maandag 26 december 2005

De goden verbazen in menselijkheid

Want na de evangeliën
Na de menselijke en de goddelijke komedie,
Na de duizend en één nachten,
Na schuld en boete,
Oorlog en vrede, trots en vooroordeel,
De klank en de razernij,
Tussen goed en kwaad,
Het zijn en het niets,
Na de storm, het proces,
En het braakland,
Nadat de dingen uiteen zijn gevallen,
Na honderd jaar eenzaamheid,
En het zoeken naar de verloren tijd,
In het koninkrijk van deze wereld,
Kunnen wij de goden nog steeds verbazen in
menselijkheid
En de stof van de toekomstige legenden vormen,
Als wij maar durven echt te zijn,
En de moed hebben om in te zien
Dat dit de tijd is om de beste droom
Te dromen van alle dromen

(uit Mental Fight: An Anti-Spell for the 21st Century, 1999, Ben Okri)
Dit citaat uit "Gevecht in de geest" werd mij toegestuurd door de vrijwilligersgroepen van de Gentse bookshop en de vintagewinkel van Oxfam-Solidariteit samen met hun wensen voor een voorspoedig en gelukkig nieuwjaar. Uuk zu veele!

vrijdag 23 december 2005

Make Poverty History - Armoede naar de geschiedenis

Daarnet een mailke van Bob Geldof himself gekregen. Ik zit - tot ongeloof van mijn Thuisfront - in zijn mailinglist...... weliswaar samen met die véle miljoenen die tijdens Live 8 per mail hun steun betuigden aan de campagne Make Poverty History.

Of ik een mail naar de G8 wil sturen? Om de Acht Groten der Aarde (G8) Angela, George, Jacques, Junichiro, Paul, Silvio, Tony & Vladimir te herinneren aan hun belofte om armoede definitief naar de geschiedenisboeken te verbannen. Voilà, 't is al gebeurd, Bob!

Meedoen? Meer info op Live 8 en Make Poverty History.

woensdag 21 december 2005

Anoniem solliciteren geeft eerste gelijke kans

Karel Demeyere, technisch adviseur van de VDAB, vergelijkt in een opiniestuk in De Standaard van 19.12.2005 anoniem solliciteren met een blind date.

Klopt helemaal niet, repliceert volksvertegenwoordiger Annelies Storms (spirit). Integendeel, Anoniem solliciteren maakt blind voor vooroordelen, stelt ze. Iedereen ongeacht naam, leeftijd, geslacht (het gaat dus niet alleen over allochtonen!) krijgt tenminste een eerste gelijke kans bij sollicitaties. En – niet te vergeten - ook de bedrijven en de overheid hebben baat bij het systeem van een anonieme eerste sollicitatieronde.

Haar repliek verscheen sterk ingekort als lezersbrief in De Standaard van 21.12.2005. Lees hieronder. Het volledige verhaal mét argumenten en voorbeelden kan je hier lezen op de webstek van Annelies Storms.

"SOLLICITEREN

Dat er op onze arbeidsmarkt sprake is van discriminatie kun je niet langer betwisten. Een anonieme sollicitatie maakt van de sollicitatie dan ook geen blind date', maar voorkomt dat de werkgever zich blindstaart op de vreemde naam, het geslacht of de leeftijd van een sollicitant. Vooroordelen krijgen geen kans: de werkgever maakt een eerste selectie op basis van objectieve criteria zoals opleiding en werkervaring.

Het verbaast ons dan ook dat VDAB-medewerker Karel Demeyere tegenstander is van de anonieme sollicitatieprocedure (DS 19 december). Precies de VDAB kan een eerste stap zetten om de - vaak latente - discriminatie een halt toe te roepen. Het is een verhaal van gedeelde verantwoordelijkheid: ook de uitzendkantoren moeten anoniem rekruteren, terwijl de overheid moet voorzien in opleidingen en zelf het goede voorbeeld moet geven.

Anoniem solliciteren is geen mirakeloplossing; het moet deel uitmaken van een brede waaier aan maatregelen die de scheeftrekking tussen allochtonen en autochtonen op onze arbeidsmarkt moet tegengaan. Maar de overheden in ons land moeten wel het goede voorbeeld geven. Het aantal allochtonen binnen de openbare besturen moet dringend omhoog. Daarom moet niet enkel de nationaliteitsvoorwaarde voor openbare functies worden afgeschaft, maar pleiten we voor verplichte quota binnen de overheidsdiensten.
Annelies Storms, volksvertegenwoordiger, ondervoorzitter spirit"

Foto van Alexandre Setter, Joinville, SC, Brasil http://www.ineditabrasil.com.br/

dinsdag 20 december 2005

Australië voor de Australiërs!


"Australië voor de Australiërs", zoals de "white Australians" roepen? Ze moeten dan wel de lijn consequent doortrekken. 't Zal stil worden op hun stranden....als al die nieuw- en oudkomers - de blanken incluis - vertrokken zijn.

Hier de vlag van het échte Australië. De Aboriginal Flag is in 1971 ontworpen door Harold Thomas, een Aboriginal-artiest. Het zwart staat voor het volk de Aborigines, het rood is de aarde en de spirituele band tussen de Aborigines en het land. In het midden staat de gele zon, de levensgever.

En nog een foto van een échte Australiër. Hou de surfplank al maar klaar!

maandag 19 december 2005

De Haachtsesteenweg in Gent?

Linda De Win schreef in De Standaard van 17.11.2005 “Excuus-truzen” over allochtone politici die meer uit hun kot moeten komen. Maar de media moeten ook nog meewillen, reageerde spirit. Voor 't Eigenbelang was de column van De Win 'gefundeness Fressen" en hun webstek werd dan ook op eigenbelangse wijze gelardeerd met citaten uit de “politiek niet correcte” column.

De TV-journaliste beschreef o.a. een incident aan de Haachtsesteenweg, een jaar geleden. Ze wilde daar een interview opnemen met de Gentse professor Sami Zemni. De Haachtsesteenweg moest voor Linda De Win figureren als leuke, typische (!) achtergrond. Geen gelukkige keuze van locatie, zo bleek. De VRT-ploeg werd door een viertal jonge allochtonen tussen 11 en 14 jaar bekogeld met eieren en bloem, niemand greep in en ze moesten de vlucht nemen.

Ik wil het verhaal best geloven. Er is uiteraard geen excuus voor kids, jongeren of ouderen of allochtonen of autochtonen die straten en wijken tot een no go-zone voor “de anderen” willen uitroepen. De straten, (speel)pleinen, parken ….en stranden zijn van iedereen! Zelfs voor Australiërs van diverse origine.

In hun ijver om “ons Linda” voor hun kar te spannen, lezen de Eigenbelangers ietsje te vlug wat ze zelf willen geloven of de mensen willen wijsmaken. Op hun nationale webstek (of is het in hun geval toch webside?) situeren ze het gooi-en-smijt-incident in Gent. Alleen ligt de Haachtsesteenweg van Linda De Win niet in Gent…. maar in Brussel.

Oeps, foutje. Het geeft te denken dat de partij met toch een pak Gents politiek personeel Brussel met Gent verwart. Moedwil? Moet een incident uit Brussel kost wat kost overgeplaatst worden naar Gent? Alleen maar om het onveiligheidsgevoel hier met alle geweld wat aan te wakkeren. Dient ’t Eigenbelang wel echt het Gents belang?

Nablog (22.12.2005): Eén (1) maand lang, sinds 19.11.2005, heeft de Web-Side van 't Eigenbelang het ei-en-bloem-incident van Linda De Win gesitueerd in Gent. Ze moeten daar op de Gentse eigenbelangrijke secretariaten van de Sint-Niklaasstraat en de Charles de Kerchovelaan ondertussen eindelijk een stratenplan van Gent bekeken hebben. Ofwel hebben ze deze blog gelezen. Want zie, de verwisseling tussen Gent en Brussel is sinds ongeveer vandaag recht(s)gezet. De Haachtsesteenweg ligt inderdaad in Brussel, slimmekes!

vrijdag 16 december 2005

De spirit-economie van de 21ste eeuw

Alles wat je ooit al wilde weten en nooit durfde vragen over de visie van spirit op de economie van de 21ste eeuw. Nu terug te vinden op www.spirit.be/economie.
Wat telt zijn de stellingen, de rest is achtergrondinformatie en duiding . Informeer en overtuig jezelf!

donderdag 15 december 2005

woensdag 14 december 2005

Happy Birthday van gewest tot gewest

Ter gelegenheid van 175 jaar België en 25 jaar federalisme gaf de NMBS dit najaar een Birthday-ticket uit. In het Engels om de spreekwoordelijke communautaire kool en de geit te sparen.

Voor slechts 5 € kon je in de weekends van het ene gewest naar het andere sporen …. en terugkeren. Wij, tweede jaar autolozen, op Happy Weekend-uitstap een eerste keer naar Eupen en een volgende keer naar Leopoldsburg. Onthaasten van de eerste minuut, goedkoper dan onze Cambio-deelauto, milieuvriendelijk, verkeersveilig en zonder stress.

Onze Nationale Maatschappij verkocht buiten verwachting 401.000 tickets of 36.500 per week. Het succes van het Birthday-ticket krikt ook het totale reizigersaantal tijdens de weekeindes op. Zo vervoerde de NMBS tijdens de voorbije elf weken 94.544 of 23 pct meer reizigers dan in dezelfde periode vorig jaar.

Op financieel vlak hebben de Spoorwegen ondanks de omzet van 2 miljoen euro er wel hun broek aan gescheurd. Ze hadden 6 i.p.v. 5 € moeten vragen, zo blijkt nu. De horeca kan er maar wel bij varen. Wat je aan verplaatsing bespaart, geef je ter plaatse makkelijker uit aan een natje en een droogje.

Wie dit Birthday-ticket gemist heeft, moet niet treuren. Er komt een vervolg, mogelijk een vergelijkbaar aanbod voor een selectie van toeristische steden. Gent, de gezelligste stad, mag zich al aan een stroom NMBS-toeristen verwachten!

(Bron: Belga)

maandag 12 december 2005

Dampoort-Brussel nu rechtstreeks


Sinterklaas bestaat. Bruno Tuybens is de naam, kersvers staatssecretaris van overheidsbedrijven. Van deze Sinterklaas en zijn helpers, de Zwarte Pieten van de NMBS, krijgen de pendelaars ten oosten van Gent vanaf vandaag een heuse piekuurtrein, rechtstreeks van de Dampoort naar Brussel. Weliswaar met opstappen in Gentbrugge, Merelbeke en Melle, maar niet meer met een verplichte overstap bij Sinte Pieter. En na de 9 tot 5 job kan iedereen via dezelfde weg terug. Vijfhonderdvijftig treinpendelaars uit Sint-Amandsberg, Gentbrugge/Ledeberg, Merelbeke en Melle én achterliggende gemeenten moeten nu niet meer via het Sint-Pietersstation naar Brussel. Meteen verdwijnen er 100 tot 200 wagens uit de ochtendspits.

Gent heeft er wel wat moeite voor gedaan. De pers duwde mee aan de trein. En federaal volksvertegenwoordiger Annelies Storms (spirit) schreef einde 2004 al een mooie brief naar Sinterklaas. Maar de Zwarte Pieten waren toen nog de reizigers aan het optellen en aftrekken, sporen aan het (ver)leggen, treinpaden aan het uittekenen en verdubbelen, uurtabellen aan het opmaken, de toekomst aan het voorspellen … en elkaar de Zwarte Piet aan het toeschuiven? Voor 2010 moesten we niet rekenen op een Dampoort-Brussel direct. De Gentse brave kinderen kregen de roe! Ontgoocheling alom . Wordt vervolgd, schreven we … en zie!. Nu valt dit Sinterklaasgeschenk, vroeger dan verwacht, in onze schoen. Dank u, Sinterklaasje.

Maar hoor je ons al komen op onze trippel-trappel-voetjes? Die ene piekuurtrein zal wel succes hebben, is ons paars vermoeden. Sinter-Bruno-klaas deed de plechtige belofte om op zéér korte termijn zijn sinterklaascadeau te evalueren en zo nodig iets te doen aan de capaciteit . Een zevende wagonnetje bij in het klein stationnetje, een dubbeldekker? “Een tweede trein, één uur vroeger!” vindt Patricia Moerman. “Niet iedereen heeft letterlijk een nine-to-five job! ” en ze startte een petitie die je kan tekenen in de cafetaria van Gent Dampoort. Doen, zeker als je ook een vroege vogel bent! Meer info op spaces.msn.com/members/sporennaarbrussel

Héhe, vol verwachting klopt ons hartje. We kijken nu al uit naar de treincadeautjes van de Kerstman, Driekoningen, Valentijn, de paasklokken en de paashaas.

woensdag 7 december 2005

De gedragscode in de wooncode


In een opiniestuk in De Standaard van 7 december noemt Mohamed El Omari het ontwerp van de nieuwe Vlaamse wooncode ,,Een samenraapsel van repressieve maatregelen, bijeengeraapt door een minister die zijn verschillende bevoegdheden met elkaar verwart''.

In vorige posts 'Sociaal wonen' en 'Wonen is een grondrecht' op deze blog formuleerde ik al mijn bedenkingen bij de plannen voor de Vlaamse wooncode. Het mocht niet baten :-( . We zijn ook maar gewone burgers ;-).

En toch... toch ben ik er een beetje gerust in. Zie de twee laatste zinnen van het opiniestuk. Het democratisch venijn zit in de staart. Hup, Mohamed! Leg het nog eens uit.

"Het debat over de nieuwe Vlaamse wooncode, die een Nederlandse taalvoorwaarde invoert in de sociale huisvesting, is losgebarsten (DS 6 december) . N-VA-voorzitter Bart De Wever rechtvaardigt de taalvoorwaarde door te verwijzen naar verhuurders die nu al een verdoken taalcriterium hanteren. Bij het uitwerken van wetgeving laat hij zich dus inspireren door discriminerende praktijken. ,,Discriminerend'', inderdaad, want de andere argumenten die hij aanreikt kunnen ook niet overtuigen.

Jozef De Witte, van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding, wees er terecht op dat de leefbaarheid van de wijken van heel wat andere factoren afhangt dan de Nederlandse taalkennis. In dat verband is een terugblik op de eerste migratiegolf van de jaren zestig interessant, toen gastarbeiders in Vlaanderen kwamen werken. Zij onderhielden bijzonder warme contacten met hun buren, ondanks een totaal gebrek aan Nederlandse taalcursussen. Goede wil en verdraagzaamheid bleken toen al veel belangrijker dan louter taalkennis. De praktijk toont trouwens aan dat een perfecte kennis van het Nederlands de leefbaarheid voor allochtonen niet noodzakelijk vergroot, en bijvoorbeeld niet volstaat om discriminatie op de private huurmarkt te vermijden.

Het argument dat huurders Nederlands nodig hebben om documenten, voorschriften en reglementeringen te begrijpen valt geenszins te rijmen met minister Keulen die zich haastte om te verduidelijken dat de meeste Franstaligen in België zich geen zorgen hoefden te maken. Aangezien zij ooit Nederlands taalonderricht genoten hebben, waren ze vrijgesteld op basis van hun diploma. Het feit dat schoolse taalkennis soms louter theoretisch is en bovendien vrij snel verloren gaat, ontgaat hem blijkbaar. Of primeert hier plots bezorgdheid om communautaire vrede?

Bart De Wever lijkt ook begaan met de sociale integratie, waarvoor taalkennis een eerste stap zou zijn. Hij verliest daarbij uit het oog dat wonen een primaire behoefte is: mensen kunnen zich pas ten volle focussen op een opleiding als zij goed gehuisvest zijn. Als taalkennis al een middel zou zijn om de leefbaarheid te verhogen, is een voorafgaandelijke huisvesting dus zeker een middel om taalkennis te verwerven.

Het 'rechten-plichten'-argument van De Wever houdt al evenmin steek. In andere sociale-zekerheidsreglementeringen (werkloosheids- en OCMW-reglementering) verwacht men inderdaad inspanningen van de gebruiker. Maar dat geldt wel voor élke gebruiker, ongeacht zijn afkomst of talenkennis. Vandaar dat men een algemene werkbereidheidsvoorwaarde oplegt: gebruikers moeten actief werk zoeken of minstens hun kansen op werk verhogen door Nederlandse taallessen of andere opleidingen te volgen. In de sociale huisvesting zal men jammer genoeg op een selectieve manier aan één bepaalde groep een wederprestatie opleggen.

Maar we mogen ons niet blindstaren op de nieuwe taalvoorwaarde alleen. Een wooncode zou in eerste instantie toch aan woonbeleid moeten doen en niet aan inburgeringsbeleid. En dan springen vooral twee maatregelen van repressieve aard in het oog. Enerzijds is er de invoering van een proefperiode van twee jaar waardoor de huisvestingsmaatschappij het huurcontract zelf op een flexibele manier kan beëindigen als de huurder ,,de regels'' niet naleeft. De recente perikelen met de Waalse huisvestingsmaatschappijen en ook de blaam die de VLD'er Jaak Gabriëls opliep wegens zijn tussenkomst bij de toewijzing van een sociale woning tonen niettemin aan dat een meer onpartijdige beoordeling onontbeerlijk is. Anderzijds wil men de strijd tegen fraude opvoeren door de inspecteurs van de Vlaamse woonadministratie als officier van gerechtelijke politie te laten optreden.

Er vallen echter geen concrete maatregelen van preventieve aard te bespeuren, zoals bijvoorbeeld een procedure voor betalingsuitstel voor huurders met financiële moeilijkheden of middelen om maatschappelijk werkers in te zetten. Blijkbaar verliest men uit het oog dat sociale huurders vaak heel wat sociale- en schuldenproblemen met zich meeslepen, die aan de grondslag kunnen liggen van waarom zij zich niet altijd aan 'de regels' kunnen houden.

Het is al symptoombestrijding wat de klok slaat. Ironisch genoeg werden de wijzigingen aan de wooncode net voorgesteld op het moment dat de Universiteit Antwerpen haar Jaarboek Armoede en Sociale Uitsluiting voorstelde en onder meer wees op het feit dat anderhalf miljoen Belgen onder de armoedegrens leven (DS 3-4 december) . Dat jaarboek geeft ook aan dat gezinnen met lage inkomens een te groot aandeel van hun budget aan woonkosten spenderen, en dat zij vaker aangewezen zijn op huizen van ondermaatse kwaliteit. Het jaarboek wijst tevens op het feit dat de wachtlijsten in de sociale huisvesting dramatisch lang zijn.

De minister klopt zichzelf op de borst: zijn voorstellen dragen de goedkeuring van de sociale huisvestingsmaatschappijen weg. Maar het is zeer de vraag of hij zich de moeite getroost heeft om overleg te plegen met de armoedebewegingen. Zij hadden hem erop kunnen wijzen dat de huidige wooncode, die al sinds 1997 plechtig verklaart dat ,,de beschikking over een aangepaste woning, van goede kwaliteit, in een behoorlijke woonomgeving, tegen een betaalbare prijs en met woonzekerheid bevorderd moet worden'' haar doel ver voorbijschiet. Een coherente woonvisie, die vertrekt vanuit de noden van de (kansarme) huurder en oog heeft voor begeleiding en preventie, ontbreekt dan ook in de nieuwe wooncode. Het resultaat is eerder een samenraapsel van repressieve maatregelen, op maat van de sociale huisvestingsmaatschappijen en bijeengeraapt door een minister die zijn verschillende bevoegdheden met elkaar verwart. Een gedragscode veeleer dan een wooncode dus.

De vraag is echter of de proefperiode van de nieuwe wooncode wel twee jaar zal duren. Want ingevolge de verschillende inbreuken op onze grondwet, waaronder die op het gelijkheidsbeginsel en het recht op wonen, lijkt een vernietiging door het Arbitragehof onafwendbaar. Allochtonenorganisaties en armoedebewegingen, die eenzelfde strijd tegen (kans)armoede voeren, kunnen daarvoor de handen in elkaar slaan.

