Mijn nachtwinkelier heeft een mooie rode tulband, soms ook een prachtige lila. Het is een vriendelijke man die mij correct, met wat humor én in het Nederlands bedient. Wat wil een mens meer? Voor mijn part mag deze man met zijn tulband, of zijn vrouw in haar Indisch kleed, of later één hun kinderen mij ook aan een officieel Gents loket bedienen. Als u begrijpt wat ik bedoel.O ja, de man op de foto is dus niet mijn nachtwinkelier, maar is in Gent, Deinze en ver daarbuiten zéér bekend. Het portret heet "De man met de rode tulband" en zou een zelfportret van de middeleeuwse schilder Jan Van Eyck zijn.
4 opmerkingen:
Dat is precies de reden waarom ik "Jan" al een tijdje als avatar heb en koester.
Ik wist het, al vertoef ik zelf niet in jullie "tweede wereld" (wegens 1 is al genoeg). Je hebt er eens een berichtje over geplaatst op je blog.
Zeer bedankt voor je reactie. Je hebt de boodschap goed begrepen en dat doet echt deugd. We moeten de goede dingen koesteren. Dag "Jan"!
Dat hebt u mooi geplaatst vind ik. Knappe zet.
Het gaat inderdaad niet over het hoofddoek, het gaat over heel wat andere zaken. Te veel om hier op te sommen, misschien eens in het begin van een gentblogtfeestje. :)
geweldig.
zo'n prachtig doek (in de beide betekenissen dan), en zo mooi door u geschreven.
Een reactie posten