"Alles gereserveerd. Spijtig, maar alles is gereserveerd. Het spijt mij." Dat was vorige week zondag ongeveer de boodschap op de drempel van een Gents restaurant in de binnenstad. Verder dan de deur zijn we niet geraakt.Ik dacht eerst nog dat de uitbater behulpzaam naar voren snelde om die deur voor ons te openen. Zodat ik mijn vader in zijn rolstoel galant naar binnen kon rijden. Niet dus. Het was zondagavond rond 19u. Het restaurant was nog niet eens halfvol/halfleeg. Al die mensen die gereserveerd hadden, moesten blijkbaar nog komen.
Het werd een ander restaurant. Lekker eten en drinken, gezellige sfeer, vriendelijke bediening. Een aangename eerste kennismaking die smaakt naar nog.
Als we rond 20.15u naar huis terugkeren, is het eerste restaurant waar alles gereserveerd was, iets halfvoller, maar niet vol-vol. Ik loop met het gevoel dat de patron van restaurant 1 ons geweerd heeft omwille van de rolstoel van mijn vader. Geen plaats in de herberg?
Ik contacteer de volgende dag het Gents Meldpunt Discriminatie. Gent gaat toch uitdrukkelijk voor gelijke kansen voor iedereen en wil elke vorm van discriminatie bestrijden. En dat kan een discriminatie op basis van geslacht, leeftijd, seksuele voorkeur, afkomst, handicap.... etc zijn. De base-line van 'Gent, stad van kennis en cultuur' is toch 'toegankelijk voor iedereen'? En we spreken toch over culinaire cultuur. En die toegankelijkheid slaat toch ook op fysieke toegankelijkheid?
De vriendelijke medewerkster van het Meldpunt luistert naar mijn verhaal. Ik kan me vinden in haar voorstel om de Gentse horeca-coach in te schakelen. Die zal nu horen wat er eigenlijk aan de hand was/is en ik krijg daarna bericht.
Wordt vervolgd.
Meldpunt Discriminatie
http://www.gent.be/meldpuntdiscriminatie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten