donderdag 29 december 2011
Wereldsymfonie - Ben Okri
Van de mensheid, een wereldsymfonie,
Een wereld jam-sessie, waarin het veelzijdige
Genie van het menselijke ras -
Zijn rijke tapisserie van contrasten -
Zich aaneenvoegt, verweeft, versterkt,
Harmonieert in al zijn uitingsvormen
En wereldwijd een bloei op gang brengt
In de veelheid van disciplines
En onder de volkeren zonder tal.
Nu al hoor ik die verre toekomstmuziek,
De magische poëzie van de tijd,
Het distillaat van al onze talenten tezamen. "
Uit Gevecht in de geest : keerspreuk voor de 21ste eeuw / Ben Okri
zondag 16 oktober 2011
Natuurpuntvlees - Vlees zonder bijsmaak
Het was zaterdagmorgen zelfs een beetje aanschuiven op de Dampoortparking in Gent. Ik overdrijf wat, maar het was wel een komen en gaan om de bestelling van het zogenaamde Natuurpuntvlees op te halen. Ook deze vegetariër fietste ’s morgens naar de Dampoort om het pakket ‘vlees zonder bijsmaak’ in ontvangst te nemen. Niet voor zichzelf maar voor zijn huis- en familiegenoten, die wel nog vlees – maar toch minder – eten.
Leden van Natuurpunt Gent kunnen sinds dit jaar vlees bestellen, afkomstig van Gallowayrunderen en schapen die grazen in de natuurgebieden van Natuurpunt, een klein deel bij collega-beheerders.
Natuurpunt heeft een kudde van zevenhonderd Gallowayrunderen die her en der de terreinen van Natuurpunt 'meebeheren'. Je kunt ze in onze regio onder meer bewonderen in het Heidebos, de Kalkense Meersen, het Maldegemveld en de Merelbeekse Scheldemeersen. Het schapenvlees is afkomstig van dieren die op de Kalmthoutse Heide vertoefden, maar deels ook van de schapen die vorig jaar op de Coupure en in de Blaarmeersen graasden. Het lamsvlees van onze levering kwam bijvoorbeeld van Kemp www.kempvzw.be
Driemaal winst voor de natuur
Met het aankopen van dit vlees help je de natuur driemaal. De nationale vereniging Natuurpunt vzw krijgt door de verkoop van de dieren opbrengsten voor het onderhoud van de veestapel. Natuurpunt Gent krijgt een commissie voor de aankoop van natuurgebieden. Voor de eerste bestelronde in mei 2011, ontving Natuurpunt Gent 272 euro. Omdat de dieren enkel 'oneetbare' gewassen eten en omzetten in voedsel is het vlees zowat het meest milieuvriendelijke dat in ons land op de markt te verkrijgen is.
Aan huis geleverd
Het Natuurpuntvlees wordt in onze regio op een centrale plaats zoals de Dampoort-parking geleverd of aan huis in Gent, Destelbergen, Sint-Martens-Latem, Merelbeke Flora en dorp, Evergem dorp. Het minimumbedrag per leveringsadres is 100 euro. Nieuwe bestellingen worden verwacht voor vrijdag 11 november. De eerstvolgende levering gebeurt op zaterdag 26 november. Iedereen wordt vooraf verwittigd per e-mail.
Meer informatie
Op http://www.natuurpunt.be/uploads/Vereniging/partners/documenten/pag_399_brochureveeakker.pdf , op http://www.natuurpuntgent.be/natuurpuntvlees.php en bij Ward Stulens, 09 329 55 45, 0478 54 01 15, ward.stulens@gmail.com
www.natuurpunt.be
www.blogactionday.org
The Food Sessions - Driemaal genieten
Op de Cultuurmarkt 2011 van Gent kocht ik me The Food Sessions, een merkwaardig drie in één cultureel product, dat ik sindsdien koester als een echt hebbedingetje. Het is een kookboek + verslagboek van de gelijknamige The Food Sessions + CD.
Het is vandaag 16 oktober Wereldvoedseldag én de Internationale Blog Actie Dag (Blog Action Day) met eveneens Voedsel (Food) als thema. Een ideaal moment om The Food Sessions onder de aandacht te brengen.
‘The Food Sessions’ was een reeks van twaalf concerten die vanaf september 2010 tot februari 2011 doorging in het Leescafé van De Centrale. De concerten werden professioneel opgenomen. Eén van die songs van de soloartiest, het duo of trio musici met telkens een andere culturele achtergrond, kwam na zorgvuldige selectie door alle betrokken partijen op de verzamel-cd, die bij dit kookboek hoort.
De wereld op je bord in het Wereldrestaurant van De Centrale
Op het menu van het Wereldrestaurant in De Centrale stond tijdens The Food Sessions ’s middags telkens de lievelingsmaaltijd van de artiest(en) die ’s avonds optrad(en) in het Leescafé, naast een heleboel andere fijne recepten uit het rijke aanbod van het Wereldrestaurant. De naam ‘The Food Sessions’ is daarmee verklaard.
Deze recepten zijn nu gebundeld in een kookboek, mooi geïllustreerd met prachtige foto’s en bijhorende cd, uitgegeven door De Centrale in samenwerking met vzw Zephyrus en Beefcake Publishing.
Het bladeren door het kookboek is al een pré-culinair genot. Alleen al omwille van de foto van de okra’s op pagina 9 zou ik bijvoorbeeld wel eens een Curry van okra’s (Bhindi Bhajji) willen bereiden. Wie trouwens zoals ik vegetarisch eet, vindt hier ook meer dan zijn/haar gading. Niet verwonderlijk voor dit restaurant van de Centrale dat (h)eerlijke wereldkeuken serveert, telkens ook een vegetarische optie biedt en op Donderdag Veggiedag helemaal veggie gaat.
La Nueva Cancion en Musica con Fundamento
Maar het was The Food Sessions in de eerste plaats toch om de muziek te doen. Eén van de concerten woonde ikzelf bij. Voor de andere moest ik jammer genoeg verstek laten gaan. Gelukkig heb ik een aantal artiesten wel al eerder of nadien in één of andere samenstelling ergens gehoord en gezien. Ik noem maar Paola Bartoletti, Dick van der Harst, Lode Vercampt, Osama Abdulrasol, Wouter Vandenabeele, Tcha Limberger, Mec Yek, Myrddin. En ik vergeet er wellicht een hoop anderen. Sorry.
Het deed mij plezier om in The Food Sessions het optreden die winteravond in 2010 van de Colombiaanse Paola Marquez en het Chileense trio El Sur te herbeleven. De zangeres en muzikanten ontmoetten elkaar in Gent en brachten in het Leescafé liederen met wortels in de ‘la Nueva Cancion’ -beweging. Denk daarbij bijvoorbeeld aan Mercedes Sosa, Victor Jara, Isabella Para, Atahualpa Yupanqui die zich in die beweging van ‘het nieuwe lied’ uit de roerige jaren zestig en zeventiger niet alleen toelegden op schoonheid en kwaliteit maar ook de politiek-sociale achtergrond lieten meespelen. Zoals uit het optreden bleek, laat Paola Marquez zich bovendien ook – hedendaags - inspireren door ‘musica con fundamento’ of ‘muziek met worteling’.
Food for Body en Soul – Voedsel voor lichaam en geest
Kortom, The Food Sessions, boek en CD, zijn er om van te proeven en te genieten. Food for Body en Soul, voedsel voor voedsel en geest. Right! Ik blader het boek door op zoek naar een recept voor vanavond. En op mijn Cd-speler hoor ik net Paola Marquez ‘Si se calle el cantor’, ‘als de zanger stopt, stopt ook het leven’.
Meer informatie?
Boek en cd zijn aan 25 euro verkrijgbaar in de betere boekhandel en in de Stadswinkel (Administratief Centrum, Woodrow Wilsonplein 1, 9000 Gent, maandag tot vrijdag van 9 tot 17 uur, woensdag tot 18 uur en zaterdag van 9 tot 11.30 uur).
Maar wie een Centralekaart 2011-2012 koopt van 10 euro krijgt het kookboek er gratis bij. Met de Centralekaart krijg je op korting op de activiteiten van De Centrale. En proef ook eens van het Wereldrestaurant. Meer informatie op www.decentrale.be
‘The Food Sessions – het boek en de cd’ kwam tot stand met steun van de Stad Gent (Departement Cultuur) en de Vlaamse Gemeenschap (Agentschap Binnenlands Bestuur ‘Managers van diversiteit’ en Agentschap Kunsten en erfgoed ‘Kunstendecreet’).
