Stop racisme - Diversiteit is realiteit

De Stille Mars (Antwerpen, 26 mei 2006)

Fotoverslag door Legasse (CC - Creative Commons) op Indymedia België

Het verdriet is van A

Wie A zegt van Antwerpen, moet B van België zeggen. Het verdriet van België. Met zijn marsen (op Brussel en Antwerpen), stil en wit.

Op vrijdag 26 mei vindt er onder de twee (!) motto's 'Het verdriet is van A' en 'Stop racisme, diversiteit is realiteit' - een keuze in onderling overleg met de families en gemeenschappen - een stille optocht plaats in de stad Antwerpen als steunbetuiging aan de families van Mohamed Bouazza (ik heb geen foto beschikbaar) en de slachtoffers van de brutale en racistische aanslag van donderdag 11 mei 2006: Luna Drowart, Oulemata Niangadou en Songül Koç (van links naar rechts op bovenstaande foto).

Tegelijkertijd is de optocht een sereen protest tegen alle vormen van geweld in de maatschappij en een pleidooi voor een verdraagzame stad. Meer info op de 26-mei-webstek. Vertrek om 14u aan de Brouwersvliet, einde op de Bolivarplaats in Antwerpen.

Vrouwen en kinderen eerst

Bart Moeyaert, stadsdichter van Antwerpen, schreef een derde stadsgedicht naar aanleiding van de tragische gebeurtenissen die zich op de middag van 11 mei 2006 in het centrum van Antwerpen voordeden. De achttienjarige Hans Van Themsche trok met een geweer de straat op, schoot een Turkse vrouw neer, en doodde Oulemata N'Doyie, een Afrikaanse au-pair, en Luna, het tweejarige Vlaamse meisje waar de vrouw voor zorgde. Het gedicht werd op 13 mei 2006 door Gazet van Antwerpen en De Standaard gepubliceerd.

Vrouw en kind

Voor D.

Was je niet liever thuisgebleven?
Had je de oceaan niet moeten laten,
breed als hij is, en heb je onze kou
dan nooit gehaat? Dichtbij de evenaar
is de maan een boot, een hand, een kom.
Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet.
Hier wast de maan als een doof oor.
Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man
die jong maar moe was niet gekend.
Hij leed waarschijnlijk aan het draaien
van de aarde. Dat moet haast wel, als je
de waarde van de warmte vergeet en
op een middag vindt dat de zon nu
lang genoeg geschenen heeft. "Hoezo
heb je het koud. Last van mijn blik?
Koud om je hart? Koud als je valt?
Jij was hier nog niet eerder, wel.
Went het een beetje onderhand.
Heb je het naar je zin of niet. Vind je
dit land geen land voor jou misschien,
geen land van melk en honing.
Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee,
hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden,
van wie is dit kind?" Het duurt geen tel
en de stad is veranderd. Dat dacht ik
vannacht toen de maan hier een oog was,
en boven het land van je moeder een hand.
Een boot. Een kom. Ik vroeg me af
of jij ook na je dood blijft zorgen
voor het kind. En zal ik eens in jouw plaats
vragen wat een ander daarvan vindt?

Bart Moeyaert

© stadsgedicht antwerpen 2006
check ook www.stadsdichterpodcast.be & www.bartmoeyaert.com

Samen tegen racisme - Online petitie

Op zaterdag 20 mei 2006 verscheen in de kranten De Standaard én De Morgen een oproep om collectief onze verantwoordelijkheid te nemen in de strijd tegen racisme en discriminatie. In de brede platformtekst wordt het huidige gedoogbeleid afgewezen en wordt de voorrang geëist voor een ingrijpende, structurele aanpak van de vele vormen van discriminatie in alle sectoren van onze samenleving.

Het initiatief wil de start zijn van een "sociale beweging", na de vreselijke racistische gebeurtenissen van de voorbije weken. Wil jij er ook jouw schouders onder zetten? Onderteken dan aub de oproep online ....en stuur gerust verder door naar familie, vrienden en kennissen.

Geld voor racisme?

Op 17 januari 2006 overhandigden Kif Kif vzw en MRAX asbl een lijvig dossier aan het parlement om de partijfinanciering van Vlaams Belang in te trekken. Ze baseerden zich hiervoor op de nieuwe wet op de partijdotaties die sedert het najaar 2005 van kracht is.

Vrij snel verkregen de initiatiefnemers de nodige stemmen in de bevoegde parlementaire commissie om de klacht door te sturen naar de Raad van State. Dat is op 18 mei 2006 effectief gebeurd door de politieke partijen sp.a, spirit, PS, MR, CdH en Ecolo. Lees hier de klacht tegen VB en de reactie van KifKif .

Wie dacht dat na de vonnissen tegen het racistische Vlaams Blok en de mutatie naar Vlaams Belang de kous - ook de financiële - af was, had het dus mis voor. Laat nu de gerechtelijke molen maar draaien. We zien wel.

Wel commentaar

Ik heb wat tijd en energie gevonden om mijn blog op te frissen. Ik ben wel één en ander - voorlopig - kwijtgeraakt (koppelingen b.v.), maar het lukt me wel om dat terug ergens een plaatsje te geven. In schuifkes. Niet opjagen, hé! Ik ben toch nog altijd een beetje (veel) digibeet.

Ik ben vooral gelukkig met de mogelijkheid om commentaar te krijgen. Want ik geef het toe, het is geen zicht een (politieke) blog zonder dat beetje interactiveit. Ik heb jullie hints, beste Steven, Michel en Don Viona, dus wel begrepen. Een blog zonder comment is inderdaad geen echte blog. En ik ben voor de open debatcultuur. Commentaar is dus welkom. Als 't wat deftig blijft.

Bij deze nieuwe look wil ik Peter bedanken die mij indertijd op weg gezet heeft in die reële virtuele bloggerswereld, en Cédric en Don Viona die mij nu het zetje gaven om het allemaal wat te "actualiseren".

Enfin, we zijn content met de comment. Dan maken we nu weer tijd voor de content.

Europees Hof steunt arrest Gentse Hof van Beroep tegen Vlaams Blok

Het stond in de Metro en De Morgen van vandaag 19.05.2006.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft een klacht van de KUL-professor Luc Lamine verworpen. Professor Luc Lamine (niet te verwarren met de gelijknamige Antwerpse politiecommissaris) diende bij het Europees Hof een klacht in tegen de veroordeling van drie vzw's van het Vlaams Blok door het Gentse Hof van Beroep. Die veroordeling op 21 april 2004, nog eens definitief en uitvoerbaar verklaard door het arrest van 10 november 2004 van het Hof van Cassatie, leidde tot de ontbinding van de racistische partij.

Volgens het Europees Hof was er in het arrest van het Gentse Hof van Beroep geen sprake van schending van de rechten of vrijheden in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en Fundamentele Vrijheden (EVRM).

De wapens neer

Achttien jaar zijn en geen sigaret op je internaatskamer mogen roken. Begrijpelijk want levensgevaarlijk. In 1974 vielen 23 doden bij een brand in een internaat in Heusden (Limburg).

Achttien jaar zijn en probleemloos een jachtwapen kopen om wat later op (zelf)vernietigende mensenjacht te gaan. Het kon tot voor kort in ons land.

De strengere wapenwet is donderdag 18 mei, op twee onthoudingen van MR na, unaniem goedgekeurd in de Kamer. Eindelijk. Nu hopen dat er geen "parlementaire ongelukken" gebeuren in de Senaat waar het voorstel nog twee weken lang moet "liggen".

Een dikke bedankt voor spirit dat zich al jaren - en tegen de ridiculisering én de bedreigingen in - heeft ingezet voor de verstrenging van de wapenwet.

Luna

" Als men zoveel haat van zo dichtbij heeft gezien,
begrijpt men dat er heel veel liefde nodig is om het evenwicht te herstellen."

(uit het afscheid van de oma van Luna 18 januari 2004 - 11 mei 2006)

Zwaarden omsmeden tot ploegscharen

Dinsdag 16.05.2006 werd een eerste lading ingezamelde illegale wapens in de hoogovens van Sidmar gestort. Een prima initiatief van het provinciebestuur, politie én parket van Oost-Vlaanderen. Voor uitbreiding naar de andere provincies én herhaling vatbaar.

Met 5.341 binnengebrachte wapens en 80.000 stuks munitie is de Oost-Vlaamse wapeninzameling ,,Ongewenst Gewapend'' tijdens het weekeinde van 22-23 april een onverhoopt succes geworden. De politie schat dat daarmee in één klap acht procent van alle illegale wapens in de provincie boven water zijn gekomen.

"De actie lijkt voor herhaling vatbaar, zeker met de nieuwe wapenwet die eraan komt, maar dit moet dan landelijk gebeuren. Ze vergt zeer zware budgettaire inspanningen. Deze actie kost ons 360.000 euro", zegt gouverneur André Denys.

Van de 5.341 binnengebrachte wapens, zijn er 2.251 definitief afgestaan door de eigenaars. Voor de overige 3.090 wapens is een regularisatie-aanvraag ingediend. Verweerwapens, waaronder bijvoorbeeld de long-rifles vallen, maakten de hoofdmoot uit, gevolgd door jacht- en sportwapens en oorlogswapens. Mensen die geen lid zijn van een schiet- of sportclub krijgen slechts een beperkte vergunning voor een leeg wapen waarmee ze niet mogen schieten

Provinciegouverneur Denys noemt de actie een succes. "Het illegaal wapenbezit in onze provincie schatten we op 68.000. Dat betekent dat we nu 8% van de illegale wapens hebben opgehaald. Bij een gelijkaardige actie in Nederland bedroeg dat percentage 6%. Zelf zou ik al blij geweest zijn met 2.000 ingeleverde wapens. Als je onze resultaten extrapoleert naar het landelijke niveau, dan zouden we aan 53.000 wapens komen. Een landelijke actie lijkt me dus meer dan de moeite waard. De gouverneurs van de andere Vlaamse provincies willen in elk geval ons voorbeeld volgen." (Hans De Ruyck, GVA, 26.04.2006)

Een miniem aantal "waardevolle" wapens gaat naar een museum of politieschool. De rest wordt in de hoogovens van Sidmar verwerkt. Een hedendaagse versie van het bijbelse "Zwaarden omsmeden tot ploegscharen".

Ten Vrede - VVV - Volk Voor Vrede

Veel VVV (Volk Voor Vrede) op het vijfde muziekvredesfestival Ten Vrede, het voorbije weekeinde op de IJzerweide in Diksmuide.

Meer foto's op de webstekken van Indymedia en TenVrede

Marco doet tenminste iets

Een jeugdboek (+14 jaar) van Kirsten Boie. Een fictieboek over de realiteit. 'Met die realiteit leven wij altijd'. Te lezen in deze barre tijden.

Zo begint het boek

"Hoe wordt iemand een moordenaar?
Hoe wordt iemand als hij een moordenaar?
Hij wist het van tevoren niet, zelfs een paar uur ervoor wist hij er nog niets van.
Hij was niet van plan het te doen. Hij heeft het erover gehad.
Hij had het er eigenlijk iedere dag over. Hij was het niet van plan."

En dit is de eerste passus van het afsluitend hoofdstuk

"Marco zegt dat hij dit helemaal niet wilde.
Hij wilde ze een lesje leren. Hij wilde ze bang maken. Ze moesten eindelijk maar eens weten dat ze hier niet welkom zijn.
Marco zegt dat iedereen dat vindt. Marco kan namen noemen van volwassenen die dat ook zeggen. Maar die hebben de moed niet.
Volwassenen praten
Volwassenen krabbelen terug.
Marco deed iets."

Mensen Zonder Papieren in Gent

Foto : Karina Brys, home.tiscali.be/karinabrys

De kerkbeschermingsactie in de regenboogkerk Sint-Antonius in de Gentse Heirnis-Machariuswijk loopt zeker nog door tot 16 mei. Duizenden Mensen Zonder Papieren hebben zich op lijsten ingeschreven in de hoop op regularisatie.

Samen met vele andere mensen van goede wil steken her en der christelijke (basis)gemeenschappen hun nek ver uit door partij te kiezen voor de Mensen Zonder Papieren. Allemaal niet evident voor een – naar verluidt - steeds kleiner wordende christelijke “kudde”. Elders in het land gaan ook gemeenschappen van moslims en vrijzinnigen over tot beschermings- en steunacties voor de Mensen zonder Papieren. Ook niet evident.

De Belgische bisschoppenconferentie heeft zich gisteren 11 mei 2006 duidelijk over deze zaak uitgesproken (Integrale tekst van de verklaring hier). Zij blijven solidair met de Mensen Zonder Papieren en brengen begrip op voor de signaalfunctie van de ‘kerkbezettingen”. De ‘kerkbezettingen’ zijn geen vorm van morele chantage vanwege de Kerk op de politici. Het probleem van de Mensen Zonder Papieren is in de eerste plaats een menselijk probleem. De bisschoppen doen daarom een beroep op het geweten van elkeen. De bisschoppen dulden geen manipulatie, van welke kant dan ook, en aanvaarden in geen geval een hongerstaking als drukkingsmiddel.