Mohamed El Omari (De auteur is jurist en voorzitter van Divers & Actief.)"

vrijdag 2 december 2005

Spirit op Mars

Een reisverslag van sterreporter Kuifje op Mars in Metro, de gratis krant voor de jeugd van 7 tot 77 jaar. Elke gelijkenis met bestaande personen en situaties is louter toevallig en....etc.

Het kostte de Amerikaanse Marsverkenner Spirit anderhalf jaar om de hoogste top van de Columbia Hills, een flinke heuvelrug in de gigantische Gusev Krater, te bereiken. Spirit zette daar in januari 2004 voor het eerst voet aan grond op de Rode Planeet. Vanop de plek Husband Hill nam de Marsrobot panoramische foto’s van de wijde omgeving. De foto-sessie van Spirit duurde drie volle dagen, van 1 tot 3 oktober. Het resultaat was een mozaïekfoto die hieronder beschreven wordt.

“…Hoewel de Rode Planeet steevast een desolate, ja zelfs doodse aanblik biedt, maakt deze mozaïek op treffende wijze duidelijk hoe dynamisch de weersomstandigheden op Mars toch wel kunnen zijn.

De kleur en de helderheid van de lucht variëren sterk naargelang het moment van opname, een gevolg van steeds wisselende hoeveelheden fijn stof in de Martiaanse atmosfeer.

De bergen in de verre achtergrond, die zich op een afstand van circa 80 kilometer bevinden, worden soms aan het zicht onttrokken door nevel en mist.

Bovenaan rechts zijn voor het geoefende oog ook mini-tornado's of dust devils waarneembaar. Omdat de panoramische camera van Spirit voortdurend andere filters gebruikt, lijkt het alsof ze een rode, groene of blauwe kleur vertonen. In werkelijkheid hebben deze tornado's dezelfde roestbruine kleur als de Marsbodem.”

(Gelezen in de Metro van 21.11.2005)

Volg de verdere avonturen van de Marsrobotten Spirit en Opportunity op deze Nasa-webstek.

woensdag 30 november 2005

Getekend door Aids

Met spirit Gent adopteerden we een aantal inzendingen van de wedstrijd voor 12 tot 18-jarigen Getekend door Aids, een initiatief van Casa Rosa en Sensoa. Hieronder het werk van Pieter Goffin. Het laat aan duidelijkheid niets te wensen over.

1 december Wereld Aids Dag - inzending Getekend door AIDS - Pieter Goffin


Vijftien jaar geleden verloor ik Pedro, één van mijn kozijns, aan AIDS. De grote informatie-, sensibiliserings- en preventiecampagnes moesten in 1990 nog beginnen. Toen leek AIDS nog "gereserveerd" voor de zogenaamde risicogroepen. Nu is de hele wereld getekend door AIDS. Solidariteit tegen alle taboes, domme en dodelijke onwetendheid, (eigen)waardeoordelen en vooroordelen in, blijft nog steeds nodig.

Dit gedicht van Christian Morgenstern stond op het doodsprentje van Pedro.

Verlang van niemand iets in enig opzicht
laat iedereen geheel zijn eigen wezen,
gij zijt door een of ander veemgericht
toch niet tot rechter uitgelezen?

Doe stil uw werk en laat de wereld
slechts delen in uw vrede
en koester geen verwachtingen
van iets of iemand hier beneden.

Christian Morgenstern

Wereldaidsdag 1 december


Overzicht activiteiten van de Wereldaidsdag in Gent.
Lees ook het artikel in het Stadsmagazine van december 2005

dinsdag 29 november 2005

Arteveldestadion moet Open Stadion worden



Maandag 28.11.2005 werd de erfpachtovereenkomst tussen de Stad Gent en de CVBA Arteveldestadion ondertekend. Als de ontwikkeling volgens planning verloopt wordt het nieuwe stadion op 1 augustus 2007 opgeleverd. De realisatie van het Arteveldestadion is een belangrijk punt in het bestuursakkoord 2000-2006 van de Gentse sp.a/spirit/VLD-coalitie.


Het Arteveldestadion is meer dan een voetbalstadion.
Het wordt een ontmoetingsplaats voor de Gentenaars.
(Copyright: Optima/Bontinck/AniMotionS)

spirit Gent is blij met deze doorbraak. Toch dienen nog enkele hindernissen genomen te worden. Omdat het Arteveldestadion meer wordt dan een voetbalstadion is het belangrijk dat de bereikbaarheid van het complex met het openbaar vervoer wordt verbeterd. De verlenging van tramlijn 2 (Nieuw Gent) moet daarbij een prioriteit zijn.

De Vlaamse links-liberalen vragen dat deze positieve ontwikkeling wordt aangegrepen om ook de sociale rol van KAA Gent te versterken. spirit Gent herhaalt dat het Arteveldestadion een Open Stadion moet worden: een stadion dat de deuren open zet voor de Gentenaars, ook wanneer er geen voetbal plaatsvindt. Zo moeten in het stadion ook verenigingen en organisaties terecht kunnen voor vergaderingen en allerhande sociaal-culturele activiteiten.


Het Arteveldestadion krijgt minstens 20.000 zitjes en een verwarmde grasmat.
(Copyright: Optima/Bontinck/AniMotionS)

Het Arteveldestadion als Open Stadion past in “Open Stadion Gent”, een dossier met 15 concrete voorstellen waarmee spirit Gent de sociale rol en het maatschappelijk draagvlak van KAA Gent wil vergroten en de wervende kracht van voetbal wil benutten voor maatschappelijke doeleinden. Met de realisatie van het Arteveldestadion krijgt ook “Open Stadion Gent” meer kansen.

Meer informatie: www.spiritgent.be/openstadion

Frank Bombeke Jan Roegiers Annelies Storms
voorzitter Vlaams Parlementslid Kamerlid

donderdag 24 november 2005

Helemaal vrijwillig

Naar schatting 800.000 mensen in Vlaanderen zetten zich op één of andere manier actief in als vrijwilliger.

In mei 2005 keurde het federale parlement het wetsvoorstel betreffende de rechten van de vrijwilligers goed. Met deze nieuwe wet krijgt de vrijwilliger het statuut dat hij/zij al zolang verdient. Onduidelijkheden over de aansprakelijkheid van de vrijwilliger, over de onkostenvergoedingen of over de cumulatie met uitkeringen worden met de nieuwe wet uit de wereld geholpen.

Federaal volksvertegenwoordiger Annelies Storms (spirit), mede-indiener van deze wet, geeft hierover een informatieavond op dinsdag 29 november om 20u. Zij licht de nieuwe wet toe en er is achteraf uitgebreid mogelijkheid om vragen te stellen.

De informatieavond vindt plaats in De Cirk, Zebrastraat 32 te Gent (dichtbij Kinepolis). Er is onthaal vanaf 19.30u. Inschrijven bij CédricVerschooten (02 / 549 82 84 tijdens de kantooruren of cedric.verschooten@spirit.be).

maandag 21 november 2005

De allochtone excuus-truzen van Spirit

In haar column "Excuus-Truzen" in De Standaard van 17.11.2005 haalde journaliste Linda De Win uit naar de Vlaamse allochtone politici die te weinig in beeld komen. Pieter-Jan Devos, adjunct-woordvoeder van spirit geeft tegengas in een lezersbrief (De Standaard, 21.11.2005)

" Met verbazing lazen wij vorige week donderdag ,,Excuus-Truzen'', de column van Linda De Win (DS 17 november). Daarin gooit zij de Vlaamse allochtone politici voor de voeten dat ze te veel buiten beeld zijn gebleven tijdens het debat over de Franse rellen.

Nochtans was Linda De Win uitgenodigd toen spirit zijn ,,zeventig punten voor een interculturele maatschappij'' voorstelde, maar waarschijnlijk was ze verhinderd. Dat is jammer, want anders had ze gehoord hoe Brussels parlementslid Fouad Ahidar vertelde dat veel allochtonen, zelfs van de derde generatie, zich nog altijd niet thuis voelen in België. En hoe Ali Salmi, gemeenteraadslid in Mechelen, uitleg gaf over de povere scholingsgraad van veel allochtone jongeren en over het feit dat sommige allochtone ouders te weinig bij de school van hun kinderen zijn betrokken. Ze had ook kunnen vernemen hoe senator Fauzaya Talhaoui de vinger op de wonde legde van de wraakroepende situatie waarin sommige allochtone vrouwen verkeren.

Wij moeten Linda De Win niet uitleggen dat politici - en allochtone politici in het bijzonder - niet zelf kiezen wanneer en hoe ze in de media komen. Die keuze maken de media meestal zelf.

Twee pagina's verder dan haar eigen column, kon Linda De Win trouwens het pleidooi vinden van Mohamed El Omari van Divers en Actief. Hij wijst erop dat een volwaardige participatie in onze samenleving veel meer is dan louter inburgering. Precies die volwaardige participatie bepleiten wij, want ze is noodzakelijk om tot een samenleving te komen waarin niemand zich uitgesloten voelt, en waar de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen kunnen opgelost worden.

Ten slotte willen we Linda De Win ook uitnodigen op de debatavond die onze ,,Excuus-Truus'' Fauzaya Talhaoui binnenkort organiseert over cultuur en diversiteit'. En misschien kan ze ook eens het boek Lesgeven aan Fatima en Ahmed. Praktijkbundel voor het werken met Marokkanen en Turken van Ali Salmi doornemen. En als ze nog meer zinvolle bijdragen tot het debat wenst, hou ik haar daarvan graag op de hoogte.

Pieter-Jan Devos (De auteur is adjunct-woordvoerder van spirit.) "

zondag 20 november 2005

Van inburgering naar participatie


Mohamed El Omari in een opiniestuk van De Standaard 17.11.2005 over de kwaliteit van de inburgering en participatie.

"Met sancties ga je mensen niet aanzetten om te participeren

De vrees dat de Franse rellen naar België zullen overwaaien is nog niet achter de rug of onze politici gaan in het integratiedebat alweer over tot de orde van de dag: tegen elkaar opbieden over de hoofden van de allochtonen heen, met een focus op verplichtingen, repressie en het aanleren van waarden en normen.