Informatie:
Intercultureel Centrum De Centrale
Kraankindersstraat 2
9000 Gent
Tel: 09 265 98 28
Fax: 09 265 98 24
Fax: 09 265 98 26 zalenverhuur
E-mail: decentrale@gent.be
www.decentrale.be
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 16.10.2011
Ons dagelijks brood - Blog Action Day 16.10.2011
www.blogactionday.org
vrijdag 7 oktober 2011
ArtBots Gent 2011 - Talentenshow voor robots
ArtBots heeft zijn roots in New York. De naam is een woordspeling op BattleBots, vechtwedstrijden waarbij robots het in een arena met toeschouwers tegen elkaar opnemen. Douglas Repetto, oprichter van dit evenement, riep bijna 10 jaar geleden naar analogie met deze wedstrijden een talentshow in het leven waarbij robots het tegen elkaar opnemen in hun kwaliteit om kunst te zijn of te presenteren. Heel wat vredelievender en kunstzinniger dan de Battlebots. ArtBots is dus perfect op zijn plaats in Gent, de stad van kennis en cultuur.
The Robot Talent Show presenteert 8 artiesten mét en bij hun robot. Zoals het bij een talentenjacht past, is er een publieksprijs. Ik bleef op de openingsavond van donderdag 6 oktober hangen bij misschien het minst spectaculaire Steadystate V2 van Shahar Zaks uit de USA.
Zijn 'robot' bestaat uit eenvoudige autonome onderdelen uitgerust met sensoren die niets anders doen dan 'voelen' en reageren op hun omgeving, met als resultaat onvoorspelbare en bijna organische bewegingspatronen. Het lichtgevoelige systeem is volledig afhankelijk van zijn omgeving en ziet er telkens weer anders uit. Ik zag het al voor mij. Een kunstwerk ergens op een publieke plaats - in Gent natuurlijk - dat rustig en bijna organisch beweegt op het ritme van het veranderende (dag)licht. Moet kunnen!
Mijn echtgenote had het meer voor SADbot van Dustyn Roberts en Ben Leduc Mills, eveneens uit de USA. SADbot lijkt wat op een klassieke tekentafel van de architect. Het is een robot die verzot is op zomer en lange dagen. De zon geeft energie die hij met een stift op papier omzet in notaties. De toeschouwer kan door beïnvloeding van de hoeveelheid zonlicht de activiteit en richting van de SADbot bepalen.
Te gast in de tentoonstelling is de Gentse doctorandus Pieter Coussement (IPEM) met zijn artistieke installatie 'Soundfield', een platform waarmee je geluid kan produceren in een virtuele realiteit. Je ziet zo mogelijke toepassingen in de dans- en theaterwereld. Moeilijk om dat hier zomaar uit te leggen, zoiets moet je beleven. De jongste toeschouwer, een dreumes van een paar ukken hoog, was er alleszins rap mee weg. Hij strooide het licht en het geluid enthousiast in het rond.
Wat later kreeg - laat ik hem zo maar noemen - Junior ook de delegatie van het (robot)ensemble van ons eigen Gentse Logos www.logosfoundation.org mooi ritmisch aan het roffelen. En daarna organiseerde Junior nog een reünie van de 2 sociale robots van Alexander Reben (USA) die daar lustig aan het rondrijden waren om verhalen van de passanten te registreren voor een film, binnenkort te verschijnen op artbotsghent.areben.com. Ik wil maar zeggen, de nieuwste generaties zoals Junior gaan met die robotica heel spontaan en intuïtief om. Een doordenker eigenlijk. Laat de kids maar eens die robots uittesten.
Er is nog meer robot te zien op ArtBots : het materialiseren van je stem, porceleinen robots die je rollend gezelschap houden in de huiskamer, een hybride robot die je de illusie geeft een bewustzijn te bezitten, een koptelefoon die de luisteraar de controle lijkt te geven over de omgevingsgeluiden.
Eigenlijk mag het niet verwonderen. Maar dergelijke onschuldige activiteiten op het snijpunt van kunst en technologie krijgen ook minder onschuldige belangstelling . Bij robotica draait veel rond sensoren, licht en geluid. En wat heb je nodig voor onbemande vliegtuigen zoals de drones? Juist, ja!
Een pluspunt vind ik daarom zeker de discussieruimte waar je via post-its je mening kan uiten over robots. Wat zijn robots, wat doen robots? Ben je er bang voor of hou je er van? Hoe moet een robot er uit zien?
Nieuwsgierig geworden? Kom kennis maken, de robots heten u welkom. In de UFO dan nog. Toepasselijker kan het niet zijn.
ArtBots 2011 : The robot talent show in UFO Universiteit Gent, Sint-Pietersnieuwstraat 35, 9000 Gent op vrijdag, zaterdag en zondag 7, 8 en 9 oktober van 10-18u. Gratis toegang
ArtBots - RoboDemo in Logos, Bomastraat 24-28, 9000 Gent op zaterdag 8 oktober om 20u. Gratis toegang.
ArtBots is een organisatie van Timelab, een kunstenwerkplaats met een fablab, en Foam, een gelijkaardig transdiciplinair researchlab. Meer info op www.artbots.org, www.timelab.org
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 07.10.2011
zondag 2 oktober 2011
zaterdag 13 augustus 2011
Buurt Twee Poorten in beeld
Twee Poorten is de buurt tussen Brusselsepoortstraat, Keizervest, Hubert-Frère Orbanlaan, Vijfwindgatenstraat en omvat ook de Sint-Lievenspoortstraat en zijstraten. De tentoonstelling in de nieuwe Blauwe Zaal van het Liberaal Archief past in het thema van het buurtfeest van zaterdag 13 augustus dat Twee Poorten in beeld brengt. Het is één van de twee tentoonstellingen die het buurtcomité organiseert om mensen en hun huizen vroeger en nu in hun buurt te "portretteren". Echt niet te missen!
De bezoeker mag zich in het Liberaal Archief verwachten aan kadaster- en (ver)bouwplannen, foto's van de buurt, huizen en hun bewoners vroeger en nu, en uiteraard de nodige tekst en uitleg. Het idee van de Keizertragel, een zachte ontsluiting van de buurt langs de Nederschelde, wordt nog eens onder de aandacht gebracht. En van het meest verborgen historische monument van onze stad, een heuse toren van de middeleeuwse stadsomwalling (véél meer dan wat fundamenten zoals recent blootgelegd in het Prinsenhof), wordt weer een sluier gelicht.
Maar misschien verklap ik nu al teveel. Laat jezelf verrassen op die éne zonnige warme of die éne regenachtige, kille dag in augustus en duik het Liberaal Archief in. Hier zijn 3 smaakmakers voor Twee Poorten geportretteerd. Eén, twee, drie!
BP 041 (Brusselsepoortstraat oud nr 41, vandaag ca nr 105). Typisch negentiende eeuws verhaal waarbij men de trapgevel vervangt door een lijstgevel. Soms werd het zadeldak gewoon verstopt achter de brede lijstgevel. Men had de indruk dat het huis een bijkomende verdieping had. Hier op nr. 41 werd een echte verdieping gemaakt.
DSC07351 " Den 12 maert 1824 kwam een stoom vaartuig genaemd de hoop van Antwerpen tot aen de Keyzer poort in twaelf ueren, de raderen waren van agter aen het schip geplaetst."
Tussen Gent en Antwerpen kwam toen een regelmatig lijn per schip met de Keizerpoort in Gent als vertrekplaats.
BP-008- (Brusselsepoortstraat oud nr 8 nu in 2011 nr 36) Beeld van de gevel van het huis drukker Hage Francies, °Gent 24/08/1810 -overleden 11/03/1876 aan "water", libraire et lithographe, boekdrukker Keizerstraat 8. Gedurende drie maanden werden bij drukker Hage de eerste nummers van de Vooruit gedrukt. De Keizerstraat is de huidige Brusselsepoortstraat.
In "De geschiedenis van Vooruit en de Gentsche socialistische werkersbeweging sedert 1870", Paul de Witte, 1898, Gent Molenaarstraat 109, pp51, lezen we over 1875 “Onze drukker, de heer Hage, werd oud, kwam hij te sterven, dan liepen wij gevaar geen anderen te kunnen vinden, de zaken van den man gingen er niet op vooruit met de klandizie der Internationale en dit was genoeg geweten; Zoo wij een der kameraden drukker konden laten worden, dan hoefden wij niet langer bang te zijn onze plakkaten en schriftjes niet meer in Gent te kunnen laten drukken. Wij dachten dat Anseele daar de geschikte man voor zou wezen.”
Waar en wanneer?