De bisschoppen doen verder op een beroep op én de politiek én de samenleving. “…..De regularisatie van mensen zonder papieren is eerst en vooral een politiek probleem. Het vraagt om een politieke oplossing. Dat is de taak van politici en wel van allemaal. Het is ook een menselijk drama en dat is ieders zaak. De bisschoppen spreken hier als leiders van de katholieke kerk. Ze doen dat in volle respect voor de scheiding tussen Kerk en Staat. Maar dat belet niet dat ze de politici aan wie de oplossing van dit probleem behoort, vragen alles in het werk te stellen om een politieke oplossing te vinden voor dit humanitair probleem. Wie geregulariseerd wordt en hoe is een politieke vraag die door de politici moet beantwoord worden maar het menselijk drama gaat iedereen aan.” De bisschoppen vervolgen tot slot met een beroep op edelmoedigheid.
“….Edelmoedigheid
De bisschoppen zijn er zich van bewust dat er voor dit politiek dossier geen gemakkelijk antwoord bestaat. Maar daarom mogen zij – en heel de maatschappij – niet zwijgen of erger nog vervallen in onverschilligheid. Ze weten ook dat een deel van deze mensen economische vluchtelingen zijn. Het is trouwens een probleem over heel Europa. Hoeveel van de mensen en onder welke voorwaarden ons land kan ontvangen, moet worden uitgemaakt door de hele bevolking bij monde van hun politieke vertegenwoordigers. Maar de bisschoppen mogen wel aansturen op edelmoedigheid.”

Marc Reynebeau zet de (pat)situatie nog eens klaar uiteen in De Standaard van 12 mei 2006. Samengevat: de politiek vindt geen draagvlak voor een consequent migratiebeleid, dat politiek vacuüm laat mensen zonder papieren over aan hun lot, daarin vindt de kerk een gat in de markt, de markt van de brede ethiek en zo vindt de kerk in deze 21ste eeuw een nieuwe basis voor haar ethische opdracht. Boeiend en de Kerk met hoofdletter wordt er zelfs een beetje aantrekkelijk door. Nu ook nog de Politiek met hoofdletter.

Zaterdag 20 mei gaat in Gent een nationale manifestatie van de Mensen Zonder Papieren door. Vertrek om 14u aan de Zuid.

Altijd iemands vluchteling

Baskische vluchtelingenkinderen op de vlucht voor Franco, 1937, Antwerpen (Bron : Indymedia Nederland)

Bij de Gentse blogger AllesoverGent verscheen de column van Manuel Mugica-Gonzales Het verhaal van mijn vader, een ontroerende getuigenis over zijn vader die als 7-jarige Baskische vluchteling in 1937 in Gent belandde .

Tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) ving o.a. België Baskische vluchtelingenkinderen op die door de republikeinse regering naar het buitenland waren gestuurd, ver weg van het oorlogsgeweld. Eens in België kwamen die kinderen in opvanggezinnen terecht, netjes ‘verdeeld’ over de socialistische en de katholieke zuil. En zo kwam Balthazar via Caritas bij mijn katholieke grootouders en hun kroostrijke gezin terecht. Mijn moeder heeft nog altijd tekeningen van Balta waarin hij de oorlogsgruwel en –dreiging weergaf. Er is nog steeds een goed contact met Balta en zijn familie.

Mijn grootouders langs moederszijde waren in de eerste wereldoorlog oorlogsvluchtelingen in Nederland (grootvader-soldaat in een interneringskamp, grootmoeder met kinderen in een huis in Harderwijk). Heeft die ervaring meegespeeld om kandidaat-gastgezin te spelen?

Enkele jaren terug organiseerde het Gentse Vredeshuis een tentoonstelling over de Baskische vluchtelingenkinderen. Daar ontmoetten we vader Mugica-Gonzales en hoorden we zijn verhaal. Het was voor mijn moeder de gelegenheid om jeugdherinneringen aan haar Baskisch oorlogsbroertje Balta op te halen.

En zo zie je. De wereld is klein. En je bent altijd wel iemands vluchteling.

Met belgerinkel naar de winkel (Cambio-autodelen 3)

We durven onze Cambio wel gebruiken voor de “grote” boodschappen naar de warenhuizen. Maar dat is dan mooi gepland met een boodschappenlijst van enig volume en een reservatie op een welbepaalde dag en uur en voor een welbepaalde duur. En dat gebeurt dan maximum 1 keer per maand, nu zelfs slechts eens om de twee maanden.

Impulsief de klaarstaande wagen voor de deur nemen om vlug eens naar de Delhaize en Colruyt te crossen, zit er met Cambio niet meer in. Een Cambio-deelauto moet je reserveren, je moet naar de dichtsbijzijnde standplaats fietsen (Visserij, een 1,2 km) of stappen (Muinkpark, zo'n 500 m) en dat is sowieso een drempel. Niet onoverkomelijk, maar toch een drempel(tje).

