeldhouwer en student aan het Sint-Lucas. Hij bouwde een draagbare versie van zijn beeldhouwmachine. Deze machine maakt plaasteren sculpturen op basis van bestaande objecten. Met ander woorden: je steekt er een voorwerp in en er komt een plaasteren exemplaar uit. Met deze draagbare machine trekt hij de stad in en transformeert bestaande objecten in plaaster. Hij testte zijn beeldhouwmachine uit op het monument voor de gebroeders Van Eyck aan het Geraard Duivelsteen. Hij was geïntrigeerd door de paradox van een afsluiting rond een publiek monument op een publiek domein. De sporen van zijn ‘plaasterwerk’ zullen ondertussen wel verdwenen zijn, maar het statement was toch gemaakt.

De vroege zomergasten van Summercamp Electrified hebben ondertussen hun tenten opgebroken. In volle midzomerweek hebben ze elk op zijn/haar manier hun ideeën geventileerd over de publieke ruimte en hoe die terug te geven aan de Gentenaars. En zoals dat gaat met vakantieontmoetingen, de dromen hebben ze hier achter gelaten. Aan Gent en de Gentenaars om daar nu ook iets mee te doen.

(Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 15 juli 2011 Summercamp Electrified geeft publieke ruimte terug aan de Gentenaars)

Foto's Timelab www.timelab.org


zaterdag 9 juli 2011

Achter de schermen van de Fieste - 14.07.2011

Op donderdag 14 juli opent Groen Gent-Stad officieus de Gentse Feesten met een themawandeling. Met gemeenteraadslid, cultuurkenner en feestbeest Bram Vandekerckhove gaan we langs 5 locaties en hebben we het over evenveel thema’s. Onderweg ontmoeten we ook bevoorrechte getuigen. We starten om 19h30 op Sint-Jacobs en eindigen waar het hoort: met een gratis Irish Coffee op de Vlasmarkt.


Eerste halte is Trefpunt, waar we het hebben over ontstaan en groei. Op het stadhuis behandelen we leefbaarheid. Daarna gaan we naar Polé Polé waar we commercialisering en sponsoring onder de loep nemen. Onderweg doen we ook een mobiel toilet aan met Plasactie en Co. De laatste halte is BataMatiQ, waar we vernieuwing bekijken. Stap mee achter de schermen van de Fieste en laat je mening horen.

Noteer dus in je agenda: donderdag 14 juli, 19u30, GF-themawandeling langs Sint-Jacobs, 't stadhuis, Polé Polé, mobiel toilet en BataMatiQ

Gratis deelname. Iedereen welkom.