Liberaal Archief, Kramersplein 23, 9000 Gent
Blauwe Zaal
Openingsdagen en -uren : werkdagen tussen 9u-12u en 13.30u-16.30u
Van dinsdag 16 augustus tot en met woensdag 31 augustus 2011
www.tweepoorten.be voor meer uitleg bij de tentoonstelling
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 11.08.2011
vrijdag 12 augustus 2011
Hiroshima & Nagasaki 66 jaar geleden - Nelly Maes (06.08.2011 - Gent)
In het kader van de herdenking van 66 jaar Hiroshima & Nagasaki op 6 augustus 2011 in Gent (Een initiatief van het Vredesoverleg Gent)
Sinds 6 augustus 1945 om 8u15 is het aanschijn van de wereld veranderd. De atoombom van Hiroshima maakte op slag 78 000 doden, evenzoveel gewonden en een nog steeds groeiend aantal slachtoffers die aan stralingsziekte sterven of nog zullen overlijden. Hen herdenken wij vandaag.
Drie dagen later werd de horror van een atoomboom nog eens herhaald boven Nagasaki. Vandaag leven in Japan nog 251 000 mensen die er de gevolgen van dragen.
Na deze bommen kwam een einde aan de Tweede Wereld Oorlog en begon de hegemonie van de atoommogendheden. Eerst de Verenigde Staten van Amerika, dan de Sovjet Unie. De wereldbevolking, vooral geconcentreerd in steden, zou voortaan als gijzelaar fungeren in de strijd om de macht. Het heette dat wederzijdse afschrikking de vrede garandeerde tijdens de koude oorlog. Het atoomwapen was te afschuwelijk om te gebruiken: het gebruik ervan zou vergelding uitlokken en dus stond de dreiging ermee gelijk met dreigen met zelfmoord. Maar het politieke nut was bewezen en bekeerde ook andere spelers. Ondanks het non-proliferatieverdrag zijn naast de VS en Rusland ook Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Israël, India, China, Pakistan en Noord-Korea in het bezit van kernwapens. Andere landen doen er alles aan om de technologie in hun bezit te krijgen (bv. Iran).
Dat President Obama en President Medvedev goede redenen hadden om een nieuw START-verdrag te sluiten hoeft dan ook niet te verwonderen. Het blijft wachten op de echte afbouw van het kernwapenarsenaal (7500 operationele kernwapens, 2468 VS en 4630 Rusland). Maar ook de kernkoppen die opgeslagen liggen op Kleine Brogel gijzelen onze bevolking. Dat de verwijdering ervan van de politieke agenda verdwenen lijkt, moet ons tot grotere waakzaamheid aanzetten.
Als Voorzitter van het Vlaams Vredesinsituut voel ik mij gesteund door een brede Vlaamse opinie die een afschuw heeft van oorlog en geweld. Maar wij leven in een weinig stabiele, weinig vreedzame wereld. Het SIPRI-jaarboek van 2010 vermeldt 17 grote gewapende conflicten in 2009. In tegenstelling tot wat men zou kunnen denken gaan deze niet in meerderheid over territorium. In elf ervan gaat het over macht in het land. In falende staten maken criminele bendes gebruik van onzekerheid en armoede om van gewapende strijd een lucratieve zaak te maken: de grens tussen politiek en criminaliteit is soms heel dun: piraterij in Somalië, opiumeconomie in Afghanistan, coltan-ontginning in Congo. Telkens zijn burgers het slachtoffer. Hen treft hongersnood, armoede, mensen gaan ervoor op de loop. Economische vluchtelingen noemen wij hen, gelukszoekers die hier niet welkom zijn.
Wat doen wij eigenlijk in Afghanistan? In hoeverre dienen de mensen en middelen die wij daarheen sturen om echte vrede tot stand te brengen? Zijn wij in Libië bezig met de vrede voor te bereiden? Wat gebeurt op het terrein en achter de schermen “in onze naam”?
Wat zou het resultaat zijn als wij even veel middelen en mankracht zouden besteden aan de strijd tegen armoede, uitbuiting, mensenhandel, in opleiding en integratie?
Intussen floreert de wapenproductie en stijgen de militaire uitgaven tot duizelingwekkend hoogten zonder dat de wereld een veiliger plek wordt.
De Verenigde Staten spannen de kroon met 610 miljard dollar, de West-Europese landen zijn samen goed voor de helft van dat bedrag, terwijl het op wereldschaal 1 531 miljard dollar bedraagt (China buiten beeld). Ook als producenten van wapens gaan zij voor.
De Europese richtlijnen beperken de wapenhandel niet wanneer het om Europese lidstaten of bevriende landen gaat.
Vlaanderen speelt vooral een rol als producent van dual-use goederen. Het Vredesinstituut doet nauwkeurig onderzoek naar deze handel. Met de nieuwe EU-richtlijnen die moeten omgezet worden in nationale wetgeving weten wij uiteindelijk niet waar deze goederen terecht komen als wij ze aan de Verenigde Staten, Zwitserland of Frankrijk verkopen.
Wat men ook over de Europese richtlijnen mag denken, het Vlaams Parlement moet binnenkort deze Europese richtlijnen omzetten in de eigen wetgeving. Het Vlaams Vredesinstituut heeft op basis van vroeger en recent studiewerk tal van suggesties overgemaakt. Het is nu aan de Vlaamse Volksvertegenwoordigers om een wetgeving te maken die de handel in militaire goederen of goederen met militaire bestemming zo reglementeert dat ze niet terechtkomen in verkeerde handen.
Een wereld zonder wapens is wellicht niet voor morgen. Intussen moeten wij werken aan een wereld die conflicten met vreedzame middelen kan vermijden of oplossen. Politieke middelen, zoals samenwerking over de grenzen heen bijvoorbeeld. De Europese landen hebben het Europese huis als een huis van vrede opgericht op het puin van Wereldoorlog II. Dat bracht 50 jaar vrede en welvaart aan de bevolking. De slachtoffers van Hiroshima en Nagasaki houden tot op vandaag aan de wereld voor welke waanzin de oorlog is en welk gevaar de mensheid loopt wanneer zij door kernwapens zou verdedigd worden.
donderdag 11 augustus 2011
Hiroshima & Nagasaki 66 jaar geleden - Pieter Teirlinck (06.08.2011 - Gent)
In het kader van de herdenking van 66 jaar Hiroshima & Nagasaki op 6 augustus 2011 in Gent (Een initiatief van het Vredesoverleg Gent)
Het is exact 66 jaar geleden dat deze twee Japanse steden op het einde van de tweede wereldoorlog in augustus 1945 door middel van atoombommen werden vernietigd. Ik wil u graag even terugbrengen naar 1945.
Wat gebeurde er precies?
De orders om Japanse steden met atoombommen aan te vallen werd gegeven op 25 juli gegeven door het Amerikaanse opperbevel, dat was minder dan 10 dagen nadat de eerste kernbomtest in de woestijn van New Mexico succesvol was gebleken. Op de doelwittenlijst stonden de Japanse steden Hiroshima, Kokura, Niigata en Nagasaki. De aanval mocht gebeuren vanaf 3 augustus als het weer het toeliet. De bom was nog maar net getest of het gebruik ervan werd al bevolen!
Op 7 augustus 1945 legde de Amerikaanse president Truman een verklaring af nadat een eerste atoombom tot ontploffing werd gebracht. “We wished in this FIRST attack to avoid -insofar as possible- the killing of civilians.” Het doden van burgers werd zoveel mogelijk vermeden. Dat is dus wat we oorlogspropaganda noemen. Dat klinkt ook in 2011 nog steeds zeer actueel.
De stad Hiroshima, waar veel houten woningen stonden, was vrij intact gebleven tijdens de tweede wereldoorlog. Er waren geen belangrijke militaire installaties.
Op 6 augustus om kwart na 8 ’s ochtends ontplofte de uraniumbom ‘Little boy’ op 600m hoogte boven het stadscentrum, pal boven een hospitaal. Op 10 seconden tijd werd de stad volledig van de kaart geveegd. Er vielen binnen de eerste minuut meer dan 78.000 doden! De slachtoffers waren Japanse burgers en er ook duizenden Koreaanse, Chinese en Filippijnse dwangarbeiders en zelfs enkele krijgsgevangen uit de VS, Nederland, Groot-Brittannië en Australië.
Twee dagen later ontplofte de plutoniumbom ‘Fat man’ boven de Japanse stad Nagasaki, de bom miste zijn doelwit met 3 km. De bom ontplofte niet pal boven het centrum van de stad, er vielen ‘slechts’ 40.000 doden gedurende de eerste minuut.
Tegen het einde van het jaar 1945 waren er ten gevolge van deze twee kernwapens 240.000 doden. 110.000 mensen kwamen zoals gezegd onmiddellijk om, nog eens duizenden mensen zouden binnen het jaar ten gevolge van kankers, stralingziekte en brandwonden sterven. Velen pleegden zelfmoord. Zwangere vrouwen baarden misvormde baby’s.