Het nieuwste konijn dat minister van Inburgering Marino Keulen uit zijn hoed toverde, daartoe aangespoord door CD&V-ondervoorzitter Cathy Berx die meende dat zijn beleid te vrijblijvend is (DS 12-13 november), is het feit dat cursisten hun inburgeringscursus zelf moeten betalen (DS 14 november). De recente oproep van de zelforganisaties voor meer inspraak rond minderhedenkwesties is blijkbaar al snel vergeten. Betaal en zwijg lijkt het motto wel, ook al koop je hiermee een kat in een zak.

Waar de minister een sterke nadruk legt op de uitbreiding van de doelgroep van de verplichte inburgering (kwantiteit), zijn wij vooral bekommerd om een volwaardige en langdurige maatschappelijke participatie van de inburgeraars binnen onze samenleving (kwaliteit). Het concept ,,participatie'' is veel ruimer dan het enge begrip ,,inburgering''. Volwaardige participatie is immers een dynamisch proces, een langtermijnproces ook dat men niet door een kortetermijnmaatregel kan opleggen.

Een sanctioneringsbeleid, dat nu ook uitgebreid zou worden met administratieve boetes, is alleszins niet de ideale manier om mensen aan te zetten om te participeren. Vanuit de gedachte dat dwang tegenstrijdig is met emancipatie, is het aangewezen om veeleer te vertrekken vanuit de intrinsieke motivatie van de cursist.

Wij willen dan ook een lans breken voor de duale trajecten. In het huidige Vlaamse inburgeringsbeleid is er een opsplitsing tussen het primair en het secundair inburgeringstraject. De uitvoering van het inburgeringstraject kent dus een 'volgtijdelijke' opbouw, waardoor het uiteindelijke perspectief van de inburgeraar lang buiten beeld blijft. Het inburgeringstraject blijft hierdoor veelal steken in algemeenheden, die geen verband hebben met de plaats in de samenleving die de inburgeraar wenst in te nemen.

Bij duale trajecten staan alle activiteiten binnen het inburgeringstraject in het teken van het doelperspectief van de inburgeraar. Dat is veelal een arbeidsplaats. Maar voor wie (nog) niet gaat werken, kan het ook een andere vorm van participatie zijn, bijvoorbeeld de deelname aan een beroepsopleiding, het ondernemen van sociale activiteiten of het ontwikkelen van bekwaamheden als opvoeder.

We spreken van een duaal traject als het onderdeel taalonderwijs wordt gekoppeld aan trajectonderdelen die kaderen in het doelperspectief. Wat niet betekent dat Nederlands leren niet belangrijk is, maar het is van belang dat het meer contextgebonden gebeurt. Uitgangspunt is dat een inburgeraar het Nederlands beter leert door het op te pikken in de directe omgeving: op straat, op het werk, in een opleiding. Taal is dus geen doel, maar een middel om informatie uit te wisselen, kennis over te dragen en uiting te geven aan emoties.

Duale trajecten met werk als doelperspectief liggen in de lijn van hét speerpunt van het beleid van minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A), met name de aansluiting onderwijs-arbeidsmarkt. Wij zien niet in waarom men daarvoor geen aandacht zou hebben bij het uitwerken van inburgeringstrajecten.

Mohamed El Omari (De auteur is jurist en voorzitter van Divers & Actief.)"

donderdag 10 november 2005

Vlaanderen kleurt : 70 punten voor de interculturele samenleving

Spirit trekt offensief de kaart van de interculturele samenleving en presenteert Vlaanderen kleurt : 70 punten voor de interculturele samenleving.

Zeventig voorstellen over gelijke kansen en verantwoordelijkheid, jongeren en onderwijs, participatie, inspraak en ontmoeting, gelijkheid tussen man en vrouw, werkgelegenheid, emancipatie, meten en bestrijden van discriminatie.

Klinkt als muziek. Sounds like music!

Meer info: www.vlaanderenkleurt.be

Geen stokebranden in Gent!

Eén wagen (1!) is dinsdagavond in Gent in de Kriekerijstraat in brand gestoken. Een vandalenstreek. Daar lacht werkelijk niemand mee. De auto is onze heilige koe en daar blijf je af. Niemand wenst de import van de nieuwste Franse sport “auto fikken”. En dus zingen we allemaal in koor “Touche pas à ma voiture!” De politie denkt er ook zo over (natuurlijk!) en wil de daders “klissen” . Mooi woord, zeker als het uit de mond van Stoere Steven De Smet van de Gentse Flikken komt. De vandalen mogen dus ongerust zijn.

Rel- en mediagevoelige T.V. van ’t EigenBelang was er als de renkippen bij om “ter plaatse af te stappen” en nog dezelfde avond op zijn weblog verslag uit te brengen. Wat is ie snel! De volgende dag verspreidt de Kopman van ’t EigenBelang Gent een persbericht. Beiden leggen de link met de rellen in Frankrijk. Hun bijdragen zijn op bedenkelijke smaak gebracht met de gekende ingrediënten van Blok/’t EigenBelang : snuifje anti-multicul, rechts roeren, wat laten gisten, het wit van het struisvogelei opkloppen, sudderen, lepeltje azijn, wat citroenzuur, een geurtje hier, een sneer daar, niet knuffelen maar goed schudden, geutje olie op ’t vuur, beetje vlam in de pan.

Dikke pech voor de ramptoeristen van ’t EigenBelang toen bleek dat diezelfde avond in de Hogeweg een tweede wagen, puur uit zichzelf in brand was gevlogen (zelfontbranding of auto-ontbranding, het kan!) en hun haring niet braa(i)dde voor een Gentse versie van “Paris, brûle-t-il?”. Het hele verhaal staat op de weblog van buurtbewoner en ooggetuige Steven Noels.

Eén (1!) moedwillig gefikte wagen is wat mager om de brave Gentenaars de Parijse stuipen op het lijf te jagen. Misschien moeten de Gentse EigenBelangers zich eens bezinnen of zij het Gents belang wel echt dienen (Ic Dien?) door zo voor stokebrand te spelen en Gent voor te stellen als een “banlieu maudit”.

zaterdag 5 november 2005

Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen - De gelijkenis

De kopman van ’t EigenBelang Gent schreef een open brief aan het Gentse Nieuwpoorttheater. De opvoering van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen is een provocatie, zo stelt hij, en de theatermakers van Union Suspecte zijn niet meer aan hun proefstuk ( De Leeuw van Vlaanderen) toe.

De affiche voor het theaterstuk schoot hem ook in het verkeerde keelgat. Ik citeer de EigenBelanger “Dat men niet komt vertellen dat dit ontwerp geïnspireerd is op de Middeleeuwse afbeeldingen van een Lieve Vrouw die het kind Jezus borstvoeding geeft. Iedereen kan zien dat het hier niet gaat om het voorstellen van een moeder. De vrouw kijkt zelfs niet naar het kind dat op haar knie zit. Het gaat hier om een vrouw met naakte boezem die gebruikt wordt om met Maria te spotten en om niets anders.”

De EigenBelanger kan er niet onderuit dat de borstvoeding gevende Madonna een geliefkoosd thema was van onze Vlaamse meesters (hier bij Gerard David, maar ook bij Rogier van der Weyden en Hans Memling). In zijn epistel aan het Nieuwpoorttheater benadrukt hij dan ook de verschilpunten tussen de affiche en de gekende schilderijen (die achtergrond!, die blik!) om mede daaruit de kwade bedoelingen van de theatermakers af te leiden.

Voor de verschillen zal er altijd wel een EigenBelang zijn. Maar als wij ondertussen nu eens de gelijkenissen zochten!?

Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen


't EigenBelang in 't geweer tegen de danstheaterproductie Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen van de Gentse theatergroep Union Suspecte.

De affiche links is provocerend voor de brave Vlaamse katholieken, vindt hun lokale leider.

Wat nu met de Vlaamse schilder Pieter Pauwel Rubens die verantwoordelijk is voor het schilderij rechts?


Nablog (05.11.2005): Op de aggregator Blogplanet Gent zijn de 2 afbeeldingen van plaats verwisseld. Geen erg. Een goede verstaander heeft maar een half oog nodig ;-)

maandag 31 oktober 2005

Open Stadion Gent

Spirit Gent lanceerde vandaag het voorstel voor Open Stadion Gent. De Gentse afdeling van spirit, de Vlaamse links-liberalen wil de sociale rol en het maatschappelijk draagvlak van KAA Gent vergroten en de wervende kracht van voetbal voor maatschappelijke doeleinden ten volle benutten.

Spirit Gent sluit zich dus volmondig aan bij de visie die staatssecretaris voor duurzame ontwikkeling en sociale economie Els Van Weert (spirit) aankondigde. Er bestaat een steeds grotere bereidheid bij onze bedrijven om op een maatschappelijk verantwoorde wijze te ondernemen. Het is haar overtuiging dat ook onze voetbalclubs gebaat zijn met het zich omvormen tot maatschappelijk verantwoorde ondernemingen die hun wervende kracht ook benutten voor maatschappelijke doeleinden.

Spirit Gent vraagt KAA Gent en Stad Gent bij de ontwikkeling van het Open Stadion-model in Vlaanderen een pioniersrol te vervullen. De stad en de club zijn immers de ideale partners om van Gent de eerste Open Stadion-stad in Vlaanderen te maken.

Tevens formuleren de Gentse links-liberalen 15 concrete voorstellen om Open Stadion Gent te realiseren.

Open Stadion Gent wordt een belangrijk punt van spirit Gent voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006.
Het volledige dossier in dit pdf-document. Lees meer op www.spiritgent.be/openstadion

zondag 30 oktober 2005

STAM, het Gentse Stadsmuseum, komt er aan


In september 2008 opent STAM, het Stadsmuseum Gent, de deuren. Het STAM biedt een helder overzicht van het Gentse verleden én inzicht in de hedendaagse stad met blik op de toekomst.

Het voorontwerp werd op dinsdag 25 oktober 2005 voorgesteld, in aanwezigheid van Minister van Cultuur Bert Anciaux (spirit) en zowat iedereen die in Gent bezig is met musea en erfgoed.