Voor de kleine en middelgrote boodschappen gebruiken we de voetmachine, maar toch overwegend onze fietsen. En die staan altijd klaar. Geen paard(enkracht) in de gang, maar wel 4 trapkracht-fietsen voor ons gezin. Met de mogelijkheid voor de papa- en de mamafiets om er een ezeltje (onze fietsboodschappenkar Donkey van het Deense (!) merk Winther) aan te hangen.

In deze Week van de Zachte Weggebruiker loopt voor de vijfde maal de actie Met Belgerinkel naar de Winkel. Een duwtje in de rug voor wie het nog moet leren om per fiets te winkelen, een schouderklopje voor de overtuigden. Maandag ben ik naar de Stadswinkel geweest om mijn winkelspaarkaart. Af te stempelen bij de deelnemende handelaars. Met een volle spaarkaart zijn “er mooie prijzen te winnen”.

Allez, ’t is weer - om het met Walter De Buck te zingen - “zegelkes bewaren”.

Autodelen = autominderen (Cambio-autodelen 2)

Dat ons autogebruik zo spectaculair zou verminderen eens we in het Cambio-project stapten, konden we zelf niet vermoeden. We zijn van 10.000 kilometers per jaar gezakt naar een gemiddeld 1.000 km met de Cambio-deelauto. Autodelen betekende voor ons dus ook autominderen.

Maar er is meer. Vroeger reden we méér met onze oude dieselauto, nu minder met de nieuwe en veel milieuvriendelijker Cambio-deelauto's.

En zo hebben we en passant ook onze bijdrage geleverd in de strijd tegen het fijn stof, het broeikaseffect (CO2) en de smog door vluchtige organische stoffen (VOS) en stikstofoxiden (NOx). Ons Vera zal content zijn!

Ten Vrede 2006

Op vrijdagavond 12 en zaterdagnamiddag en -avond 13 mei wordt voor de vijfde keer het Ten Vrede vredesmuziekfestival georganiseerd in Diksmuide. Het thema van Ten Vrede draait dit jaar rond massavernietigingswapens.

Vrijdagavond treden op: Laureaat Ten Vrede Talent, Het Zesde Metaal, niemand minder dan Bob Geldof, de bezieler van Live Aid , en De Dolfijntjes XXL. Zaterdagnamiddag en –avond treden op: Spring, Yevgueni, Willem Vermandere, De La Vega, Think of One, Gorki, The Levellers.

Er zijn tal van randactiviteiten. Teveel om op te sommen. Zie het uitgebreide programma. Zo komt Walter De Buck het Boombal versterken. Toch dit! Willem Vermandere brengt een speciale CD uit met liederen rond 'Den Grooten Oorlog', liederen rond vrede en verdraagzaamheid. Knip de bon voor de nieuwste CD van Willem Vermandere uit Het Nieuwsblad - Het Volk - De Gentenaar van vrijdag 28 april, woensdag 3, zaterdag 6, maandag 8, donderdag 11 of zaterdag 13 mei. Met deze bon kan je voor slechts € 8,95 de CD afhalen bij een Standaard boekhandel in de buurt.

Tickets bestellen via Ten Vrede of via TiNCK (070/22.50.05)

Autodelen - Eerste cijfers (Cambio-autodelen 1)

In Gent waren we bij de (Cambio-) autodelers van het eerste uur. Anderhalf jaar rijden we nu met de Cambio-deelauto's.

Tijd voor het lang beloofde nieuws over onze ervaringen - recht van de gebruiker! - met het autodelen. Vandaag de eerste cijfers. In volgende bijdragen op deze blog meer.

De cijfers lopen over exact 18 maanden, van onze start in oktober 2004 en tot en met maart 2006.

Voor de goede interpretatie van het cijfermateriaal, toch dit. We hebben geen auto (meer) en doen voor onze autoverplaatsingen beroep op het Cambio-autodeelproject. En "we" dat zijn een gezin twee vroegvijftigers met twee jongvolwassen dochters. En ja, we wonen met z'n vieren binnen de Gentse kleine stadsring, de papa en mama werken in respectievelijk Brussel en Gent, de dochters studeren in Gent.

Veertig maal "deelden" we in die periode (18 maanden) een Cambio-auto om er in totaal 1596 km mee te rijden. Dat kostte ons 727,21 € (kilometers en uren) + 354,80 € (maandabonnement voor 2 personen) = 1082,01 €.

Omgerekend naar 1 jaar betekent dat 1000 km rijplezier all-in voor 733,2 € of een automobiliteitskost van 66,6 € per maand. All-in.

O ja, in mijn straat betaal je alleen al 75 € per maand huur (8 € meer) voor een garagebox .... met niets-in.