In totaal zouden 475.000 mensen sterven ten gevolge van de 2 kernbommen.
Ter vergelijking: elk van de 20 Amerikaanse kernwapens die in Kleine Brogel liggen hebben heeft een vernietigingskracht van 14 keer Hiroshima.
Er wordt tot op vandaag beweerd dat het gebruik van de kernwapens een noodzaak was, om erger bloedvergieten te voorkomen, Japan zou immers nooit capituleren. Maar dat is een leugen. Volgens de klassiek geworden propaganda zou de invasie van Japan nog 1 miljoen VS-levens gekost hebben. Echter:
1. Nazi-Duitsland tekende op 8 mei de totale overgave.
2. De Sovjet-Unie zou op 15 augustus Japan de oorlog verklaren.
3. De meeste Amerikaanse militaire bevelhebbers zagen geen militaire noodzaak in het gebruik van het kernwapen. Japan was immers reeds één grote ruïne. Generaal Eisenhower was daar ook bij, alsook generaal Curtis Lemay die net 64 Japanse steden via zijn ‘vuurbommencampagne’ vernietigd had in 1945.
4. Japan wou de overgave aanvaarden onder de voorwaarde dat het statuut van de Keizer niet in vraag zou gesteld worden. Dezelfde voorwaarden werden wel aanvaard na het bombardement!?
Waarom werd het bevel dan toch gegeven? De vernietiging van de steden Hiroshima en Nagasaki was een pure demonstratie.
Een demonstratie van de buitengewone vernietigingskracht van het wapen.
Een demonstratie van het feit dat de VS het wapen durfde te gebruiken.
Het atoomwapen werd de ultieme troefkaart in de geopolitieke strijd. Zo werd de Sovjet-Unie inschikkelijker gemaakt in het aanvaarden van de nieuwe wereldorde.
Het was de laatste keer dat het kernwapen werd gebruikt. Maar daarna werd er nog tientallen keren gedreigd met kernwapens en zelfs concrete plannen gemaakt om het wapen in te zetten: tijdens de oorlog in Korea, Vietnam, de Cubacrisis, etc.
In het geopolitiek spel wil natuurlijke elke speler zo’n ultieme troefkaart. En daarom ontwikkelden ook de Sovjet-Unie, Frankrijk, Groot-Brittannië, Israël, Pakistan, India en ook Noord-Korea kernwapens. Op het hoogtepunt van de Koude Oorlog waren er dan ook meer dan 100.000 kernwapens geproduceerd. Absolute gekheid. Genoeg om de wereld verschillende malen te vernietigen.
Wat is de staat van kernwapens vandaag?
Ondertussen werd het totale aantal kernwapens teruggebracht tot 23000.
Het dreigen met het wapen werd Illegaal verklaard door het Internationaal Gerechtshof in 1996.
Uit vrees voor verder verspreiding van kernwapens is ongeveer iedereen het eens dat we beter af zijn in een kernwapenvrije wereld.
Er zijn (te ) kleine stapjes in de verdere kernontwapening: zoals het akkoord tussen de VS en Rusland om de strategische kernwapens verder terug te dringen tot 1550 elk.
Maar de kernwapenvrije wereld is zeker nog niet gerealiseerd.
Modernisering van de kernwapens?
De houding van sommige kernwapenstaten kunnen we zelfs ronduit tegenstrijdig noemen. In de VS maakte president Obama van een kernwapenvrije wereld een prioriteit. Maar er wordt tevens een slordige 185 miljard dollar voorzien in het volgende decennium voor de modernisering van de kernwapens! En dat terwijl het land 3000 miljard moet bezuinigen de volgende tien jaar…
De moderniseringsplannen omvatten nieuwe bommenwerpers, nieuwe jachtvliegtuigen, nieuwe duikboten om kleinere en bruikbare kernwapens effectief in te zetten.
Daarom is ook een moderniseringsplan voorzien voor de kernbommen die in Kleine Brogel liggen. De meeste andere kernwapenstaten moderniseren ook hun kernwapenarsenaal.De idee is kleinere kernwapens die beter inzetbaar zijn en die dus de dreiging met kernwapens geloofwaardiger maken.
Laten we duidelijk zijn als vredesbeweging: dat heeft niets te maken met kernontwapening. Hier zijn we absoluut niet mee akkoord!
Daarom komen we hier ook jaarlijks samen. Om duidelijk te maken dat we af willen van die kernwapens. Om druk op de ketel te houden. Dat kunnen we natuurlijk niet alleen. Daarom zijn we blij met uw steun.
Zoals gezegd de kernwapens zijn de wereld nog niet uit. De kernwapenstaten maken werk
van een kleiner en gemoderniseerd kernwapenarsenaal. De Amerikaanse kernwapens liggen
nog steeds in Kleine Brogel. We mogen ons dus niet in slaap laten wiegen door retoriek van een kernwapenvrije wereld. De strijd is nog niet gestreden! Laat ons beginnen in eigen land.
Hoopvolle geluiden:
Uit een recent rapport van de collega’s van IKV_Pax Chrsit Nederland blijkt de meeste landen binnen de NAVO zouden de verwijdering van de Amerikaanse kernwapens uit Europa niet tegenwerken.
Onze regering staat niet afkerig tegenover de verwijdering van de Amerikaanse kernwapens uit Kleine Brogel, maar ze liggen er nog steeds. In augustus hebben we een afspraak met premier Leterme, in september komt een hoorzitting in de Senaat. Het eisenpakket van de vredesbeweging is realistisch.
Wat eist de vredesbeweging?
‐ de onmiddellijke verwijdering van de Amerikaanse tactische kernwapens uit Kleine Brogel
‐ een kernwapenvrij Europa in 2015
‐ een verdrag dat alle massavernietigingswapens verbiedt: naast de chemische en biologische, ook de atoomwapens.
Daarom nodigen we graag onze sprekers uit om ons eisenpakket in de vorm van deze petitietekst te onderschrijven.
We roepen ook iedereen op om vorm te geven aan de vredesgedachte en een vredesvlag uit het raam te hangen op 21 september, internationale dag voor de vrede en desnoods de vlag het ganse jaar door te laten hangen.
dinsdag 9 augustus 2011
Hiroshima-Nagasaki herdacht in Gent
Ip Man (van de Panda) boomde zijn Bengaalse platbodem van Viadagio vzw over de Gentse binnenwateren naar de plaats van de herdenking aan de Sint-Michielsbrug. Op deze frisse en regenachtige dag was de stille rivier tussen Gras- en Korenlei één en al oor voor de twee muzikale passagiers van de gondelier. Met liederen uit de renaissance en vroegbarok zongen en speelde zangeres Lies Van Hijfte en theorbe-speler Jonas Scheys, beiden van het klassiek ensemble Ars Gaudium, de regenbuien weg. De herdenking kon aanvatten. De deuntjes van de stadsbeiaard zouden gedurende de herdenking geregeld voor een muzikale achtergrond zorgen.
Pieter Teirlinck van Vrede vzw verwelkomde namens Vredesoverleg Gent de aanwezigen en zette meteen de toon.
Dit jaar is het exact 66 jaar geleden dat de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki op het einde van de tweede wereldoorlog (op respectievelijk 6 en 9 augustus 1945) door middel van atoombommen totaal werden vernietigd, met honderdduizenden doden als direct gevolg. Vredesoverleg Gent wil niet alleen de slachtoffers van de atoomaanval herdenken, maar wil ook dat dit massavernietigingswapen nooit meer gebruikt wordt.
De vredesbeweging hekelt daarom de inconsequente houding van de kernwapenstaten. Aan de ene kant worden er kleine positieve stappen gezet in de kernontwapening (nieuw verdrag tussen VS en Rusland inzake vermindering strategische kernwapens) én is er de lippendienst voor een kernwapenvrije wereld. Aan de andere kant wordt het kernwapenarsenaal grondig gemoderniseerd. De VS alleen voorziet daarvoor zo’n 185 miljard dollar in het komende decennium. Het lijkt erop dat de kernwapenstaten werken aan een beleid van ‘minder kernwapens maar beter inzetbaar’. Onaanvaardbaar voor de vredesbeweging! De vredesbeweging wil de verwijdering van de Amerikaanse kernwapens uit Kleine Brogel, een kernwapenvrij Europa tegen 2015 en een verdrag die alle massavernietigingswapens verbiedt, naast de biologische en chemische ook de atoomwapens.
Christophe Peeters (Open VLD), waarnemend burgemeester van de Stad Gent (lid van het internationale netwerk Mayors For Peace-Burgemeesters voor Vrede) beperkte zich niet tot obligate beleefdheidstoespraak, maar kwam met een sterk en geëngageerd betoog.