De Bijlokesite, een cultuurhaven aan de Leie

Het STAM ligt op de historische Bijlokesite, een groene oase vlakbij het Gentse stadscentrum.

De stad Gent trekt voor de Bijlokesite volop de kaart van kunst en cultuur. Zeven eeuwen lang stond ziekenzorg centraal op de Bijloke. Een kwarteeuw geleden kwam hier een eind aan. Deze historische plek moet dé “volwaardige cultuurhaven aan de oevers van de Leie” worden, aldus cultuurschepen Sas van Rouveroij (VLD).

Op de Bijlokesite heeft de Hogeschool Gent zijn centrale administratie, de Academie en een deel van het Conservatorium gehuisvest in het voormalig Burgerlijk Hospitaal. De Hogeschool Gent plant een nieuwbouw waar de kunstrichtingen worden samengebracht

Tal van culturele organisaties als Concertzaal de Bijloke Gent, Kunstwerk(t), IBK (Initiatief Beeldende Kunst), IAK (Initiatief Audiovisuele Kunst), Mediadesk België Vlaamse Gemeenschap, Circusvlo, Gent Cultuurstad (Erfgoedcel Gent), de Operastudio Vlaanderen, VLAMO (Vlaamse amateurmuziek-organisatie), het Reproductiefonds Vlaamse Musea en de koepelorganisatie Vlaamsekunstcollectie hebben er hun thuishaven gevonden.

De vier concertlocaties van de Bijloke Concertzaal worden beter geïntegreerd: de 13de-eeuwse concertzaal, het 16de-eeuwse Craeckhuys, de 19de-eeuwse bibliotheek en het auditorium van het anatomisch instituut. In oktober 2006 zullen de gerestaureerde concertlocaties samen plaats bieden aan ruim 2.000 mensen.

'Dergelijke cluster van vier zalen is uniek in Europa', legt cultuurschepen Van Rouveroij uit. 'Muziek uit een bepaalde periode kan hier ook gebracht worden in een gebouw uit diezelfde periode. Dat kunnen eigentijdse zalen zoals het Brugse Concertgebouw of deSingel in Antwerpen niet bieden. En op die manier wordt ook een uniek stukje historisch patrimonium bewaard.'

De Bijlokesite lijkt nu wel één groot bouwwerf. Tegen 2008 zou alles rond zijn. Het Muziek Lod en Les Ballets C de la B moeten er dan hun repetitieruimtes kunnen betrekken. Ook Blue Note en het Festival van Vlaanderen zullen er terecht kunnen voor hun festivals. En dan moet ook het stadsmuseum STAM operationeel zijn.

De heraanleg van de tuinen wordt een extra bindend element tussen de diverse initiatieven


Met MAS en STAM waait een frisse wind door de erfgoedsector

Dé blikvanger van de Bijlokesite wordt onbetwist het nieuwe stadsmuseum STAM. Minister Anciaux stak bij de voorstelling van het voorontwerp zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken. Hij stond als minister van Cultuur in de vorige legislatuur aan de wieg van dit project, dat samen met het Museum aan de Stroom (MAS) in Antwerpen op de rails werd gezet. Hij is er vast van overtuigd dat “dit alles beslist een cruciale bijdrage zal leveren aan de uitbouw van de erfgoedsector tot een effectief volwaardige partner in de Vlaamse culturele wereld”.

De discussies binnen de Gentse erfgoedsector (met de nota “Synergie 2000”) lagen aan de basis van het nieuwe erfgoedbeleid. Mede onder impuls van het werkveld kon Anciaux “cultureel erfgoed” als autonoom beleidsdomein op de kaart zetten.

Met het Erfgoeddecreet van mei 2004 werd het erfgoedveld grondig hertekend. “De haast exclusieve focus op behoud en beheer, op het materiële welzijn van historische gebouwen en artefacten verdween omdat veel meer nadruk wordt gelegd op de maatschappelijke betekenis en relevantie van dit ontzagwekkend patrimonium”. In de media was hier nauwelijks aandacht voor, in tegenstelling tot de enorme (media)belangstelling voor het Kunstendecreet dat overigens pas op 1 januari 2006 in werking treedt. Anciaux riep de professionele spelers uitdrukkelijk op zich bij de verbreding van het erfgoedveld, met inbegrip van de brede sector van de volkscultuur, niet op te sluiten in een ivoren toren, maar integendeel in de voorlinie te staan.

“De verdere uitbouw van het geïntegreerd en integraal erfgoedbeleid is een belangrijke uitdaging voor deze bestuursperiode”, aldus Anciaux. STAM en MAS krijgen van de cultuurminister de opdracht mee om dé ambassadeurs te zijn voor de frisse wind die thans door de erfgoedsector waait.


Het concept: Gent - stedelijkheid - synergie

Het topstuk en vertrekpunt van het museum blijft Gent. Het STAM wordt het instrument om de stad te ‘lezen’, om oude stadsweefsels weer zichtbaar te maken en om krijtlijnen voor toekomstige ontwikkelingen te ontdekken. Het STAM wordt geen stoffig museum of een geschiedenisboek aan de muur, maar een handleiding om vertrekkend van Gent “de stad” te leren kennen. Gent is een stad is met vele gezichten. Gent kan dan ook het algemene verhaal van stedelijkheid vertellen. Zo verduidelijken de projectleiders Hendrik Defoort en Christine De Weerdt

Het STAM is een medespeler in het erfgoedveld, aanvullend op de expertises die in archieven en musea aanwezig zijn. Het STAM wekt enthousiasme op voor de stad en heeft een belangrijke doorverwijsfunctie. De natuurlijke partners zijn De Zwarte Doos (archeologie en stadsarchief), het MIAT en het Huis van Alijn, de Sint-Pietersabdij, de dienst Monumentenzorg en de dienst Stedenbouw en Ruimtelijke Planning.


STAM is mee met de tijd en toekomstgericht

Het STAM werpt eveneens een blik op de toekomst. De hedendaagse stad is voortdurend in verandering, stadsvernieuwing is een continu proces. Bepaalde openbare werken, stedenbouwkundige en/of architecturale projecten worden in het STAM voorgesteld en in een bredere context geplaatst.

Er komen ook tijdelijke tentoonstellingen. Een eerste is al voorzien voor september 2006: ‘Van Gent Morgen tot Gent Nu. 35 jaar stedenbouw en ruimtelijke planning’. Sinds de internationale stedenbouwkundige wedstrijd ‘Gent Morgen’ uit 1971 werden verschillende plannen gemaakt. De tentoonstelling toetst die plannen aan de evolutie van de stad.


Het STAM: infrastructuur en invulling

Het STAM bestaat uit drie grote delen: de abdij, het klooster en een nieuwbouw. De drie delen worden inhoudelijk complementair ingevuld. De Gentse stadsarchitect Koen Van Nieuwenhuyse ontwierp het nieuwe toegangsgebouw. Hij tekende ook voor de omvorming van het EGW-gebouw tot Stadsbibliotheek en het voormalige Casino tot het SMAK.


Steun van Vlaamse Gemeenschap, Provincie en Stad

De stad Gent is de bouwheer. De totale kostprijs van STAM bedraagt 12, 6 miljoen euro. De Vlaamse Gemeenschap komt met 8, 6 miljoen over de brug. De Provincie Oost-Vlaanderen met 1,9 miljoen euro en de Stad Gent met 2 miljoen euro.


STAM biedt ruimte voor stadsklassen

Museumbezoekers kunnen na een bezoek aan het STAM de zéér nabije stad intrekken om op ontdekkingstocht te gaan. Thematische stadswandelingen kunnen vertrekken aan het STAM.

Het spreekt vanzelf dat aan de Bijloke moet voorzien worden in parkeerplaatsen voor toeristenbussen, en diverse pendelmogelijkheden te land en te water.

Het STAM wordt zeker ook de uitvalsbasis voor stadsklassen in Gent. Stadsklassen zijn een stedelijke variant van de bos- , heide- en zeeklassen, al jaren een beproefd recept voor ervaringsgericht leren.

Na een introductie tot de stad en haar geschiedenis kunnen de kinderen en jongeren zich enkele dagen onderdompelen in het stadsleven. Zij leren monumenten en musea kennen, maar bezoeken ook diverse stadsdiensten en privé-bedrijven. Ze ervaren dan hoe een stad functioneert (mobiliteit, milieu, stedenbouw, haven). De jongeren logeren in Gent en kunnen ‘s avonds deze stad van kennis en cultuur smaken (concert, theater, film). Als afsluiting maken de deelnemers aan de stadsklas een eigen ‘stadsmonitor’’ (teksten, beelden, geluidsfragmenten …) die zij presenteren in het STAM.


Hoge verwachtingen voor het STAM

Bij de voorstelling van het voorontwerp formuleerde de Gentse cultuurschepen Van Rouveroij kort maar krachtig wat voor hem de missie van het STAM is “ Het STAM moet enthousiasme opwekken voor de stad in het algemeen en Gent in het bijzonder. Het mag geen museum zijn voor specialisten, maar voor iedereen.”

Minister van Cultuur Bert Anciaux trok de horizont wat verder open. Er zijn in Europa talloze steden met 230.000 inwoners, maar slechts enkele hebben de rijkdom en diversiteit van Gent. De aanwezigheid van de Universiteit en de Hogescholen zijn een unieke troef. Cultuurminister Anciaux gelooft dat het STAM een perfect medium kan zijn om heel wat cultureel kapitaal dat daar wordt opgebouwd, ook maatschappelijk te valoriseren.

Het STAM zal zeker en vast “een plek creëren waar de aangehaalde rijkdom en diversiteit van Gent en de talloze erfgoedcollecties die hier beheerd worden, zullen getoond worden voor velen. Alle belangrijke accenten voor het geïntegreerd en integraal erfgoedbeleid zijn hier aanwezig: vorming en deskundigheid, samenwerking en participatie, en ons eigen Vlaams erfgoed”.


Meer informatie? Bezoek de webstek http://www.stamgent.be om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen van het STAM

maandag 24 oktober 2005

Kleur het generatiepact

Mohamed El Omari (foto) , voorzitter van de Gentse interculturele vereniging Divers & Actief, wil meer kleur in het generatiepact. Hieronder zijn lezersbrief in De Standaard van 24.10.2005.

