Tot de laatste Belgische frank

Beleven we na het debâcle van de referenda voor de Europese grondwet de comeback van de oude nationale munten in de eurozone? Een Italiaanse minister wil de invoering van de Lira, een nieuwe Italiaanse munt naast de euro. Dat leverde hem meteen de banbliksems van de Europese goegemeente op.

Wacht nog even, dierbare Belgische minister van Buitenlandse Zaken, vooraleer ook jij van leer trekt tegen je Italiaanse collega. De Nederlanders zijn nog aan het bekomen van Harry Potter, en China mag al opgelucht ademhalen dat onze blauwe excellentie geen Chinese terracotta krijgers heeft gebroken (De Standaard, 09.06.2005). Pak dus die Italiaanse minister niet te voortvarend aan, zelfs al is hij van de partij Lega Nord.

Want laat ons maar zeer dicht bij huis blijven. Ons eigenste België zelf hééft namelijk de nationale munt al heringevoerd. In de politieke hoogspanningsperiode van B-H-V moet het iedereen ontgaan zijn. Maar op 29 april 2005 publiceerde het Belgisch Staatsblad een wet van 7 april 2005 waardoor onze Belgische frank opnieuw werd “heringevoerd”, zij het beperkt tot muntstukken, zeer beperkt in tijd en enkel voor het welbepaalde goede doel.

Muntstukken uitgedrukt in Belgische frank of centiem kunnen tot 1 juli 2005 kosteloos en onbeperkt in bedrag aan de loketten van de Nationale Bank van België en De Post voor rekening van de Schatkist worden ingeleverd. De tegenwaarde van de ingeleverde muntstukken wordt door de Nationale Bank van België en De Post gestort op de rekeningen 000-0000012-12 (Tsunami-campagne) en 000-0000011-11 (11.11.11-campagne). Inruilen van de Belgische muntstukken kan niet meer, simpel weggeven voor het goede doel wel.

Deze ”frankskeswet” is een nobel en unaniem gebaar van onze kamerleden en senatoren, een naschok van de Tsunami-solidariteitsgolf.

Veel tijd hebben we niet, beste medeburgers. Tot uiterlijk donderdag 30 juni 2005. Als het wat meezit, schieten de Nationale Bank en De Post nog in gang met collectebussen in hun kantoren. Begin die laatste Belgische centen maar al in te zamelen. Ze liggen toch grandioos én waardeloos in de weg. Bijna 2 miljard muntstukjes, goed voor een waarde van 189,6 miljoen euro (7,6 miljard Belgische frank) zijn sinds de ultieme inruiloperatie nog steeds niet opgedoken (Belga, 01.02.2005). Als 1 % daarvan of zelfs maar 0,1 % in die collectebussen voor de Tsunami- of de 11.11.11-actie belandt, dan is dat al een succes.

Nog een paar redenen om je laatste waardeloze Belgische franken weg te schenken?
1) Echte Belgen kunnen een patriottische daad stellen. Nu Nederland wat op de retour is, kan België "... als het nieuwe gidsland meebouwen aan een rechtvaardige wereldorde". Een opsteker voor 175 jaar België.
2) Aanhangers van België Barst kunnen zich definitief ontdoen van die laatste resten van het verfoeide Belgenland. Ieder zijn 175 jaar. Ze moeten er dan maar bijdenken dat het geld naar het Aards Paradijs in Azië gaat en niet naar die sukkels van Africa-lovers van 11.11.11. Want zo denken ze ook wel in die kringen.
3) En wie dat vaderlandse gehakketak allemaal geen moer (meer) kan schelen, maar het liever allemaal globaal, mondiaal en internationaal ziet, kan gerust zijn. Het Zuiden zal er wel bij varen.

Dus inzamelen, allen tesamen. Eendracht maakt macht. Tot de laatste Belgische frank!