De waanzin van de wederzijdse afschrikking tijdens de Koude Oorlog heeft plaats gemaakt voor een nauwelijks controleerbare verspreiding van de kernwapens. Na de klassieke kernwapenstaten vervoegden ook Israël, Pakistan, India en Noord-Korea de club. En de kans bestaat dat het lijstje nog verder aangroeit. Het risico dat er effectief iets misloopt is in onze tijden misschien nog groter dan tijdens de Koude Oorlog. Denken we maar aan het gebruik van nucleair materiaal in vuile bommen, de verspreiding van radioactief materiaal naar niet statelijke actoren (terroristische organisaties) en het slechte beheer in falende staten (failed states). Christophe Peeters hoopt in ieder geval op een kernwapenvrije wereld. Want om Einstein te citeren ‘Ik weet niet met welke wapens de derde wereld zal worden uitgevochten, maar ik weet wel dat de vierde wereldoorlog zal worden uitgevochten met stokken en speren.’
Nelly Maes, voorzitter van het Vlaams Vredesinstituut, plaatste de kernwapens in een breder kader. Kernwapens worden gebruikt als een politiek middel. Daardoor willen zoveel andere landen zoals Noord-Korea en misschien Iran die technologie ook verwerven. Ze had het over de gevaren van het nucleaire in het algemeen. Ook de nucleaire kracht die aangewend wordt voor energiecentrales vormt een groot gevaar. Denken we maar aan de nucleaire ramp van Fukushima.
Politici moeten werk maken van een vreedzamere wereld. In 2009 waren er minstens 17 gewapende conflicten in de wereld, waarvan het bij 11 daarvan draaide om macht in het eigen land. Mensen zijn op de vlucht voor de structurele oorzaken van oorlogen. Wat doen wij? Bereiden wij in Libië de vrede voor? Hoe behandelen wij de vluchtelingen die vluchten voor conflicten waar de Westerse wereld ook bij betrokken is? Geven wij evenveel middelen aan het stichten van vrede in die landen als aan onze militaire uitgaven? Meer dan 1500 miljard dollar ging vorig jaar naar defensie. Europa neemt zeker een kwart voor zijn rekening. In Europa zijn er veel grote wapenproducenten. En wat doen we in Vlaanderen? Wat gebeurt er met de wapens of wapentechnologie die we verkopen aan de VS of Frankrijk, zonder verdere controle wat er daarna mee gebeurt? Kunnen wij garanderen dat de wapens of technologie niet verkocht worden aan landen in oorlog, zoals Israël? Wij hebben de plicht om de handel zo te reglementeren dat ze niet terecht komen in verkeerde handen. Het blijft een opdracht om te werken aan een wapenvrije wereld, het is een belangrijke opdracht voor de politieke wereld!
Vredesactivist Andy Vermaut evoceerde twee getuigenissen van Japanse overlevenden van de kernaanval.
Nadien onderschreven de goed opgekomen lokale politici een nieuwe petitie van de ‘Burgemeesters voor Vrede’ en de vredesbewegingen voor een kernwapenvrije wereld. Ik hoop dat ik geen enkele politicus/politica over het hoofd zie, maar deze waren er alleszins : Waarnemend Burgemeester Schepen Christophe Peeters (Open VLD), gemeenteraadslid Elke Decruynaere (Fractieleidster Groen! Gentse gemeenteraad), Vlaams parlementslid en Gents gemeenteraadslid Filip Watteeuw ( Groen!), Eresenator en Gents gemeenteraadslid Paul Pataer (Groen!), de Gentse schepenen Resul Tapmaz (sp.a) en Guy Reynebeau (sp.a), provincieraadslid Jef Van Pee (CD&V).
Het begon te schemeren, tijd om de 66 lampionnen te water te laten, begeleid door de ingetogen muziek van Ars Gaudium. Zoals Nelly Maes treffend haar toespraak afsloot "De lampionnen die te water gelaten worden vormen een prachtig symbool, één lampion voor ieder jaar dat we de slachtoffers van Hiroshima en Nagasaki herdenken. Dat ze licht mogen brengen, licht van hoop voor de burgers en verlichting voor onze leiders! "
*Vredesoverleg Gent is een forum waarin organisaties elkaar ontmoeten en informatie uitwisselen. Vredesoverleg Gent bestaat uit Links Ecologisch Forum, Vrede vzw, Gents wereldkoor Karibu, Werkgroep Vluchtelingen Gent, Friends of the Earth Vlaanderen-Brussel.
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 09.08.2011
zondag 7 augustus 2011
Buurt Twee Poorten feest en "portraiteurt" - 13.08.2011
Portret van een buurt – Van huizen en mensen
Twee Poorten is de buurt tussen Brusselsepoortstraat, Keizervest, Hubert-Frère Orbanlaan, Vijfwindgatenstraat en omvat ook de Sint-Lievenspoortstraat en zijstraten. Het thema van het buurtfeest is dit jaar een voorstelling van de buurt vroeger en nu. Twee heuse tentoonstellingen tonen hoe de huizen vroeger waren en hoe ze nu zijn, en welke mensen er toen woonden en nu. Beide tentoonstellingen zijn echt niet te missen!
In de stadsschool Instituut Bert Carlier in de Krevelstraat 20 gaat de portrettentoonstelling door tijdens het feest.
De dag erop, op zondag 14 augustus, opent de architectuurtentoonstelling met foto’s en plannen van de buurt, in het Liberaal Archief vzw , Kramersplein 23, 9000 Gent. De architectuurtentoonstelling is daar te bezichtigen tot en met 31 augustus 2011.
Het buurtfeest richt zich naar groot en klein. De kinderen uit de buurt zullen in het thema van het buurtfeest portretten maken van zichzelf en de buren.
Groepsportret met de hele buurt anno 2011
Als apotheose wordt om 17.30u een nieuwe groepsfoto genomen naar het voorbeeld van een oude postkaart uit vermoedelijk het begin van de 20ste eeuw. Samen op de foto, met de hele buurt op dezelfde plek, het kruispunt Sint-Lievenspoortstraat-Krevelstraat-Sint-Lievensdoorgang.
Twee Poorten traiteurt
Maar uiteraard geen portretten zonder dat er getraiteurd wordt. Rond de architectuur- en portrettententoonstelling heeft het buurtcomité een heel programma klaar….met ook een natje en een droogje.
De festiviteiten starten met een rommelmarkt van 8u tot 17u in de Krevelstraat. Om 11u is er het welkom met aperitief, gaat de bar open en start de kinderanimatie. Na het groepsportret om 17.30u is er een verzorgde BBQ (vlees en veggie) van 18u-20u in de school Bert Carlier van de Krevelstraat. Op de eerste Nationale Veggie BBQ-dag biedt Twee Poorten ook een veggie-optie aan.
Twee Poorten musiceert
Om het buurtfeest in schoonheid af te sluiten brengt de groep 'Stoffel en co' rond Luc Callaert van 20u tot 22u in de school Bert Callier swingende, toegankelijke en dansbare jazz.
Iedereen welkom
Dankzij de programma’s ‘Wijk aan Zet’ en ‘Artiest zoekt Feestneus’ en de inzet van tal van vrijwilligers binnen en buiten het buurtcomité zijn alle activiteiten gratis behalve (uiteraard) de consumpties aan de bar en de BBQ (vlees en veggie) waarvoor men voor 7 augustus moet inschrijven.
Contactadres: caroline_verbruggen@hotmail.com, St-Lievenspoortstraat 159, 9000 Gent GSM 0484/901 197 www.tweepoorten.be
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 06.08.2011
woensdag 3 augustus 2011
Gent herdenkt 66 jaar Hiroshima Nagasaki - 6 augustus 2011
Naar jaarlijkse gewoonte herdenken we, op initiatief van Vredesoverleg Gent*, in Gent de nucleaire bombardementen op Hiroshima en Nagasaki. Deze twee Japanse steden werden op het einde van de tweede wereldoorlog (op respectievelijk 6 en 9 augustus 1945) door middel van atoombommen totaal vernietigd, met honderdduizenden doden als direct gevolg.
Dit jaar is het exact 66 jaar geleden, daarom zullen we zaterdagavond 6 augustus symbolisch 66 lampionnen te water laten aan de Korenlei in het historische centrum van Gent.
Vredesoverleg Gent wil hiermee niet alleen de slachtoffers van de atoomaanval herdenken, maar wil ook dat dit massavernietigingswapen nooit meer gebruikt wordt. Dat kan enkel in een kernwapenvrije wereld. Daarvoor is politieke druk nodig. 2010 was een cruciaal jaar voor de kernontwapening met een herzieningconferentie van het Non-Proliferatieverdrag in New York.
Er werd een klein stapje gezet richting kernontwapening, maar opnieuw niet voldoende. Er liggen in België nog steeds kernwapens in Kleine Brogel. Volgens een rapport van IKV-Pax Christi Nederland hebben de meeste NAVO-lidstaten echter géén probleem met de verwijdering van de Amerikaanse kernwapens uit Europa, met inbegrip van de Verenigde Staten zelf.
En toch blijft de aarzeling bestaan bij de Europese politieke leiders om binnen de NAVO ook formeel die stap te zetten. In 2011 voert men de discussie binnen de NAVO, tegen het voorjaar van 2012 wil men tot een besluit komen.
De vredesbeweging wil wegen op dat besluit. Een nieuwe petitie van de ‘Burgemeesters voor de vrede’ en de vredesbewegingen wordt onderschreven door politici uit alle Belgische politieke families, vredesbewegingen, wetenschappers en maatschappelijke organisaties.
Op de herdenking zal Mevr. Nelly Maes (voorzitter van het Vlaams Vredesinstituut) kort spreken over de dreiging van kernwapens. Waarnemend burgemeester Christophe Peeters (Open VLD) spreekt als lid van het internationale netwerk ‘Burgemeesters voor Vrede’. Er volgt een (voorgelezen) getuigenis van iemand die de kernaanval overleefde. Een aantal leden van het muziekensemble Ars Gaudium brengt barok en renaissance muziek begeleid op luit, en drijvend op de houten Bengaalse gondels van Viadagio vzw.
Timing:
20u30 stemmige muziek op het water
20u40 verwelkoming + speech & getuigenis
21u30 tewaterlating lampionnen + muziek
Bevestigden reeds hun aanwezigheid: waarnemend burgemeester Christophe Peeters (Open VLD), Dirk Claeys (CD&V), Paul Goossens (CD&V), Elke Decruynaere (Groen!), Paul Pataer (Eresenator – Groen!), Schepen Guy Reynebeau (sp.a) , Helga Stevens (Vlaams volksvertegenwoordiger, N-VA)
*Vredesoverleg Gent is een forum waarin organisaties elkaar ontmoeten en informatie uitwisselen. Vredesoverleg Gent bestaat uit Links Ecologisch Forum, Vrede vzw, Gents wereldkoor Karibu, Werkgroep Vluchtelingen Gent, Friends of the Earth Vlaanderen-Brussel. Met de steun van Vredeshuis Gent, Greenpeace, ABVV O.Vl., ACV Gent - Eeklo, Brasserie - Restaurant De Graslei, Klimaat & Vredesactiegroep Pimpampoentje, PVDA & Viadagio vzw.
Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 03.08.2011
donderdag 28 juli 2011
Comedy in Ryhove met Annelies De Nil en Rona Kennedy
Tijdens de Gentse Feesten kregen we op dinsdag 19 juli in Ryhove met Annelies De Nil en Rona Kennedy twee shows voor de prijs van één! We genieten er nog van na.
Annelies De Nil trok de avond op gang met Gloryhol, een sterk opgebouwd verhaal over pubermeisjes die de groupies worden van een wel zeer lokaal (en wat marginaal) muziekgroepje in “een hol naast Dendermonde”. Weinig glorie voor de hoofdpersonen, veel “coming of age” met de eerste échte serieuze “bleitink” (bleiten = wenen) uit een meisjes/vrouwenleven tot gevolg. Zeer herkenbaar. Flashback naar mijn jeugd in een randgemeente van Gent. Het lokale muziekgroepje dat repeteerde in een kelder, en de meisjes die er rond vlinderden. Al zal het in de pre-Kurt-Cobainperiode allemaal niet zo ruig geweest zijn.
Rona Kennedy was ons eerder al aangeraden door vrienden. Haar Weight Watchers The Musical in theater Bij de Vieze Gasten hadden we toen gemist. De Schots-Gentse cabaretière (uit Ledeberg!) bracht een charmerende en meeslepende collage van kinder- en jeugddromen over ballet, beroemd zijn, witte prinsen en prinsessen. De vlekjes op de kinderziel (een afwezige vader, een bazige moeder, de strijd tegen overgewicht) wist Rona uit met een nagenoeg ongebreidelde fantasie én een fijn gevoel voor humor. Warm!
Kortom. Annelies en Rona zijn twee professioneel bezige cabaret-madammen van eigen bodem. Ik kijk al uit naar hun volgende producties.
Dit artikel verscheen ook op GentBlogt Comedy in Ryhove 2 (GentBlogt - 27.07.2011)
vrijdag 22 juli 2011
Prijs voor de Democratie 2011 voor DeWereldMorgen.be – Prijs Jaap Kruithof 2011 voor Field Liberation Movement
De Prijs voor de Democratie is een initiatief van Democratie 2000 en vzw Trefpunt en wordt al 20 jaar uitgereikt tijdens de Gentse Feesten op de nationale feestdag. Dit jaar werd ook voor de derde keer op rij de Prijs Jaap Kruithof uitgereikt. Dit jaar ging de eer naar respectievelijk De Wereld Morgen en naar Field Liberation Movement.
Terwijl op de nationale feestdag de koning en de politieke partijen op het eigenste moment België nog steeds aan het redden waren, werd op en om het groot podium Bij Sint-Jacobs en een goedgevuld Trefpunt-plein een democratiefeestje gebouwd. De Famba-band hield er voor en na én doorheen de nationale regenbuien de schwung en het ritme in.
Prijs van de Democratie 2011 voor De Wereld Morgen
De Prijs van de Democratie gaat ieder jaar naar een persoon, groep of instelling die zich heeft ingezet voor de verdediging en/of de verdieping van onze democratie. Dit jaar kende de jury de prijs, een beeldje van Walter De Buck, toe aan het persinitiatief De Wereld Morgen (DWM).
Eric Goeman, voorzitter van Democratie 2000 en van de jaarlijkse jury voor de Prijs voor de Democratie/Prijs Jaap Kruithof, lichtte toe. Een goed werkende democratie kan niet zonder media die vrij en onafhankelijk nieuws en duiding brengen. De belangrijkste taak van de pers is de burgers te informeren over zaken van maatschappelijk belang zodanig dat die burgers hierover een gedegen oordeel kunnen vellen en de politieke, sociale en economische machthebbers ter verantwoording kunnen roepen. Zonder kritische en onafhankelijke pers geen kritische burgers. Zonder kritische en geïnformeerde burgers geen democratie.
De Wereld Morgen is één van de witte, niet-commerciële raven in het Vlaamse medialandschap. Het is één van de weinige media-actoren die consistent aandacht besteedt aan de sociale bewegingen die, in binnen- en buitenland, in de huidige crisis de strijd aangaan voor onze sociale verworvenheden en de verdediging van de democratie.
Of het nu gaat over de Arabische lente, de eurocrisis, de aardappelkwestie (zie verder) of de regeringsonderhandelingen, in al deze dossiers bracht de equipe van DWM samen met tientallen burgerjournalisten in het laatste jaar kwalitatief hoogstaand nieuws, duiding en debat die in andere media niet aan bod kwamen. Door het participatieve karakter ervan, bezorgt DWM een mediastem aan diegenen die in de traditionele media steeds meer gemarginaliseerd worden.
De jury was dit jaar dan ook van oordeel dat een initiatief zoals DWM een belangrijk rol speelt in de verdieping van onze democratie en wilde DWM dan ook belonen voor hun inzet voor een vrije, democratische en onafhankelijke pers. De jury hoopt dat deze prijs een aanmoediging is om dit broodnodige initiatief verder uit te bouwen.
Aanmoediging en uitdaging
Voor Keltoum Belorf, de woordvoerster van De Wereld Morgen, is deze prijs inderdaad een sterke aanmoediging, want de Prijs voor de Democratie erkent dat DWM inderdaad al regelmatig het verschil kan maken. Deze prijs is dus een stem voor de democratie, voor een medium dat uitdrukkelijk als kernwoorden huldigt: sociaal, ecologisch, democratisch.
In haar dankwoord betrok ze ook de velen die DWM maken en steunen. DWM telt meer dan tweehonderd burgerjournalisten, dat zijn vrijwilligers waarvan minstens drie bijdragen op de nieuwssite verschenen. Daarnaast zijn er meer dan 1000 bloggers. Tientallen vrijwilligers helpen met de eindredactie van artikels, met vertalingen, met administratief werk. Vele honderden zijn in de weer met een heel actieve promotie van DeWereldMorgen.be.