"Een kleurloos Generatiepact

Allochtonen vragen zich niet af hoe lang ze nog moeten werken, maar hoe lang ze nog werkloos blijven

De vette jaren van vroegtijdige brugpensioneringen, rijkelijke canada dry-regelingen en begrotingen in evenwicht zijn achter de rug. Er moest dringend ingegrepen worden: het Generatiepact was geboren.

Vanuit diverse hoeken werd al met scherp geschoten op de boreling: er was te weinig geluisterd naar de jongeren, en de vrouwen waren ook niet helemaal tevreden. Nog een andere kansengroep op de arbeidsmarkt, de allochtonen, hebben we nog niet gehoord in dit belangrijke debat. Wijst dit op een gebrek aan maatschappelijke betrokkenheid? Neen, het wijst er op dat allochtonen niet zozeer bezig zijn met de vraag hoe lang ze zullen moeten werken, maar veeleer met de vraag hoelang ze nog werkloos zullen zijn. Terwijl men het er nu vooral over heeft dat er te weinig ouderen aan het werk zijn in België, ijveren de zelforganisaties van etnisch-culturele minderheden sinds jaar en dag voor het verhogen van participatiegraad van (jonge èn oudere) allochtonen op de arbeidsmarkt.

Dat met deze vraag geen rekening werd gehouden bij de opmaak van het Generatiepact is veelzeggend: inspraak van etnisch-culturele minderheden is nog steeds een utopie als het gaat over belangrijke (sociaal-economische) dossiers.

De aandacht die het Generatiepact besteedt aan de werkloosheid onder allochtonen staat dan ook in schril contrast met de omvang van dit probleem. Welgeteld één actiepunt schenkt specifieke aandacht aan allochtonen', het gaat dan over het vergroten van de vormingsinspanningen. Voorts is er de vage intentie om bedrijven te stimuleren tot het opzetten van diversiteitplannen. Dat is het zowat.

In het debat over het Generatiepact gaat er bijzonder weinig aandacht naar de arbeidsmarktsituatie van allochtonen. De premier had het in zijn beleidsverklaring over twee grote uitdagingen voor de eenentwintigste eeuw: de globalisering en de vergrijzing. De uitdaging om iedereen volwaardig te laten participeren in een interculturele samenleving is hem jammer genoeg ontgaan.

Ook de vakbonden maken van de participatiegraad van allochtonen op de arbeidsmarkt geen prioriteit. In de stakingsoproep voor 28 oktober verwijzen ze er wel zijdelings naar dat ,, de meeste allochtonen vergeefs werk zoeken'', maar voorts koppelen ze daar geen concrete eisen aan.

Dit is geen klaagzang van allochtonen die zich graag wentelen in hun slachtofferrol. Net zoals de eerste generatie allochtonen een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de totstandkoming van de huidige welvaartsstaat, zijn de volgende generaties vragende partij om de verworvenheden mee in stand te helpen houden. Maar dan moet de overheid ze daar wel de kans toe geven, onder meer door de discriminatie op de arbeidsmarkt te bestrijden en zelf meer allochtonen aan te werven.

Er mag dus wat meer kleur gegeven worden aan het Generatiepact. Als onze premier beweert ,,niet te doen wat leuk is, maar wat noodzakelijk is'', dan houdt hij daar rekening mee."

Mohamed El Omari (De auteur is de voorzitter van Gentse interculturele vereniging Divers & Actief.)

Nablog 25.10.2005: Mohamed legt het uit op 'Voor De Dag' van 25 oktober op Radio 1 . Ga naar "Houdt het Generatiepact voldoende rekening met werkloze allochtonen (Jacques Dewulf)". Klik op 'luister' om te luisteren. Of kijk op 25.10 om 23u20 naar de tweede aflevering van Morgen Beter op Canvas.



vrijdag 21 oktober 2005

Duurzame ontwikkeling in Gent

Nu zaterdag en zondag is het eerste weekeinde van de duurzame ontwikkeling (DO), een initiatief van Els van Weert (spirit), Staatssecretaris voor Duurzame Ontwikkeling en Sociale Economie. Alles wat je ooit al willen weten over Duurzame Ontwikkeling zoals "Is dat duur? Wat wordt er dan ontwikkeld? En hebben ze dat in Gent ook? (tuurlijk!)" vind je op de webstek 'Kom eens langs bij DO'. Of loop dit opendeurweekeinde zelf eens langs bij de Gentse DO-bedrijven.

dinsdag 18 oktober 2005

Een minimum (Ramsey Nasr)

Gisteren, 17 oktober 2005, waren we op het Sint-Amandsplein in Gent - vlakbij de Steen van de mensenrechten aan het Sint-Pietersplein - voor de Werelddag van verzet tegen extreme armoede. Aangrijpende getuigenissen uit de Vierde Wereld, succesverhaaltjes, eerste verwezenlijkingen, volgende stappen ... en beloften van instanties en politiek.

Vlaams volksvertegenwoordiger Jan Roegiers (spirit) had een paar dagen voordien het voorstel gelanceerd om tenminste 1% van de inzet van de SuperLotto van 17 oktober te voorzien voor de verenigingen waar armen het woord nemen. Zijn federale spirit-collega Koen T'Sijen diende op 17 oktober een wetsvoorstel in om de overmatige schuldenlast van 350.000 gezinnen te verlichten.

Maar terug naar de herdenkingen van die dag. Dit bericht vond ik op Indymedia Belgium over 17 oktober in onze zusterstad Antwerpen.

"....Het zesde gedicht van Antwerps stadsdichter Ramsey Nasr gaat over armoede. Het gedicht prijkt op een gevel bij een OCMW-zetel in Antwerpen. Nasr baseerde zich onder meer op een aantal gesprekken die hij met armen had over het leven, hun vreugdes en verdriet en over wat het betekent om in armoede te moeten leven. De Antwerpse verenigingen waar armen het woord nemen, willen met dit gedicht armoede ruim onder de aandacht brengen.

Een minimum


lees me dan
luister dan zacht

ik ben de muur
en muurvaste man

jarenlang zitten
mijn lief en ik stil

tegen dit plafond
van gitzwarte kas

en vanaf ons vel
begint de bodem

en daar is geen rek
om haar te omarmen

zij zit ertussen
ik zit eronder

en ja ik heb niks
jazeker ik ben niks

maar godmiljaar
ik kan overleven

ik knok tot nu
de jaren rond
van beens af aan
tot aan mijn dood
zal ik tegen u
dit plafond
en alle ogen
in uw mond
opknokken

ik zal uit mijn pree
tevoorschijn komen

meewandelen onder haar
met mijn kansarme zon

en rondbazuinen

hier staan wij
klein en fier

lijk een mens
op een plein

en ik zou met u niet willen ruilen
ik zou er geld voor willen geven

om net als u
mezelf te zijn


Nablog 24.10.2005: Audio-versie van "Een minimum" door Ramsey Nasr zelf (17.10.2005) te beluisteren op Stadsdichterpodcast. Levensécht


zondag 16 oktober 2005

Joyeux Noël - Merry Christmas - Frohe Weihnachten

De openingsfilm "Merry Christmas" van Christian Carion (1963) gezien op het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen. Ontroerend en aangrijpend. Een mens zou er pacifist van blijven.

De film gaat over de historische verbroederingen tussen de elkaar bestrijdende soldaten aan het westelijk front tijdens Kerstmis 1914. Op de boekenbeurs 2004 kreeg ik hierover het met foto's geïllustreerde boek "De kleine vrede in de Grote Oorlog" van Michael Jürgs in mijn handen. Als ik me niet vergis, beschrijft dit boek ook de verbroedering aan het Vlaamse IJzerfront of begint er zelfs mee.

De anti-oorlogsfilm "Joyeux Noël" (alias Merry Christmas) loopt in de bioscoop vanaf 9 november 2005 in de Franse, vanaf 30 november in de Belgische bioscopen. Over deze gebeurtenissen werd ook een documentaire gemaakt die op 11 november te zien is op een pak Franstalige zenders waaronder RTBF. Film, documentaire en boek zijn aanraders voor wie in de periode van Wapenstilstand tot Kerstmis waardig wil her-denken.

Nablog (18.10.2005): Ik heb ondertussen het boek van Jürgs erop nagelezen. Jürgs beschrijft inderdaad ook de verbroedering aan het IJzerfront.

vrijdag 7 oktober 2005

De Waalse Krook

Persmededeling donderdag 6 oktober na het overleg tussen minister Bert Anciaux (spirit) en een delegatie van het stadsbestuur van Gent.

"Minister Bert Anciaux overlegt met delegatie Gentse stadsbestuur

Vlaams minister voor Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel Bert Anciaux heeft
deze ochtend overleg gepleegd met een delegatie van het stadsbestuur van
Gent. De delegatie bestond uit burgemeester Frank Beke (sp.a), schepen
van Cultuur Sas Van Rouveroij (VLD) en schepen van Milieu, Groen en
Gezondheid
Lieven Decaluwe (spirit). Op de agenda stond slechts een
onderwerp: de toekomstige invulling van de Waalse Krook.

Zoals bekend besliste minister Anciaux vorige week dat het Forum voor
Muziek, Dans en Beeldcultuur in zijn huidige vorm niet realiseerbaar is.
Wel voorzag de minister in zijn investeringsenveloppe voor culturele
infrastructuur een bedrag van 20 miljoen euro voor een alternatieve
invulling op de Waalse Krook. Het is over deze invulling dat vandaag een
eerste overleg plaatsvond.

De minister beklemtoonde dat hij de hoge ambities die Gerard Mortier en
het stadsbestuur koesterden met het Forum, ten zeerste kon appreciëren.
Ook stelde hij dat het voorbereidende werk dat werd uitgevoerd van groot
nut zou zijn bij de ontwikkeling van het alternatieve plan. De minister
wees er op dat hij met de injectie van 20 miljoen euro een zeer
duidelijk signaal heeft gegeven over zijn positieve intenties ten
aanzien van Gent, wat door de delegatie van het stadsbestuur werd
bevestigd. Nu moet werk gemaakt worden, stelde de minister, van een
intensief overleg om vorm te geven aan het nieuwe project, waarvoor hij
een breed maatschappelijk draagvlak wil vinden. Uitgangspunt voor dit
nieuwe project is een bibliotheek-mediatheek, met daarbij het luik
nieuwe media dat in het oorspronkelijke Forumconcept reeds aanwezig was.
Alle partijen zijn het eens dat hiervoor architectuur van wereldniveau
wordt ingezet.

De minister en de delegatie van het Gentse stadsbestuur kwamen overeen
eerstdaags een gemengde werkgroep op te richten die op korte termijn
voorstellen moet formuleren over de inhoudelijke invulling van het
nieuwe project. De delegatie vroeg aan de minister om de leiding van
deze operatie op zich te nemen. De minister zal zich daarbij laten
bijstaan door een projectmanager die het concrete, dagelijkse traject
zal begeleiden.

Ook zal de minister eerstdaags contact opnemen met het provinciebestuur
van Oost-Vlaanderen om hun standpunt terzake te leren kennen.

In elk geval moet voor het einde van het jaar duidelijk zijn welke
richting het nieuwe project uitgaat en op welke termijn het zal
gerealiseerd worden. De minister roept alvast alle betrokken partijen in
het Gentse op om constructief mee te werken aan dit nieuwe plan.

Meer informatie:

Geert Marrin
Woordvoerder minister Anciaux
0474/66.33.78

Nathalie De Neve
Woordvoerder schepen Sas Van Rouveroij
09/266.51.86 of 0485/59 69 34"


Zie ook een vroegere post De Krook (= het Gentse Forum) op mijn blog. Info over Forum-project en architectuurwedstrijd met het bekroonde ontwerp Neutelings Riedijk en de twee andere projecten Toyo Ito & Associates en Andrea Branzi en Samyn en Partners.

donderdag 29 september 2005

Voor de zon onze ogen sluit

Aanstaande maandag is er een gedeeltelijke zonsverduistering. Wie er veilig wil naar kijken, mag dat niet met het blote oog doen. De webstek www.eclips2005.be informeert over veilige en onveilige waarnemingsmiddelen. Deze webstek van de Volkssterrenwacht Urania geeft ook een overzicht van de verkooppunten (ook in het Gentse!) van veilige eclipsbrillen aan 2 euro. Maar! De opticiens zijn zondag en maandag gesloten. Zaterdag is dus de allerlaatste dag dat we een veilige eclipsbril kunnen kopen. Vertoefde ik de voorbije dagen in een ander zonnestelsel? Ik heb hier pas weet van sinds gisteren.

De eclips start maandag 3 oktober om 09.51 uur. Om 11.04 uur wordt het maximum, in dit geval een bedekking van 64 procent, bereikt. De verduistering is om 12.22 uur helemaal voorbij.

En nu naar Geltmeyer, mijn betere opticien in de Lange Violettestraat!

maandag 26 september 2005

32.000 vredesbomen

Tweeëndertigduizend vredesbomen - 1 voor elke atoombom - worden tijdens het plantseizoen in november 2005 in een vredesbos in Vilvoorde geplant door wat ik zou noemen de "Verenigde Vlaamse Vredesbewegingen". Forum voor Vredesactie, Vrede, Voor Moeder Aarde, Verbond VOS-Vlaamse vredesvereniging en IJzerbedevaartcomité en nog zoveel meer vredesorganisaties willen allemaal de kernwapens de wereld uit.



Vanmiddag was er op de Korenmarkt in het kader van de Vlaamse vredesweek een steunactie door Gentse verenigingen. Ook Spirit Gent kocht 100 bomen voor het vredesbos en onze drie Gentse spirit-mandatarissen, schepen Lieven Decaluwe, federaal volksvertegenwoordiger Annelies Storms en Vlaams volksvertegenwoordiger Jan Roegiers tekenden plechtig het contract. De stad zoekt nog een geschikte locatie voor ergens een Gents vredesbos(je). Ideeën welkom.

Vlnr Spirit'ers Annelies Storms, Jan Roegiers, Lieven Decaluwe en sp.a schepen Marina Hoornaert

vrijdag 23 september 2005

Forum - Circus Mahy - KANTL

Minister Bert Anciaux (spirit), Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel, ontwikkelt een globaal plan voor de culturele infrastructuur. In de persmededeling van 23.09.2005 heeft Bert Anciaux het ook over de Gentse dossiers van het Forum, het wintercircus Mahy en de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde (KANTL).

Hier volgt het bewuste uittreksel. Daar moeten we ons in Gent toch eens over bezinnen.

"....Het Forum en Gent

Ik wil een bijkomende toelichting geven bij mijn standpunt over het Forum in Gent. Ik heb de ambitieuze en planmatige aanpak van dit dossier altijd bijzonder gewaardeerd. Ook de grote inspanningen die werden geleverd om een breed draagvlak te creëren en de bevolking daarbij intensief te betrekken verdienen alle lof. Maar de twijfels die ik al formuleerde in mijn beleidsnota 2002-2004 zijn niet weggenomen. Ik denk niet dat een Forum voor de podiumkunsten het juiste antwoord is. Los van de discussie die daarover op het niveau van Gent zelf is gevoerd, moet ik vaststellen dat samenwerkingsverbanden met de grote Vlaamse instellingen niet gerealiseerd zijn en dat er ook geen sprake is van een taakverdeling of een synergie met vergelijkbare grote spelers als deSingel in Antwerpen of het Concertgebouw in Brugge. Beide elementen werden door de initiatiefnemers zelf cruciaal genoemd voor het welslagen van het project. Ik stel ook vast dat de exploitatiekost volledig wordt doorgeschoven naar de Vlaamse Gemeenschap en dat Stad en Provincie op dat vlak elke verantwoordelijkheid afwijzen. Ook hier geldt wat ik eerder al signaleerde in mijn beslissingen rond het Kunstendecreet: de grenzen van de groei komen langzaam in zicht, veel ruimte voor nieuwe initiatieven is er niet meer.

Ik blijf er evenwel van overtuigd dat Gent nood heeft aan een nieuwe architecturale ruimte, aan een belangrijke ontmoetingsplek en vuurtoren binnen de stad. De belangrijkste culturele infrastructuur in de stad dateert uit de 19° of begin 20° eeuw en het klopt dat dit op termijn een handicap kan vormen voor nieuwe ontwikkelingen. Ik wil voluit gaan voor een forse investering in nieuwe en vernieuwende architectuur van wereldniveau en ik vind dat men moet kiezen voor ambitieuze doelstellingen. Die doelstellingen mogen wat mij betreft best wat hoger gegrepen zijn dan het alternatief dat enkele maanden geleden werd geformuleerd. Ik vind een nieuwe bibliotheek een interessante piste, maar dan moeten we wel nadenken over een unieke en wat mij betreft zeer ambitieuze invulling. Zij kan de spil en het centrum vormen van een ruimer plan waarin een aantal elementen uit het Forum worden meegenomen: de aandacht voor nieuwe media en beeldende kunst, de grote openheid naar de stad en zijn bewoners en de samenwerking met andere grote spelers in Gent zoals het Filmfestival kunnen daarbij bepalende elementen zijn. De budgettaire ruimte is voorzien, het is nu zaak om goed na te denken over de invulling van dat Forum bis. Ik doe bij deze een warme oproep aan de initiatiefnemers van het Forum om hun ervaring en know how ter beschikking te stellen voor de ontwikkeling van dit alternatief.

Daarnaast pleit ik er nadrukkelijk voor om op de symbolische plek waar het Circus Mahy staat een hedendaags circuscentrum te bouwen. Ik ben ervan overtuigd dat Vlaanderen nood heeft aan een centrum voor circus- en straattheater en dat zo’n initiatief een enorme impuls zou kunnen geven aan de ontwikkeling van een hedendaagse variant op deze uitgesproken volkse cultuur. Gezien de uniciteit van dit project ben ik bereid middelen te zoeken in mijn begroting om de exploitatie van zo’n Vlaams circuscentrum mee mogelijk te maken.

Volledigheidshalve kan ik hier ook aankondigen dat ik een oplossing heb gevonden voor de omstreden verkoop van het Huis van Oombergen, de thuisbasis van de Koninklijke Academie voor Taal en Letterkunde (KANTL). Het gebouw wordt niet verkocht en blijft eigendom van de Vlaamse Gemeenschap. Wel ga ik het in langdurige erfpacht geven en het zelf terug inhuren, waarmee ik alle doelstellingen realiseer die aan de basis lagen van mijn oorspronkelijke beslissing: ik maak middelen vrij om mijn begroting in evenwicht te brengen maar tegelijk zal de erfpachter in het gebouw de nodige renovatiewerken uitvoeren, waarvoor ik geen middelen had. De KANTL zal ook in het Huis van Oombergen gehuisvest blijven, maar door een betere indeling en invulling van de bestaande ruimtes zal het historisch meest waardevolle deel van het gebouw een publieke bestemming krijgen en daardoor voor een breed publiek toegankelijk worden... "

zaterdag 17 september 2005

Festival van Vlaanderen




Een beetje OdeGand gedaan, ditmaal zonder waterpas aan een "brolkuurde". Op de Cultuurmarkt een lading brochures ter verdere verwerking zelf verzameld. Of ongevraagd in de handen gestopt gekregen.

De "Fanfare Kimbanguiste" bracht Afrikaanse kleur vanop de Barge aan de Korenlei. Leie, waarom ben je nog geen Congostroom? En wanneer swingt Gent als Matonge?

's Avonds Wim Mertens voor de Verenigde Gras- en Korenlei (wat de Dam is/was voor Amsterdam). Geïllustreerd door de Symfonie der Stenen? Ik heb toch zo'n klank-en-lichtspel vermoeden. Natuurlijk genoten van de muziek. En neen, Wim Mertens heeft géén plagiaat gepleegd van de Proximus-tune of er zowat op geïmproviseerd. Herkenning (Ah!) en verwarring (Oh!) bij het publiek. De Proximus-tune "Struggle for Pleasure" is van Wim Mertens himself. Nah! Goed om weten.

