woensdag 30 november 2005

Getekend door Aids

Met spirit Gent adopteerden we een aantal inzendingen van de wedstrijd voor 12 tot 18-jarigen Getekend door Aids, een initiatief van Casa Rosa en Sensoa. Hieronder het werk van Pieter Goffin. Het laat aan duidelijkheid niets te wensen over.

1 december Wereld Aids Dag - inzending Getekend door AIDS - Pieter Goffin


Vijftien jaar geleden verloor ik Pedro, één van mijn kozijns, aan AIDS. De grote informatie-, sensibiliserings- en preventiecampagnes moesten in 1990 nog beginnen. Toen leek AIDS nog "gereserveerd" voor de zogenaamde risicogroepen. Nu is de hele wereld getekend door AIDS. Solidariteit tegen alle taboes, domme en dodelijke onwetendheid, (eigen)waardeoordelen en vooroordelen in, blijft nog steeds nodig.

Dit gedicht van Christian Morgenstern stond op het doodsprentje van Pedro.

Verlang van niemand iets in enig opzicht
laat iedereen geheel zijn eigen wezen,
gij zijt door een of ander veemgericht
toch niet tot rechter uitgelezen?

Doe stil uw werk en laat de wereld
slechts delen in uw vrede
en koester geen verwachtingen
van iets of iemand hier beneden.

Christian Morgenstern

Wereldaidsdag 1 december


Overzicht activiteiten van de Wereldaidsdag in Gent.
Lees ook het artikel in het Stadsmagazine van december 2005

dinsdag 29 november 2005

Arteveldestadion moet Open Stadion worden



Maandag 28.11.2005 werd de erfpachtovereenkomst tussen de Stad Gent en de CVBA Arteveldestadion ondertekend. Als de ontwikkeling volgens planning verloopt wordt het nieuwe stadion op 1 augustus 2007 opgeleverd. De realisatie van het Arteveldestadion is een belangrijk punt in het bestuursakkoord 2000-2006 van de Gentse sp.a/spirit/VLD-coalitie.


Het Arteveldestadion is meer dan een voetbalstadion.
Het wordt een ontmoetingsplaats voor de Gentenaars.
(Copyright: Optima/Bontinck/AniMotionS)

spirit Gent is blij met deze doorbraak. Toch dienen nog enkele hindernissen genomen te worden. Omdat het Arteveldestadion meer wordt dan een voetbalstadion is het belangrijk dat de bereikbaarheid van het complex met het openbaar vervoer wordt verbeterd. De verlenging van tramlijn 2 (Nieuw Gent) moet daarbij een prioriteit zijn.

De Vlaamse links-liberalen vragen dat deze positieve ontwikkeling wordt aangegrepen om ook de sociale rol van KAA Gent te versterken. spirit Gent herhaalt dat het Arteveldestadion een Open Stadion moet worden: een stadion dat de deuren open zet voor de Gentenaars, ook wanneer er geen voetbal plaatsvindt. Zo moeten in het stadion ook verenigingen en organisaties terecht kunnen voor vergaderingen en allerhande sociaal-culturele activiteiten.


Het Arteveldestadion krijgt minstens 20.000 zitjes en een verwarmde grasmat.
(Copyright: Optima/Bontinck/AniMotionS)

Het Arteveldestadion als Open Stadion past in “Open Stadion Gent”, een dossier met 15 concrete voorstellen waarmee spirit Gent de sociale rol en het maatschappelijk draagvlak van KAA Gent wil vergroten en de wervende kracht van voetbal wil benutten voor maatschappelijke doeleinden. Met de realisatie van het Arteveldestadion krijgt ook “Open Stadion Gent” meer kansen.

Meer informatie: www.spiritgent.be/openstadion

Frank Bombeke Jan Roegiers Annelies Storms
voorzitter Vlaams Parlementslid Kamerlid

donderdag 24 november 2005

Helemaal vrijwillig

Naar schatting 800.000 mensen in Vlaanderen zetten zich op één of andere manier actief in als vrijwilliger.

In mei 2005 keurde het federale parlement het wetsvoorstel betreffende de rechten van de vrijwilligers goed. Met deze nieuwe wet krijgt de vrijwilliger het statuut dat hij/zij al zolang verdient. Onduidelijkheden over de aansprakelijkheid van de vrijwilliger, over de onkostenvergoedingen of over de cumulatie met uitkeringen worden met de nieuwe wet uit de wereld geholpen.

Federaal volksvertegenwoordiger Annelies Storms (spirit), mede-indiener van deze wet, geeft hierover een informatieavond op dinsdag 29 november om 20u. Zij licht de nieuwe wet toe en er is achteraf uitgebreid mogelijkheid om vragen te stellen.

De informatieavond vindt plaats in De Cirk, Zebrastraat 32 te Gent (dichtbij Kinepolis). Er is onthaal vanaf 19.30u. Inschrijven bij CédricVerschooten (02 / 549 82 84 tijdens de kantooruren of cedric.verschooten@spirit.be).

maandag 21 november 2005

De allochtone excuus-truzen van Spirit

In haar column "Excuus-Truzen" in De Standaard van 17.11.2005 haalde journaliste Linda De Win uit naar de Vlaamse allochtone politici die te weinig in beeld komen. Pieter-Jan Devos, adjunct-woordvoeder van spirit geeft tegengas in een lezersbrief (De Standaard, 21.11.2005)

" Met verbazing lazen wij vorige week donderdag ,,Excuus-Truzen'', de column van Linda De Win (DS 17 november). Daarin gooit zij de Vlaamse allochtone politici voor de voeten dat ze te veel buiten beeld zijn gebleven tijdens het debat over de Franse rellen.

Nochtans was Linda De Win uitgenodigd toen spirit zijn ,,zeventig punten voor een interculturele maatschappij'' voorstelde, maar waarschijnlijk was ze verhinderd. Dat is jammer, want anders had ze gehoord hoe Brussels parlementslid Fouad Ahidar vertelde dat veel allochtonen, zelfs van de derde generatie, zich nog altijd niet thuis voelen in België. En hoe Ali Salmi, gemeenteraadslid in Mechelen, uitleg gaf over de povere scholingsgraad van veel allochtone jongeren en over het feit dat sommige allochtone ouders te weinig bij de school van hun kinderen zijn betrokken. Ze had ook kunnen vernemen hoe senator Fauzaya Talhaoui de vinger op de wonde legde van de wraakroepende situatie waarin sommige allochtone vrouwen verkeren.

Wij moeten Linda De Win niet uitleggen dat politici - en allochtone politici in het bijzonder - niet zelf kiezen wanneer en hoe ze in de media komen. Die keuze maken de media meestal zelf.

Twee pagina's verder dan haar eigen column, kon Linda De Win trouwens het pleidooi vinden van Mohamed El Omari van Divers en Actief. Hij wijst erop dat een volwaardige participatie in onze samenleving veel meer is dan louter inburgering. Precies die volwaardige participatie bepleiten wij, want ze is noodzakelijk om tot een samenleving te komen waarin niemand zich uitgesloten voelt, en waar de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen kunnen opgelost worden.

Ten slotte willen we Linda De Win ook uitnodigen op de debatavond die onze ,,Excuus-Truus'' Fauzaya Talhaoui binnenkort organiseert over cultuur en diversiteit'. En misschien kan ze ook eens het boek Lesgeven aan Fatima en Ahmed. Praktijkbundel voor het werken met Marokkanen en Turken van Ali Salmi doornemen. En als ze nog meer zinvolle bijdragen tot het debat wenst, hou ik haar daarvan graag op de hoogte.

Pieter-Jan Devos (De auteur is adjunct-woordvoerder van spirit.) "

zondag 20 november 2005

Van inburgering naar participatie


Mohamed El Omari in een opiniestuk van De Standaard 17.11.2005 over de kwaliteit van de inburgering en participatie.

"Met sancties ga je mensen niet aanzetten om te participeren

De vrees dat de Franse rellen naar België zullen overwaaien is nog niet achter de rug of onze politici gaan in het integratiedebat alweer over tot de orde van de dag: tegen elkaar opbieden over de hoofden van de allochtonen heen, met een focus op verplichtingen, repressie en het aanleren van waarden en normen.

Het nieuwste konijn dat minister van Inburgering Marino Keulen uit zijn hoed toverde, daartoe aangespoord door CD&V-ondervoorzitter Cathy Berx die meende dat zijn beleid te vrijblijvend is (DS 12-13 november), is het feit dat cursisten hun inburgeringscursus zelf moeten betalen (DS 14 november). De recente oproep van de zelforganisaties voor meer inspraak rond minderhedenkwesties is blijkbaar al snel vergeten. Betaal en zwijg lijkt het motto wel, ook al koop je hiermee een kat in een zak.

Waar de minister een sterke nadruk legt op de uitbreiding van de doelgroep van de verplichte inburgering (kwantiteit), zijn wij vooral bekommerd om een volwaardige en langdurige maatschappelijke participatie van de inburgeraars binnen onze samenleving (kwaliteit). Het concept ,,participatie'' is veel ruimer dan het enge begrip ,,inburgering''. Volwaardige participatie is immers een dynamisch proces, een langtermijnproces ook dat men niet door een kortetermijnmaatregel kan opleggen.

Een sanctioneringsbeleid, dat nu ook uitgebreid zou worden met administratieve boetes, is alleszins niet de ideale manier om mensen aan te zetten om te participeren. Vanuit de gedachte dat dwang tegenstrijdig is met emancipatie, is het aangewezen om veeleer te vertrekken vanuit de intrinsieke motivatie van de cursist.

Wij willen dan ook een lans breken voor de duale trajecten. In het huidige Vlaamse inburgeringsbeleid is er een opsplitsing tussen het primair en het secundair inburgeringstraject. De uitvoering van het inburgeringstraject kent dus een 'volgtijdelijke' opbouw, waardoor het uiteindelijke perspectief van de inburgeraar lang buiten beeld blijft. Het inburgeringstraject blijft hierdoor veelal steken in algemeenheden, die geen verband hebben met de plaats in de samenleving die de inburgeraar wenst in te nemen.

Bij duale trajecten staan alle activiteiten binnen het inburgeringstraject in het teken van het doelperspectief van de inburgeraar. Dat is veelal een arbeidsplaats. Maar voor wie (nog) niet gaat werken, kan het ook een andere vorm van participatie zijn, bijvoorbeeld de deelname aan een beroepsopleiding, het ondernemen van sociale activiteiten of het ontwikkelen van bekwaamheden als opvoeder.

We spreken van een duaal traject als het onderdeel taalonderwijs wordt gekoppeld aan trajectonderdelen die kaderen in het doelperspectief. Wat niet betekent dat Nederlands leren niet belangrijk is, maar het is van belang dat het meer contextgebonden gebeurt. Uitgangspunt is dat een inburgeraar het Nederlands beter leert door het op te pikken in de directe omgeving: op straat, op het werk, in een opleiding. Taal is dus geen doel, maar een middel om informatie uit te wisselen, kennis over te dragen en uiting te geven aan emoties.

Duale trajecten met werk als doelperspectief liggen in de lijn van hét speerpunt van het beleid van minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A), met name de aansluiting onderwijs-arbeidsmarkt. Wij zien niet in waarom men daarvoor geen aandacht zou hebben bij het uitwerken van inburgeringstrajecten.

Mohamed El Omari (De auteur is jurist en voorzitter van Divers & Actief.)"

donderdag 10 november 2005

Vlaanderen kleurt : 70 punten voor de interculturele samenleving

Spirit trekt offensief de kaart van de interculturele samenleving en presenteert Vlaanderen kleurt : 70 punten voor de interculturele samenleving.

Zeventig voorstellen over gelijke kansen en verantwoordelijkheid, jongeren en onderwijs, participatie, inspraak en ontmoeting, gelijkheid tussen man en vrouw, werkgelegenheid, emancipatie, meten en bestrijden van discriminatie.

Klinkt als muziek. Sounds like music!

Meer info: www.vlaanderenkleurt.be

Geen stokebranden in Gent!

Eén wagen (1!) is dinsdagavond in Gent in de Kriekerijstraat in brand gestoken. Een vandalenstreek. Daar lacht werkelijk niemand mee. De auto is onze heilige koe en daar blijf je af. Niemand wenst de import van de nieuwste Franse sport “auto fikken”. En dus zingen we allemaal in koor “Touche pas à ma voiture!” De politie denkt er ook zo over (natuurlijk!) en wil de daders “klissen” . Mooi woord, zeker als het uit de mond van Stoere Steven De Smet van de Gentse Flikken komt. De vandalen mogen dus ongerust zijn.

Rel- en mediagevoelige T.V. van ’t EigenBelang was er als de renkippen bij om “ter plaatse af te stappen” en nog dezelfde avond op zijn weblog verslag uit te brengen. Wat is ie snel! De volgende dag verspreidt de Kopman van ’t EigenBelang Gent een persbericht. Beiden leggen de link met de rellen in Frankrijk. Hun bijdragen zijn op bedenkelijke smaak gebracht met de gekende ingrediënten van Blok/’t EigenBelang : snuifje anti-multicul, rechts roeren, wat laten gisten, het wit van het struisvogelei opkloppen, sudderen, lepeltje azijn, wat citroenzuur, een geurtje hier, een sneer daar, niet knuffelen maar goed schudden, geutje olie op ’t vuur, beetje vlam in de pan.

Dikke pech voor de ramptoeristen van ’t EigenBelang toen bleek dat diezelfde avond in de Hogeweg een tweede wagen, puur uit zichzelf in brand was gevlogen (zelfontbranding of auto-ontbranding, het kan!) en hun haring niet braa(i)dde voor een Gentse versie van “Paris, brûle-t-il?”. Het hele verhaal staat op de weblog van buurtbewoner en ooggetuige Steven Noels.

Eén (1!) moedwillig gefikte wagen is wat mager om de brave Gentenaars de Parijse stuipen op het lijf te jagen. Misschien moeten de Gentse EigenBelangers zich eens bezinnen of zij het Gents belang wel echt dienen (Ic Dien?) door zo voor stokebrand te spelen en Gent voor te stellen als een “banlieu maudit”.

zaterdag 5 november 2005

Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen - De gelijkenis

De kopman van ’t EigenBelang Gent schreef een open brief aan het Gentse Nieuwpoorttheater. De opvoering van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen is een provocatie, zo stelt hij, en de theatermakers van Union Suspecte zijn niet meer aan hun proefstuk ( De Leeuw van Vlaanderen) toe.

De affiche voor het theaterstuk schoot hem ook in het verkeerde keelgat. Ik citeer de EigenBelanger “Dat men niet komt vertellen dat dit ontwerp geïnspireerd is op de Middeleeuwse afbeeldingen van een Lieve Vrouw die het kind Jezus borstvoeding geeft. Iedereen kan zien dat het hier niet gaat om het voorstellen van een moeder. De vrouw kijkt zelfs niet naar het kind dat op haar knie zit. Het gaat hier om een vrouw met naakte boezem die gebruikt wordt om met Maria te spotten en om niets anders.”

De EigenBelanger kan er niet onderuit dat de borstvoeding gevende Madonna een geliefkoosd thema was van onze Vlaamse meesters (hier bij Gerard David, maar ook bij Rogier van der Weyden en Hans Memling). In zijn epistel aan het Nieuwpoorttheater benadrukt hij dan ook de verschilpunten tussen de affiche en de gekende schilderijen (die achtergrond!, die blik!) om mede daaruit de kwade bedoelingen van de theatermakers af te leiden.

Voor de verschillen zal er altijd wel een EigenBelang zijn. Maar als wij ondertussen nu eens de gelijkenissen zochten!?

Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen


't EigenBelang in 't geweer tegen de danstheaterproductie Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen van de Gentse theatergroep Union Suspecte.

De affiche links is provocerend voor de brave Vlaamse katholieken, vindt hun lokale leider.

Wat nu met de Vlaamse schilder Pieter Pauwel Rubens die verantwoordelijk is voor het schilderij rechts?


Nablog (05.11.2005): Op de aggregator Blogplanet Gent zijn de 2 afbeeldingen van plaats verwisseld. Geen erg. Een goede verstaander heeft maar een half oog nodig ;-)