Er zijn ook meer dan 500 steungevers die maandelijks hun geldelijke bijdrage overmaken, aangevuld door honderden occasionele steungevers. Verder zijn er vijftig verenigingen, bewegingen en organisaties die zich engageren tot financiële ondersteuning. Maar daar mag gerust wat meer groei op zitten, aldus DWM.
Met een budget van 400.000 euro per jaar kan DWM kan niet rekenen op subsidies waarvan commerciële media onvoorwaardelijk jaar na jaar kunnen genieten. Niet-commerciële samenlevingsmedia hebben daar toch minstens evenveel recht op, aldus DWM. Maar ze blijven er bij DWM vertrouwen in hebben om het huidige commerciële mediabestel structureel uit te dagen en aan een ander mediasysteem te beginnen bouwen.
Prijs Jaap Kruithof (Recht voor Jaap Prijs ) 2011 voor Field Liberation Movement
Meer dan de Prijs voor de Democratie ging de aandacht naar de Recht voor Jaap Prijs voor Field Liberation Movement. Je weet wel de “patattentrekkers van Wetteren” waar Gentblogt trouwens ook al over bericht heeft.
De overleden Gentse moraalfilosoof Jaap Kruithof was een radicale en compromisloze verdediger van de democratische waarden. De prijs Jaap Kruithof gaat in diezelfde geest dan ook naar een persoon of vereniging die een bijdrage geleverd heeft aan een vernieuwend en radicaal denken over de democratische samenleving… ofwel een radicale actie gevoerd heeft om wantoestanden in onze samenleving aan te klagen.
Voor de jury was het zonder meer duidelijk dat het Field Liberation Movement onder die laatste categorie valt. Zij hebben door hun geweldloze actie – Eric Goeman legde hier zwaar de nadruk op – de totale vermarkting van de landbouw op uitmuntende wijze in vraag gesteld, en een ongezien publiek debat opgestart (ook op DeWereldMorgen.be trouwens)
De verdienste van de Field Liberation Movement is voor de jury dan ook dubbel:
- terug het debat over burgerlijke ongehoorzaamheid als actievorm nieuw leven inblazen (niet alle protest moet hip of ludiek zijn…)
- het debat stimuleren over de totale vermarkting door het neoliberaal systeem van het landbouw- en voedselsysteem.
Niet tegen wetenschappelijk onderzoek, wel tegen vermarkting van onderzoek
De jury spreekt zich door de bekroning van het Field Liberation Movement helemaal niet uit tegen wetenschappelijk onderzoek, maar wil wel waarschuwen tegen vermarkting van onderzoek, wetenschappers en universiteiten en is van mening dat het Field Liberation Movement tenminste een stem is die gehoord moet worden in het belangrijke open publieke debat over de belangrijkste vragen voor de toekomst van ons welzijn.
Het is hartverwarmend, aldus juryvoorzitter Eric Goeman, dat er terug actiegroepen zijn als het Field Liberation Movement: ze bevrijden meer dan een veld. Ze verlossen ons van een beklemmende pensée unique (eenheidsdenken), tonen dat actie werkt en sociale verandering altijd gepaard gaat met strijd.
De stem van Field Liberation Movement
Een beetje spanning. Hoe zouden de “eco-terroristen” er uit zien die de Recht voor de Jaap Prijs gingen ontvangen? Daar waren ze. Twee piepjonge meisjes voerden eerst een puppetbuskerstukje op met bio-patat en ggo-patat. Grappig, en het ijs was gebroken.
De volwassen actievoerders strooiden daarna wat sarcastisch zout op de patatten… en stelden een andere aanpak voor. Landbouwgewassen om vee te voeren? Bio-brandstoffen met kaalkap tot gevolg? Exotisch fruit ten koste van de Indianengemeenschappen? Overvolle voedselschappen in de warenhuizen van het Noorden. En waar is de solidariteit met het Zuiden? Hebben de wetenschappers wel alles onder controle zoals ze zelf willen geloven? Of hebben multinationals als Monsanto en BASF het nu al voor het zeggen? Zijn we niet op weg naar de definitieve patentering en privatisering van al ons voedsel? Misschien toch maar eens de “Einstein-methode” toepassen : problemen oplossen vanuit een ander denkkader dan hetgene die problemen heeft veroorzaakt.
Omdat het nationale feestdag was, mocht Marie Smekens, een (deeltijdse) bio-boerin uit Mons/Bergen in het Frans getuigen. Zij voelt zich als kleinschalige, lokale groententeler echt bedreigd door de opkomst van de GGO-industrie.
Francine Mestrum overhandigde tenslotte de Recht voor de Jaap Prijs 2011, een beeldje van Frans Wuytack, aan Field Liberation Movement. Ze benadrukte daarbij de blijvende mogelijkheid tot verzet en actie, en de nood aan een maatschappelijk debat over wetenschap en vrije meningsuiting.
Beeldjes van Walter De Buck en Frans Wuytack, bloemen, foto, doek, de vibes van de Famba-band. En groe(n)ten uit Mons/Bergen. Sla, courgette en venkel van Marie Smekens gekocht. Recht uit haar tuin, Waals, lokaal, kleinschalig, bio, no-ggo …. en straks lekker op onze Gentse Feesten-menu.
Meer: www.dewereldmorgen.be | www.fieldliberation.wordpress.com
Jurymotivatie Prijs voor de Democratie 2011 | Jurymotivatie Recht voor de Jaap Prijs 2011
Nieuwe patatten – Gentblogt 04/05/2011
Summercamp Electrified geeft publieke ruimte terug aan de Gentenaars
Op 25 juni sloot hun jaarlijks ‘zomerkamp’ Summercamp Electrified af. In samenwerking met Vooruit gingen 12 kunstenaars uit binnen- en buitenland binnen het thema ‘Reclaiming Public Space’ op zoek naar manieren waarop ze delen van de publieke ruimte kunnen teruggeven aan de bewoners van onze stad. Een reden te meer om als geïnteresseerde buurtbewoner nader kennis te maken.
Een toeterconcert als intro
Op zaterdag 30 april om 19u tijdens de opendeurdag van Timelab speelden een twintigtal auto’s tele-geleid en op eigen batterijkracht op de parking van de Timelab-locatie in de Brusselsepoortstraat 97 een toeterconcert. Een compositie/realisatie van Geert Jan Hobijn/staalplaat soundsystem.
Amusant en ‘genietelijk’, zelfs rustgevend. De autoclaxon als muziekinstrument, een parking als concertruimte, even weg van de verkeersdrukte van de Brusselsepoortstraat (geef gas, vlam de stad in!), een bezinning over het verborgen symfonische aspect in het lawaai van het autoverkeer. Maar we moesten ’s avonds nog naar een ander ‘klassieker’ concert en die eerste kennismaking met Timelab was van zeer korte duur.
Op zomerkamp Summercamp Electrified – Virtueel en reëel
Mijn interesse was gewekt. Gentblogt had vroeger al eens bericht over Timelab. Na het toeterconcert hield ik virtueel contact met Timelab (Facebook hé). En toen organiseerde Timelab tijdens de midzomerweek een ‘zomerkamp’ met publieksmomenten die ik wegens te druk, te veel, te moe, te weinig tijd niet kon bijwonen. Zaterdagavond 25 juni lukte mij dat wel en volgde ik de afsluitende presentatie van Summercamp Electrified, ditmaal in real life.
De BBQ (carne & veggie) was wat uitgelopen, dus mochten we eerst ‘gaan vissen’. Naar de aanlegsteiger van het Keizerpark, met tweeën plaatsnemen in een bootje en met koptelefoons op en de hengel met microfoon in het water luisteren naar ‘Memories of a River’, een collage van geluiden op de Gentse wateren, een realisatie van Els Viaene. De toon was gezet, we waren klaar voor de finale presentatie door de 12 kunstenaars van hun realisatie(s) tijdens hun ‘zomerkamp’.
Iets over taal en communicatie
De ‘lingua franca’, de voertaal, van de presentaties was Engels, voor velen slechts hun tweede of ik vermoed zelfs derde taal. Maar voor mijn part had ieder haar/zijn eigen taal kunnen spreken. De boodschap van de kunstenaars en de interactie met het publiek zou nog persoonlijker en krachtiger geweest zijn. En goede vertalers waren er binnen de deelnemersgroep en publiek beslist te vinden. Dit even terzijde.
Reclaiming Public Space – Terug bezit nemen van de publieke ruimte
De New Yorker Jon Cohrs en de Duitse Myriel Milicevic hadden aan de waterkant van de Nederschelde een windmolen van zeildoek en bamboe gemaakt, die op zijn beurt een rad moest aandrijven, dat dan weer water uit de Nederschelde zou putten. Zoals de Egyptische boeren (fellah’s) al millennia lang doen langs de Nijl. En ik dacht aan het cultuurbeleidsplan ‘Er stroomt een Nijl…” , de molensteen in het Keizerpark, de oude prenten met de windmolens rond de stad, de compositie Escalay/Waterwheel van Hamza El Din op de CD Pieces of Africa van het Kronos Quartet.
John Cohrs en Myriel Milicevic haalden in het moerassige verleden van Gent ook inspiratie voor het herstellen van het ecosysteem van de stad. Moerasplanten hebben namelijk de kracht om zware metalen uit water te zuiveren. Symbolisch en op micro-schaal filteren ze het water uit de Nederschelde aan de Achtervisserij. Eens gezuiverd wordt het water gebruikt voor de irrigatie van de moestuin ‘het bezielde landschap’ die KASK-studente Karen Van der Perre daar aanlegde. En ik dacht aan de natuurlijke zuivering van het vervuild slib in de Schelde achter de sluizen van ‘de Saskes’ aan Arbed Noord. En hoe de cirkel rond draait en alles goed komt.
De Italiaanse Roberta Gigante won een opdracht om een permanent werk te installeren in het nieuwe Visserijpark in Gent. Ze zal er een waterorgel maken met pijpen die in het park vertrekken en het water bereiken. Het orgel kan worden bespeeld door mens en wind. Ze stelde haar concept ‘Blowout’ voor. Als TweePoorter was ik een beetje jaloers op de over-water-buren van de Visserij, maar ik hoop met en voor hen dat het echt een aanwinst voor hun buurt wordt. Het idee van een combinatie van mens-water-wind-geluid/muziek in de publieke ruimte vind ik alleszins geweldig. Ik ben zeer benieuwd en kijk uit naar de installatie van ‘Blowout’ Ze mogen daar op de Visserij burenbezoek vanuit Twee Poorten verwachten. Waar en wanneer is dat openingsfeestje met wind- en watermuziek?
[+]De Spaanse Vahida Ramujkic en Laia Sadurni brachten op midzomernacht 23 juni het universele ritueel van San Juan alias Sint-Jan weer tot leven. Op midzomernacht staat de zon het hoogst, wordt ritueel de zomer gevierd, maakt het oude plaats voor het nieuwe. Op een verborgen plek in Gent vonden de kunstenaars handenvol Sint-Janskruid, waarvan ze olie, tinctuur en thee trokken. Net op midzomer is dé oogsttijd voor dit krachtige kruid en het moment om er olie uit te trekken voor rituele wassingen. Zij organiseerden op midzomernacht ook een Sint-Jansvuur, met de gewaardeerde medewerking van De Vuurmeesters. En ik lees in mijn boek De Folklore der Maanden weer het hoofdstuk Juni (p.123-133), hoor mijn schoonvader vertellen over de Sint-Jansvuren uit zijn jeugd op het Vlaamse platteland, hoor hem het lied ‘Sinte Pieter’ komt alhier’ zingen. Jongens toch.
De Nederlander Wouter Huis kreeg het gedaan om zijn werk een permanente plaats te geven in de stad Gent. En laat ik er maar meteen een bijna verborgen prijsvraag van Gentblogt van maken. Wouter Huis maakte een granieten gedenksteen met volgende inscriptie “ All characters and events depicted in this story are fictitious. Any similarity to actual persons (living or dead) or events is purely coincidental”. Deze in graniet gelaserde disclaimer gaat op die manier in dialoog met haar voorbijgangers over het reële en het fictieve waarin we vandaag leven.
Silas Fong kwam helemaal uit Hong Kong om te tonen hoe je met een DIY kit een toeristische attractie van jezelf maakt. Hij experimenteerde er tijdens dit Summercamp Electrified mee in de Faja Lobi bed & breakfast. Ik lanceer bij deze een oproep aan de Gentse schepen van Toerisme en de Toeristische Dienst van de Stad Gent. Dit is absoluut een nog niet geëxploiteerde niche in de toeristische markt. Iemand moet de eerste zijn. Contacteer Silas Fong….en dan zien we wel.
De Britse Kathy Hinde maakt field recordings, veldopnamen zeg maar. Ze gaat op zoek naar verborgen geluiden in de stad. Ze roept de Gentse bevolking op om zelf geluiden op te nemen en deze te delen op haar website www.echoloc.org. Een goed idee dat we met onze buurt Twee Poorten zeker moeten ‘meenemen’. We reageerden begin januari 2011 namelijk als buurt al heel officieel op het voorontwerp van geluidskaart voor de agglomeraties Antwerpen en Gent. Nu komt de definitieve geluidskaart er aan. Met het project www.echoloc.org kunnen we ook de het geluid/de stem van onze buurt Twee Poorten laten horen.
Voor Summercamp Elecrified 2011 maakte Kathy Hinde een interactieve installatie waarbij onderwatergeluiden op diverse plaatsen in Gent zichtbaar en uiteraard hoorbaar getoond werden.
De Gentenaar Karel Verhoeven kwam heel origineel uit de hoek met een metafoor op de plannen voor een Gentse metro uit de jaren ’70 van vorige eeuw. Hij presenteerde een installatie van twee verschillende mierenkolonies mét koningin, besteld in Berlijn via een online shop. Verhoeven toonde hoe de mierenkolonies zich op verschillende niveaus organiseren (boven-, gelijk- en ondergronds zoals die metroplannen) en met elkaar in contact komen. Gent lijdt tussen haakjes trouwens aan collectief geheugenverlies als het over de metro gaat. Hoezo metro? De informatiehonger van Karel Verhoeven werd tenslotte gestild door een bolleboos uit het S.TAM, die voor hem een promo-brochure voor die Gentse metro opdiepte. Daarvoor hebben we trouwens een S.TAM!
Javier Busturia ging op zoek naar groene verlaten plekken in grootsteden. Plekken die ongebruikt zijn, maar veel potentieel hebben om door de lokale bevolking opnieuw gebruikt te worden als bijvoorbeeld landbouwgrond. Javier wil zo de rurale activiteiten terug naar de stad brengen en onderzoekt of het mogelijk is het ecosysteem te herstellen. Stadslandbouw, jawel. Zo maakte hij kennis met de stadsschapen aan de Coupure en hun herder. DOK Noord zou een interessante plek kunnen zijn. Schapen zouden kunnen helpen met de verspreiding van zaden waardoor er nieuwe begroeiing zou kunnen ontstaan. In samenwerking met de Muidegemeenschap kunnen de schapen symbolen/vormen grazen op deze site. Dit idee krijgt zeker nog een staartje. Hou DOK Noord in de gaten..
De jongste deelnemer was de Gentse Stephen Verstraete, beeldhouwer en student aan het Sint-Lucas. Hij bouwde een draagbare versie van zijn beeldhouwmachine. Deze machine maakt plaasteren sculpturen op basis van bestaande objecten. Met ander woorden: je steekt er een voorwerp in en er komt een plaasteren exemplaar uit. Met deze draagbare machine trekt hij de stad in en transformeert bestaande objecten in plaaster. Hij testte zijn beeldhouwmachine uit op het monument voor de gebroeders Van Eyck aan het Geraard Duivelsteen. Hij was geïntrigeerd door de paradox van een afsluiting rond een publiek monument op een publiek domein. De sporen van zijn ‘plaasterwerk’ zullen ondertussen wel verdwenen zijn, maar het statement was toch gemaakt.
De vroege zomergasten van Summercamp Electrified hebben ondertussen hun tenten opgebroken. In volle midzomerweek hebben ze elk op zijn/haar manier hun ideeën geventileerd over de publieke ruimte en hoe die terug te geven aan de Gentenaars. En zoals dat gaat met vakantieontmoetingen, de dromen hebben ze hier achter gelaten. Aan Gent en de Gentenaars om daar nu ook iets mee te doen.
(Dit artikel verscheen ook op Gentblogt 15 juli 2011 Summercamp Electrified geeft publieke ruimte terug aan de Gentenaars)Foto's Timelab www.timelab.org
zaterdag 9 juli 2011
Achter de schermen van de Fieste - 14.07.2011
Eerste halte is Trefpunt, waar we het hebben over ontstaan en groei. Op het stadhuis behandelen we leefbaarheid. Daarna gaan we naar Polé Polé waar we commercialisering en sponsoring onder de loep nemen. Onderweg doen we ook een mobiel toilet aan met Plasactie en Co. De laatste halte is BataMatiQ, waar we vernieuwing bekijken. Stap mee achter de schermen van de Fieste en laat je mening horen.
Noteer dus in je agenda: donderdag 14 juli, 19u30, GF-themawandeling langs Sint-Jacobs, 't stadhuis, Polé Polé, mobiel toilet en BataMatiQ
Gratis deelname. Iedereen welkom.