Vuurwerk tenslotte om het Festival van Vlaanderen voorgoed in te knallen. Chinees vuurwerk zeiden ze, maar dat vuurwerk is toch altijd al Chinees geweest? De Chinezen hebben dat éééuwen geleden toch uitgevonden?! Akkoord, maar dit jaar toch maar extra vermelden hoe Chinees het vuurwerk wel is. Wellicht om de jaarbeurs-Chinezen goed te stemmen. Altijd goed voor de toekomstige haventrafiek. Je weet maar nooit. Het Chinees vuurwerk dus, het knalde als in de tijd van de Vlaamse monnik Willem Van Rubroek en Marco Polo. Of nog harder. En 't was wreed schoon. En 't Festival 2005 was definitief geopend.

vrijdag 2 september 2005

Cambio-autodelen….wordt vervolgd

De match Landuyt-Noreilde over de Kafkaïaanse Cambio-parkeerboetes is nog niet uitgespeeld of daar betreedt Gentse schepen Karin Temmerman het veld. Zij komt met het ei van Cambio: schaf de parkeerretributie af…… voor de voorbehouden vaste parkeerplaatsen voor de Cambio-deelauto’s. Haar voorstel kan nog stuiten op “federale wetten en praktische bezwaren” maar de Gentse gemeenteraad van september zal er zich toch al over uitspreken. Wordt vervolgd.

woensdag 31 augustus 2005

P90-machinegeweer kopen?


Het gerecht van Hasselt leverde vorige week goed werk. Na 10 maanden voorbereiding werd een bende wapensmokkelaars opgerold. Bij de buit ook 2 P90-machinegeweren van onze Nationale Fabriek FN. Voor een legale P90 betaal je 1.000 euro. Een exemplaar dat ‘van de vrachtwagen gevallen is’ kan 10.000 euro waard zijn. P90’s zijn lichte en gemakkelijk hanteerbare handwapens met een enorme vuurkracht. Ze schieten dwars door een kogelvrije vest.

Spirit heeft zich vroeger al tegen de aanmaak van deze moordwapens verzet. Hoe je het draait of keert, een bepaald percentage van de wapenproductie komt uiteindelijk in het illegale circuit terecht. Dat werd vorige week nog maar eens bewezen.

Toch een P90 kopen? Dat doe je hier. Of had u eerst nog wat productinformatie gewenst?

zaterdag 27 augustus 2005

Cambio-autodelen en Kafka


Cambio-autodelen aan de Visserij (foto Cambio)

De Gentse senator Stefaan Noreilde (VLD) haalde in de komkommertijd het regionale nieuws met zijn Kafka-verhaal over de Cambio-parkeerboetes. (De Gentenaar, De Morgen, Het Laatste Nieuws van 06.08.2005, AVS, de Gazet van Antwerpen van 19.08.2005).

De jongste twee maanden kreeg het autodeelproject van Cambio 50 parkeerretributies aan haar broek. Bijna één per werkdag, reken maar. Aan 20 euro per stuk kostte dat al 1.000 euro aan Cambio. Als dat zo doorgaat, zou dat tot 6.000 euro (240.000 BEF) per jaar kunnen oplopen. En dat enkel en alleen voor het parkeren op de nochtans voorbehouden Cambio-parkeerplaatsen. Vooral aan de standplaats Fabiolalaan aan het Sint-Pietersstation is men gul met het uitschrijven van parkeerbonnen maar ik heb in mijn Cambio aan de standplaats Visserij toch ook al een parkeerbon gevonden.

Paradoxaal allemaal, want juist autodeelprojecten halen auto’s uit het verkeer en maken parkeerplaatsen vrij. Cambio is in België actief in 8 steden. In Gent is het een project van Taxistop, De Lijn en de stad Gent. De 155 Gentse Cambio-deelnemers haalden in december 2004 met hun 7 deelauto’s op 3 standplaatsen (Begijnhoflaan, Visserij, Fabiolalaan) zo’n 45 wagens uit het verkeer. Ondertussen tellen we in Gent meer dan 250 Cambio-autodelers voor 10 deelauto’s.

Het probleem van de Cambio-parkeerboetes stelt zich enkel in Gent omdat onze stad de enige is waar de Cambio-wagens op betalende parkeerplaatsen (met parkeerbeugel) staan. Het Gentse stadsbestuur kan het niet maken om die auto’s niet te laten beboeten. Iedereen weet hoe gevoelig parkeerretributies in Gent liggen. Gefundenes Fressen voor dwarsliggers en zuurpruimen die er nog eens een Chicago-verhaal aan kunnen ophangen.

Federaal Verkeersminister Renaat Landuyt (SP.a) heeft een koninklijk besluit klaar om aan het probleem te verhelpen. Stefaan Noreilde vreest dat het advies van de Raad van State hierover, wegens de niet-hoogdringendheid (!?) van de adviesvraag, nog lang op zich zal laten wachten. Hij heeft zoveel geduld niet en diende in de Senaat een wetsvoorstel in om de mogelijkheid van een gemeentelijke vergunningkaart voor parkeren in te voeren. Zo’n kaart verleent dan een vrijstelling aan bepaalde categorieën als huisartsen, vroedvrouwen, gezondheidswerkers, leveranciers….en autodelers.

Het maakt voor mij niet uit wie eerst aan de lijn komt: het Koninklijk Besluit van minister Landuyt dat deze zaak eens en voorgoed op federaal niveau regelt (liefst, vinden ook de stad en Cambio) of het wetsvoorstel van senator Noreilde dat de gemeenten autonomie hierover verleent (kan/mag ook).

Als er daardoor maar snel een einde komt aan de absurde situatie dat juist een project dat een oplossing biedt voor mobiliteit en parkeren bestookt wordt met parkeerboetes. Zoiets is Kafkaïaans. Met die 6.000 euro per jaar die nu naar onzinnige boetes gaan, kan je al flink wat investeren in duurzame mobiliteit.

Nablog 01.09.2005: Het schepencollega besliste deze week om het parkeerretributiereglement te wijzigen (gezien op AVS, 01.09.2005). Cambio-parkeerplaatsen worden net als parkeerplaatsen voor gehandicapten vrijgesteld van parkeerretributie. Dag Kafka!

woensdag 24 augustus 2005

Light Rail sneltram voor Gent


De Light Rail van Karlsruhe (Duitsland)

Vlaams volksvertegenwoordiger Jan Roegiers (spirit) wil het aangekondigde NMBS-proefproject voor de Light Rail naar Gent halen. Zijn voorstel ligt in de lijn van eerdere spirit-pleidooien voor een Gewestelijk Expres Net (GEN) in onze regio en een rechtstreekse treinverbinding Gent-Dampoort – Brussel.

Light Rail combineert trein én tram in één vervoermiddel. Je kan ook spreken van Light Train, sneltram, treintram, tramtrein etc… . Niet de reiziger stapt over, maar het openbaar vervoermiddel (trein – tram) schakelt over van trein- naar tramsporen en –beddingen en vice versa. Deze moderne combinatie van tram en trein verbindt stedelijke en landelijke gebieden, maar schept ook mogelijkheden voor (stedelijke) ontwikkeling. Het bereik, het reizigerscomfort, de frequentie en de snelheid van het openbaar vervoer worden met de Light Rail enorm opgedreven. De Nederlandse Light Rail Atlas biedt hierover een schat aan informatie en heel wat inspiratie. Het ziet er allemaal futuristisch uit…maar het rijdt in zoveel steden in de wereld. Waarom niet in Gent?

Naar aanleiding van het Gentse referendum over het openbaar vervoer werd er door actiegroepen en politieke partijen al heel wat gebrainstormd en studiewerk verricht over mobiliteit en aangepaste vervoermiddelen voor de 21ste eeuw voor onze stadsregio. Alles ligt in Gent zo goed als voor het rapen. De ideeën hierover zijn er …. én de infrastructuur en zelfs de lijnen waarover de Light Rail zou kunnen lopen.

Waar wachten we dan nog op? Hier dat Light Rail-proefproject! Het openbaar vervoer in onze stadsregio mag in een hogere versnelling schakelen!

woensdag 10 augustus 2005

Zestig jaar na Nagasaki


Mr. Yoshio Sato, overlevende van Hiroshima, op stap met de vredestocht Ieper-Kleine Brogel
(Foto Voor Moeder Aarde)


Nationale Nagasaki-herdenkingswake op 9 augustus 2005 (60 jaar na...) aan de Lievekaai (alias het Kinderrechtenplein) in Gent. Met toespraken door Pol D'Huyvetter van Voor Moeder Aarde en Schepen Karin Temmerman namens het Gentse stadsbestuur, het liefste jongetje van de wereld dat papieren kraanvogels uitdeelde, een getuigenis door Yoshio Sato, overlevende van het Hiroshima-atoombombardement, vredesliederen door het Gentse koor Kwimba aangevuld met zangers en zangeressen van de wereldkoren Karibu en Sapukay, en deze poëtische impressie van de dichter Herman J. Claeys.

ONVOLTOOID VERLEDEN TIJD

Nagasaki, 9 augustus 1945

I.

Het laaiende licht van augustus
anno nu
dooft niet uw ogen,
de weldoende warmte
verbrandt niet uw brein,
de zoele wind
blaast uw huizen niet omver,
de wollige wolken
belommeren geen puin
en de lessende regen
bestraalt as noch gewas.

Volg uw omfloerste blik
naar het ver-van-uw-bedstee land.


II.

Het verblindende licht
en de zengende hitte
en de verwoestende wind
en de paddestoelwolken
en de dodende neerslag
van augustus vijfenveertig
teisterden deze argeloze contreien niet
noch u, zorgeloze bewoner.

Volg uw wazig oog
naar de onvoltooid verleden tijd
toen gij nog kind waart
of nog niet verwekt

maar reeds erfelijk besmet
met medeplichtigheid.

Herman J. Claeys*

* Nadruk en e-mailverspreiding toegestaan mits auteursnaam en –adressen worden vermeld.
herman.claeys@ua.ac.be Raapstraat. 33, box 02, B-2000 Antwerpen.


Naar Japanse gewoonte werden drijvende lantaarns te water gelaten om de doden te gedenken
(Foto Voor Moeder Aarde)