Dinsdagavond was er aan de De Pintelaan een dodenwake voor een verongelukte fietsster. Perpetuum Mobile, de Gentse Fietsersbond*, organiseert telkens een maand na een dodelijk fietsongeval een herdenking. Dat verloopt volgens een vast "nieuw" ritueel. Op de plaats van het ongeval wordt het wegverkeer met een fietsblokkade stilgelegd en door de politie omgeleid. Er zijn bloemen. Samen met de familie en vrienden van het slachtoffer nemen de deelnemers gedurende een half uur in relatieve stilte afscheid. Een dergelijke wake is een moment van bezinning over de gekte van het verkeer, de onaangepaste verkeersinfrastructuur, de nodeloze verkeersslachtoffers.
Deze week kon ik er niet bij zijn. Ik nam al aan een aantal dodenwaken deel. Ze hebben zeker zin. Voor de deelnemers is het zoveelste fietsongeval op rij (tien dodenwaken op twee jaar) géén fait divers. Maar acties als deze volstaan niet en kunnen geen doel op zich zijn. Hoeveel deelnemers ook, hoe ontroerend en indrukwekkend ook. Bij elke actie formuleert de Fietsersbond concrete eisen en voorstellen. Die schreeuwen om politiek vertaald te worden. Ieder neemt hierin zijn/haar verantwoordelijkheid. En dat gebeurt, gelukkig, ook en op verschillende niveaus. Maar er is zeker nog werk aan de winkel.
Frank Bombeke,
(ook) lid van de Fietsersbond
* www.fietsersbond.be/gent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten