zaterdag 17 september 2005

Festival van Vlaanderen




Een beetje OdeGand gedaan, ditmaal zonder waterpas aan een "brolkuurde". Op de Cultuurmarkt een lading brochures ter verdere verwerking zelf verzameld. Of ongevraagd in de handen gestopt gekregen.

De "Fanfare Kimbanguiste" bracht Afrikaanse kleur vanop de Barge aan de Korenlei. Leie, waarom ben je nog geen Congostroom? En wanneer swingt Gent als Matonge?

's Avonds Wim Mertens voor de Verenigde Gras- en Korenlei (wat de Dam is/was voor Amsterdam). Geïllustreerd door de Symfonie der Stenen? Ik heb toch zo'n klank-en-lichtspel vermoeden. Natuurlijk genoten van de muziek. En neen, Wim Mertens heeft géén plagiaat gepleegd van de Proximus-tune of er zowat op geïmproviseerd. Herkenning (Ah!) en verwarring (Oh!) bij het publiek. De Proximus-tune "Struggle for Pleasure" is van Wim Mertens himself. Nah! Goed om weten.

Vuurwerk tenslotte om het Festival van Vlaanderen voorgoed in te knallen. Chinees vuurwerk zeiden ze, maar dat vuurwerk is toch altijd al Chinees geweest? De Chinezen hebben dat éééuwen geleden toch uitgevonden?! Akkoord, maar dit jaar toch maar extra vermelden hoe Chinees het vuurwerk wel is. Wellicht om de jaarbeurs-Chinezen goed te stemmen. Altijd goed voor de toekomstige haventrafiek. Je weet maar nooit. Het Chinees vuurwerk dus, het knalde als in de tijd van de Vlaamse monnik Willem Van Rubroek en Marco Polo. Of nog harder. En 't was wreed schoon. En 't Festival 2005 was definitief geopend.

Geen opmerkingen: