Het voorbije weekeinde hebben we in de Westhoek, in de streek van Ieper en Diksmuide doorgebracht. De bezoeken aan het In Flanders Fields Museum en IJzerbedevaartmuseum hebben een grote indruk nagelaten. Wat ik speciaal onthouden heb, bovenop de gruwel van de oorlog zelf? Bijna evenveel slachtoffers van ziekte en ontbering als gevechtsslachtoffers. En de Spaanse griep moest nog komen na WO I. Een kwart van de Belgische bevolking die op de vlucht sloeg, de gastvrijheid van het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Frankrijk, de onnoemelijke parallellen met wat de vluchtelingen – ook in onze landen - anno 2004 meemaken.
Laat ik nu maar meteen Willem Vermandere aan het woord met zijn 1000 soldaten.
WILLEM VERMANDERE
DUIZEND SOLDATEN
als ge van ze leven in de westhoek passeert
deur regen en noorderwinden
keert omme den tijd als g' alhier passeert
den oorlog ga j' hier were vinden
ja 't is den oorlog da j' hier were vindt
en 't graf van duizend soldaten
altijd iemands vader altijd iemands kind
nu doodstil en godverlaten
laat de bomen nu maar zwijgen
en dat 't gras niets vertelt
en de wind moet 't ook maar nie zingen
dat julder'n dood tot niets hè geteld
dat waren al te schrik'lijke dingen
zeg 't gaat al goed der is welvaart in 't land
en de vrede ligt vast in de wetten
we maken wel wapens maar met veel meer verstand
maar just om den oorlog te beletten
en grote raketten atoom in den top
we meugen toch experimenteren
we mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop
maar just om ons t' amuseren
als ge van ze leven in de westhoek passeert
deur regen en noorderwinden
keert omme den tijd als g' alhier passeert
den oorlog ga j' hier were vinden
ja 't is den oorlog da j' hier were vindt
en 't graf van duizend soldaten
altijd iemands vader altijd iemands kind
duizend en duizend soldaten
duizend en duizend soldaten
duizend en duizend soldaten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten