Een man,vervolgd als rebel,
verbannen als priester,
veroordeeld als politiek gevangene,
geliefd als vader.
Cineast Fabio Wuytack, de zoon van Frans Wuytack, brengt het bewogen levensverhaal van zijn vader, priester-guerrillero-artiest, in een bruisende documentaire. Mooi ook van beelden en muziek. Fabio is een kunstenaar, net als zijn vader.
Na dertig jaar verbanning keert Frans/Francisco Wuytack samen met zijn zoon Fabio terug naar Latijns-Amerika. Terug naar de Venezolaanse krottenwijken, waar Frans als rebelse priester in de jaren '60 een sociale en culturele volksrevolte ontketende. Fabio ontmoet er talloze kleurrijke figuren die hem meenemen in het labyrint van zijn vaders verleden. Hun humor en warme naturel geven een onweerstaanbare authenticiteit aan dit poëtische epos.
Doorheen de levensloop van zijn vader houdt Fabio Wuytack ons ook een tijdsspiegel voor. De revolutionaire priesters, de harde dokstaking in Antwerpen, bisschop Van Peteghem die Wuytack uit het priesterambt zet. De tijd van toen, herinneringen. Deze Ulen-spiegel van Wuytack is een positieve boodschap van hoop en stellig geloof in de kracht van de mensen.
Kortom, ik heb van de documentaire genoten. Ieder zijn herdenking van mei '68.....en later!
Fabio Wuytack en Persona Non Grata
1 opmerking:
We hebben gisteren ook gekeken naar 'persona non grata'.
Schitterend!
veerle
Een reactie posten